Του Γιάννη Σπανάκη
Το καλό νέο είναι ότι το 2020 είναι υπ’ ατμόν. Το κακό νέο είναι ότι για κάποιους- λίγους θέλουμε να πιστεύουμε- μήνες θα συνεχιστεί και στο 2021! Παρ’όλα αυτά, η νέα χρονιά, δεν μπορεί παρά να είναι ελπιδοφόρα, όπως σηματοδοτεί το εμβόλιο των Pfizer/BioNTech, που έφτασε στην Ελλάδα τα Χριστούγεννα και από χθες άρχισε να ρέει στους οργανισμούς εκπροσώπων της πολιτικής και πολιτειακής ηγεσίας και υγειονομικών. Μέχρι που καλοκαίρι πια (και να δούμε) να έχει εμβολιαστεί ένας ικανός αριθμός για την επίτευξη της ανοσίας, που θα μας θωρακίσει από την σύγχρονη πανούκλα.
Κατά τον μεγάλο Κάλβο, θέλει αρετή και τόλμη η «Ελευθερία»- όπως έχει ονομαστεί η επιχείρηση εμβολιασμού, αλλά όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός, όπου ακούς πολλή ελευθερία κράτα και μικρό καλάθι…
Για κάποιους ειδικούς, με τον φονικό ιό θα καθαρίσουμε οριστικά την άνοιξη του 2022, μια εποχή που τώρα φαντάζει μακρινή, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι μέχρι τότε θα βαδίζουμε σε καραντίνα και θα συνεχίζουμε να ζούμε με τις σημερινές απαγορεύσεις. Αλίμονο! Θέλουμε πίσω τη ζωή μας, τη δουλειά μας, τις στιγμές μας, τις χαρές μας και κάθε τι που ήταν στο κάδρο της κανονικότητας προ της υγειονομικής κρίσης και μας πήρε το μισητό 2020. Μα ας μη λησμονούμε ότι για τα προηγούμενα δέκα χρόνια ζούσαμε μια επίσης «νέα κανονικότητα»- αυτή που διαμόρφωσε η οικονομική κρίση με τα επαχθή μνημόνια.
Υποψιάζομαι ότι η νέα «νέα κανονικότητα» μετά την υγειονομική κρίση, θα είναι ακόμα πιο σκληρή και θα παγιωθεί με επαχθέστερους όρους στην παγκόσμια σκακιέρα. Και αν η οικονομική κρίση δημιούργησε στρατιές ανέργων και φτωχοποιημένων και επανέφερε από το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο τα συσσίτια, το τέλος της Covid 19 θα μας οδηγήσει στον νέο κόσμο με πιο δραματικές συνθήκες και με μεταλλάξεις πολύ σοβαρότερες από αυτές που τώρα υπόκεινται τα στελέχη του κοροναϊού. Αυτό λοιπόν είναι το στοίχημα, όχι μόνο του 2021 αλλά και των επόμενων ετών, που προδιαγράφονται δίσεκτα: στις μεταλλάξεις που έρχονται να παραμείνουμε άνθρωποι σε όλα τα επίπεδα και οι ζωές μας να μην γίνουν έρμαιο στα «θέλω» και τα «πρέπει» των υφιστάμενων και των νέων παιχτών που θα εμφανιστούν στο προσκήνιο για να… φάνε τον νέο κόσμο με επιχειρηματικά και άλλα κίνητρα. Τη μαγιά την έχουν ρίξει, σκορπώντας τον φόβο και πουλώντας την ελπίδα, τις αντιδράσεις τις έχουν παρακολουθήσει και τα στατιστικά τα έχουν καταγράψει, ώστε να προχωρήσουν στον απόλυτο έλεγχο μιας κοινωνίας, που, για να ακριβολογούμε, το μεγαλύτερο μέρος της βλέπει μοιρολατρικά την επόμενη μέρα, χωρίς καμία διάθεση αντίδρασης και διεκδικήσεων. Μια κοινωνία κολλημένη στις οθόνες και εξαρτημένη από την ψηφιακή ηρωίνη.
Σχεδόν στα μισά της υγειονομικής κρίσης και ο ύπνος του δικαίου που κοιμούνται κάποιοι βρίσκεται σε φάση REM, ενώ το ψηφιακό overdose αλλάζει άρδην τις συνθήκες σε εργασία, εκπαίδευση, διασκέδαση, υπηρεσίες, επικοινωνία και τη ζωή την ίδια. Οδεύουμε ολοταχώς σε μια νέα κατάσταση- κρεατομηχανή, έτοιμη να αλέσει ό,τι αδύναμο, αμφιταλαντευόμενο και μικρομεσαίο. Μια κατάσταση που θα βαφτίζει καινοτόμο ό,τι πιο άχρωμο και άοσμο και επικερδές ό,τι πιο βρόμικο και αποκρουστικό, που θα έχει αναπτυξιακό αμπαλάζ και δήθεν περιβαλλοντικό πρόσημο.
Στο λυκαυγές του 2021 το ανθρώπινο είδος κινδυνεύει ν’ απολέσει βασικά στοιχεία του… DNA του. Και φυσικά δεν φταίει το εμβόλιο και η ατέρμονη συζήτηση των παρενεργειών του. Η ζημιά έχει γίνει νωρίτερα και με τρόπο… χειρουργικό. Τώρα κάποιοι είναι έτοιμοι να δρέψουν καρπούς, με το πρόσχημα της επιστήμης που προχωρεί και του κόσμου που αλλάζει.
Όχι, δεν μπαίνουμε με μαύρες σκέψεις στο 2021 και μακάρι να επιβεβαιωθεί ως η αρχή του τέλους της πανδημίας. Όσο για τα γκρίζα που διαφαίνονται, ας προετοιμαστούμε για την αντιμετώπισή τους.
Καλή χρονιά, με αξιοπρέπεια για τη σωτηρία της ψυχής, που προσπαθούν κάποιοι να εξαγοράσουν σε τιμή ευκαιρίας και κάποιοι να πουλήσουν έναντι πενιχρού επιδόματος.