Κι όμως ο
«καλύτερος μήνας»
πέρα από… καταστροφή
έφερε και καλά νέα
Να στενοχωριέσαι που φεύγει; Δυσκολεύεσαι να πεις “αντίο” στον Αύγουστο; Εύκολα! Μας… έκαψε ο «καλύτερος μήνας του χρόνου», εκείνος που κάποτε κοκορευόταν ότι δεν είχε… ειδήσεις, παρά μόνο ραστώνη!
Τώρα μπορούμε να αναρωτιόμαστε εάν ο Αύγουστος έχει… καλές ειδήσεις. Μέσα στη μαυρίλα της εποχής, την καφρίλα της περιόδου που ζούμε, την ένταση των ημερών, την έξαρση της πανδημίας, τις φυσικές καταστροφές και τον νέο «εμφύλιο» (εμβολιαστές Vs αντιεμβολιαστές), που είναι προ των πυλών, ψάχνεις να βρεις ένα καλό, κάτι αισιόδοξο να καταπιαστείς!
Υπάρχει; Κι όμως ναι! Κι έχει να κάνει με τη μεγάλη ανατροπή που συνέβη ξαφνικά τον Ιούλιο και μετά, όταν άνθρωποι από διάφορες γωνιές του κόσμου αποφάσισαν να νικήσουν τους φόβους τους, τις επιφυλάξεις και να υπερβούν την υγειονομική -απαραίτητη – γραφειοκρατία και να ταξιδέψουν!
Η “έκρηξη” του τουριστικού ρεύματος και μάλιστα από τα… μέσα της σεζόν, όχι μόνο ήρθε να καλύψει κάποιες απώλειες, αλλά εάν συνεχιστεί αυτό και τον Σεπτέμβριο, που έτσι δείχνει, θα μιλάμε για μια χρονιά εφάμιλλη του 2019, αν όχι και καλύτερη σε επιμέρους κλάδους του χώρου! Κόντρα σε όλες τις προβλέψεις, τις αναλύσεις, αλλά και τις… ετοιμασίες που γίνονταν, ο κόσμος, Έλληνες και ξένοι, αποφάσισε να βρει και την παραμικρή χαραμάδα, να αξιοποιήσει την κάθε δυνατότητα που έχει να ταξιδέψει, να κάνει διακοπές και να ξοδέψει!
Εκεί που όλοι ήταν με κατεβασμένο κεφάλι, διάθεση στο ναδίρ, σχέδια στο μηδέν, να το… big bang! Δεν προλαβαίνουν να εξυπηρετούν τα ξενοδοχεία, τα εστιατόρια, το overbooking πάει σύννεφο. Και ξαφνικά άλλαξε ο αέρας!
Μάλιστα κανείς δεν μπορεί να φανταστεί τι θα γινόταν εάν δεν υπήρχε κι εκείνο το “ήξεις αφήξεις” από την Αγγλία, οι «στραβές» από τη Ρωσία, που στέρησαν ένα μεγάλο ποσοστό τουριστών που θα έρχονταν από τη Γηραιά Αλβιώνα και τα ανατολικά. Αντί των Εγγλέζων όμως ήρθαν περισσότεροι Γάλλοι (σταθερή και ποιοτική αξία), οι κλασικοί Γερμανοί, οι Ολλανδοί, αλλά και Πολωνοί, μια μεγάλη αγορά που ανοίγει στην Ευρώπη.
Σε αυτά τα καλά νέα έρχονται να προστεθούν και καλύτερα. Για παράδειγμα, στην Κρήτη, που αν και είναι εβδομάδες επιδημιολογικά στο «κόκκινο», ελάχιστοι τουρίστες νόσησαν, οι κλινικές δεν έχουν ξένους- μόλις προχθές ένας Εγγλέζος εισήχθη στη ΜΕΘ, μια σπάνια περίπτωση, είναι και εμβολιασμένος.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η συντριπτική πλειονότητα των ξένων ήρθαν στην Κρήτη εμβολιασμένοι ή με αρνητικά τεστ. Τήρησαν τα μέτρα και τις υποδείξεις. Αν και ξέρουμε πως η κινητικότητα, οι τουριστικές μετακινήσεις αυξάνουν το ιικό φορτίο, την πιθανότητα μετάδοσης και αυτό πάντα γίνεται, στην περίπτωσή μας απεδείχθη ότι δεν είναι ο βασικός λόγος που φτάσαμε στο «πικ».
Μέσα σε αυτό το γκρίζο τοπίο, ναι, είναι καλά τα νέα. Κι αποτυπώνονται…
Όσα χρόνια παρακολουθώ την αγορά, την τουριστική βιομηχανία, ακόμη και όταν τα νούμερα ήταν εντυπωσιακά, υπήρχε… γκρίνια. Κάποιος βρισκόταν να πει «μα οι τιμές δεν είναι καλές», «μα δεν έχουμε ποιοτικό τουρισμό», «μα οι τζίροι είναι χαμηλοί…», «Δεν βγαίνουμε πάλι βρε αδερφέ!».
Τώρα πια βλέπεις χαμογελαστά πρόσωπα, ένα… γιάλισμα στα μάτια – καλά γκρίνιες έχεις πάλι, αλλά στο ύφος «δεν έχουμε προσωπικό», «δεν έχουμε αυτοκίνητα», «δεν ήμασταν προετοιμασμένοι…».
Το χούι βγαίνει τελευταίο είπαμε, αλλά η πραγματικότητα είναι μία και δεν μπορεί να την αλλάξει κανείς. Ξαναχαμογελάμε. Επιτέλους. Εκεί που είσαι τελείως απελπισμένος έρχεται το φως.
«Η ζωή αρχίζει στην άλλη πλευρά της απελπισίας» που θα έλεγε κι ο Σαρτρ.