Έτσι, για
να γεμίσεις
τα «τικ» της
κοινωνίας
Ένας μεσήλικας, θα πω, άντρας έχει σχέση με μια 20άρα. Λογικό… Αποφασίζει πως ήρθε επιτέλους η ώρα να νοικοκυρευτεί. Έλα, όμως, που η αδελφή του είναι γεροντοκόρη (φράση που χρησιμοποιούμε ακόμα και σήμερα). Εκείνη την εποχή δεν μπορούσε ένας αδελφός να βάλει την κουλούρα και να αφήσει την αδελφή του μόνη. Έτσι, μαζί με έναν φίλο του αποφασίζουν να γράψουν αγγελία που ξεκινάει ως εξής “Δεσποινίς ετών 39″… Σχήμα οξύμωρο, θα έλεγε κανείς. Εγώ θα πω μια φράση που κάπως με στοιχειώνει, σαν ένα σημείο της ζωής που όταν το περάσεις- εννοείται αν είσαι γυναίκα- αρχίζει η κάτω βόλτα…
Για να επανέλθουμε, λοιπόν, στον Λάμπρο Κωνσταντάρα, για τον οποίο και ο λόγος, εκείνος με την 20άρα και θεωρεί κελεπούρι για την αδελφή του έναν συνταξιούχο. Μμμάλιστα. Γιατί μια δεσποινίς ετών 39 μόνο για νοσοκόμα και υπηρέτρια κάνει, φαντάζομαι. Λογικό, επίσης.
Εξάλλου, στην τελευταία σκηνή, όταν συνειδητοποιεί ότι και η γραμματέας του, φυσικά μικρότερη κι αυτή, δεν ξεχνάει ποτέ να του δίνει τα χάπια του, κάτι μέσα του τον κάνει να… συμβιβαστεί. «Μωρέ, 20άρα δεν είναι αλλά για νοσοκόμα κάνει» σου λέει ο 50άρης-φεύγα.
Γιατί είναι γεγονός ότι το όνειρο κάθε γυναίκας είναι να γίνει νοσοκόμα, ακόμα και στα 20 της, όταν το αίμα της βράζει και θέλει να χορεύει, να πίνει και να ξεσαλώνει ως το χάραμα. Όχι, καλύτερα με τσάι, συμπάθεια και τα χάπια όλα σε μια τάξη, μην τα μπερδέψουμε και έχουμε και άλλα… Και πάει το κελεπούρι, ο 50άρης -φεύγα.
Το πρώτο καμπανάκι χτυπάει γύρω στα 29, ίσως και νωρίτερα. Για τους φαν των Friends όλοι θυμόμαστε τη Ρέιτσελ όταν έκλεινε τα 30, που έλεγε ότι έχει πάει πίσω στον προγραμματισμό της, έπρεπε ήδη να έχει κάνει μια σχέση και να ετοιμάζεται για παιδί. Στην πραγματικότητα, είδαμε τι είπε η Τζένιφερ Άνιστον, για ποιο πραγματικά λόγο δεν έκανε παιδί κι έτσι κάποιοι που ίσως διαθέτουν ακόμα τόση δα ενσυναίσθηση κράτησαν το στόμα τους κλειστό, επιτέλους.
Φυσικά, στη μνήμη μου από εκείνο το επεισόδιο έχει γράψει και ο Τζόι που ωρυόταν «Γιατί, Θεέ μου, μας το κάνεις αυτό;».
Είναι μια σκηνή που φέρνω κάθε φορά στο μυαλό μου μετά τα 29, στα δικά μου γενέθλια και των φίλων μου, συνομήλικων κυρίως. “Η Μαρία, ξέρεις, η κόρη της ξαδέλφης μου, ακόμα δεν έχει παντρευτεί και πλησιάζει τα 40. Ας έκανε έστω ένα παιδί…», μου είπε πρόσφατα μια ψυχή. Λογικό, αν δεν έχεις άντρα, ας έχεις τουλάχιστον ένα παιδί, έτσι, για να γεμίσεις τα «τικ» της κοινωνίας. Αποκλείεται, εξάλλου, μια γυναίκα ετών 39 να νιώθει πλήρης με τη δουλειά, τα χόμπι, τους φίλους της. Όχι, αυτό δεν είναι λογικό…