«Ο ρόλος του πατέρα δεν αλλάζει»
Το περιοδικό National Geographic, το 2017, κυκλοφόρησε για πρώτη φορά με εξώφυλλο μία 9χρονη που γεννήθηκε αγόρι, αλλά ένιωθε κορίτσι και είχε τίτλο «Έμφυλη Επανάσταση».
Το νεαρό κορίτσι που πόζαρε στον φακό ήταν η Έιβερι Τζάκσον από το Κάνσας των Ηνωμένων Πολιτειών και αντιπροσωπεύει την αυξανόμενη προβολή των διεμφυλικών ατόμων και τη θέση ότι το να είσαι τρανς δεν είναι επιλογή, αλλά αυτό που ουσιαστικά είσαι. Η πρώτη φορά που η Έιβερι είπε στη μητέρα της πως είναι κορίτσι ήταν σε ηλικία μόλις 4 ετών. Η μητέρα της έχει δηλώσει σε παλιότερες συνεντεύξεις πως για αρκετά χρόνια έκρυβε τα μαχαίρια και τα ψαλίδια από το σπίτι, γιατί φοβόταν μήπως κάνει κακό στον εαυτό της, όταν ήταν ακόμη αγόρι.
«Μου είχε πει πως θέλει να κόψει τα αντρικά γεννητικά του όργανα γιατί «έμπαιναν στη μέση» και κάποια στιγμή είχε ρωτήσει τον αδερφό της τι θα γινόταν αν πηδούσαν έξω από ένα αυτοκίνητο εν κινήσει. Ήταν πολύ δυστυχισμένος» είπε η ίδια.
Τότε περίπου ήταν και που αποφάσισαν να την πάνε στον γιατρό που διέγνωσε «δυσφορία του φύλου».
Τον Φεβρουάριο του 2012 ήταν η πρώτη φορά που η Έιβερι πήγε στο σχολείο της φορώντας κοριτσίστικα ρούχα. Οι συμμαθητές της όμως την αντιμετώπισαν με bullying, με αποτέλεσμα οι γονείς της να πάρουν την απόφαση να αφήσει το σχολείο και να κάνει μαθήματα κατ’ οίκον. «Ήταν χαρούμενη που ήταν πια ο εαυτός της, αλλά χάσαμε φίλους και συγγενείς» ανέφερε η μητέρα της. Όμως η Έιβερι έλεγε ότι «το καλύτερο πράγμα του να είμαι κορίτσι, είναι ότι δεν χρειάζεται να προσποιούμαι πια ότι είμαι αγόρι».
Ο πατέρας της έχει δηλώσει στους New York Times ότι το να μεγαλώνει ένα τρανσέξουαλ παιδί είναι το ίδιο όπως το να μεγαλώνει ένα οποιοδήποτε παιδί.
«Ο ρόλος του πατέρα δεν αλλάζει» είπε. «Το μόνο πράγμα που έχω μεταδώσει στην κόρη μου είναι απλό: «Αγάπα τον εαυτό σου και δείχνε αγάπη στους άλλους». Αυτό ακριβώς είναι που σκοπεύω να κάνω. Αγαπώ την κόρη μου για αυτό που είναι, χωρίς προϋποθέσεις και υπόσχομαι να τη βοηθήσω, ώστε να γαλουχηθεί και να γίνει ένα ευτυχισμένο, υγιές και παραγωγικό μέλος της κοινωνίας. Στο κάτω κάτω, αυτή δεν είναι η δουλειά μας ως γονιών;».
Αυτή την ιστορία έχει για μένα σημασία να την διαβάσουν και να προβληματιστούν, άνθρωποι που αναπαράγουν στο διαδίκτυο φράσεις σαν αυτή που υποτίθεται αποδίδεται στον Ερνέστο Τσε Γκεβάρα-αν και δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι είπε κάτι τέτοιο- και αποτύπωνε το μίσος του στους ομοφιλόφιλους: «Οι ομοφυλόφιλοι μου φέρνουν γέλιο!…Όχι γιατί είναι αστείοι, αλλά επειδή είναι γελοίοι. Ευτυχώς ο γιος μου παίζει με ψεύτικα πιστόλια, εάν έπαιζε με κούκλες… θα έπρεπε να χρησιμοποιήσω το πραγματικό μου πιστόλι».
Επειδή στο ευαίσθητο αυτό θέμα της σεξουαλικής διαφορετικότητας, όποια και αν είναι αυτή, υπάρχει τρομακτική άγνοια, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε αυτό που λένε οι ειδικοί: Η σεξουαλική μας ταυτότητα, δεν είναι επιλογή, δεν είναι αποτέλεσμα μιμητισμού και δεν αλλάζει. Στην Κρήτη, υπάρχουν πολλά παιδιά που υποφέρουν από δυσφορία φύλου (δεν νιώθουν καλά με το φύλο το οποίο γεννήθηκαν) και οι οικογένειες τους απευθύνονται στα νοσοκομεία του Ηρακλείου στους ειδικούς, για να βοηθηθούν και να τα βοηθήσουν. Είναι δυνατόν να μην προσπαθήσεις να καταλάβεις το παιδί σου, όσο δύσκολο κι αν είναι, και να θέλεις να το «πυροβολήσεις» επειδή έτσι γεννήθηκε ή έτσι αισθάνεται, χωρίς να ευθύνεται για κάτι;