Με βάση το ημερολόγιο, θα έπρεπε να μυρίζουν Χριστούγεννα. Οι δεκαεννέα μέρες που απομένουν μέχρι τη γέννηση του Θεανθρώπου θα έπρεπε να μοσχοβολούν μελομακάρονα και κουραμπιέδες. Όμως, όπως ενίοτε μας απατά η μνήμη μας, έτσι τώρα και η όσφρηση μας.
Πλέον μυρίζουν εκλογές! Και αν για το «Παιδί Τραύμα»… «έξω μυρίζει νεραντζιά», για τον τρίτο της παρέας, τέρμα Καλλιθέας, μυρίζουν ήδη εκλογές. Ο λόγος για τον πρωθυπουργό, που έκανε… την προκήρυξή τους από τον αττικό δήμο, που συμπωματικά είχε κάνει την πρώτη του μάζωξη σαν φέρελπις νέος και υποψήφιος βουλευτής. Το λες και καρμικό. Από πού θα την έκανε άραγε την προκήρυξη; Από τον Κολωνό του χριστιανοπατριώτη Μίχου, της σταυρωθείσας 12χρονης και της «Κιβωτού του Κόσμου» – ψεύτη και άδικε ντουνιά;
Στον αστερισμό των εκλογών λοιπόν, εθνικών και αυτοδιοικητικών, κατά σειρά. Ούτως ή άλλως το 2023, που είναι προ των πυλών, το έχουμε συνδέσει με τις κάλπες, που κατά έναν περίεργο τρόπο πάντα ή σχεδόν πάντα μας συνδέουν και αυτές με τη σειρά με… Κάιρο. Όχι το Κάιρο, Ναύπλιο, Χαρτούμ του Γκώνη και του Ξυδάκη, αλλά το άλλο, το παρεξηγημένο, εκεί που σ’ έχουνε συνδεδεμένο, κοινώς εγγεγραμμένο…
«Φέρτε μας πίσω τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά (μας)» θα μπορούσε να ήταν η κραυγή όσων αισθάνονται ακόμα παιδιά και ας μην είναι στην προνομιακή ηλικία.
Αφήστε για μετά τα ψηφοδέλτια, τα παρασκήνια, τις ίντριγκες και την αλληλοεξόντωση. Αφήστε να ζήσουμε την έλευση του Θεανθρώπου, αφού στη συνέχεια θα μπουχτίσουμε από τους μισανθρώπους… Ας περιμένουμε τον αυθεντικό Μεσσία κι έχουμε μπόλικο χρόνο για τα κακέκτυπα.
Αφήστε μας να μπούμε στο πνεύμα των Χριστουγέννων και μη μας βάζετε στα… «τρυπάκια» σας. Αφήστε μας ν’ απολαύσουμε τα φώτα και τις γιρλάντες, πριν το σκότος και το έρεβος στο οποίο με μαθηματική ακρίβεια μάς οδηγείτε κάθε φορά… Αφήστε μας να δούμε τους μάγους με τα δώρα και μη μας δείχνετε τους αυριανούς υπουργούς με τα voucher και τους δημάρχους με τις απευθείας αναθέσεις…
Δεν μας νοιάζει πόσους- και Παύλους και λογιστές- θα έχει το ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ. Δεν μας νοιάζει με ποιον θα παίξει «δίδυμο» ο Αυγενάκης και ποιον θα κόψει στο νήμα ή στην τελική ευθεία. Δεν μας νοιάζει ποιον θέλουν να σπρώξουν στη Λότζια από τον ΣΥΡΙΖΑ για να τους κάνει χώρο και πιο βατή την εκλογή τους.
Δεν μπορούμε να παρακολουθήσουμε την παρέλαση ονομάτων για τον δημαρχιακό θώκο. Πάρτε τα φωτοστέφανα από νέον που φορέσατε στα κεφάλια τους, γιατί μας κρύβουν την πραγματική λάμψη από το αστέρι της Βηθλεέμ. Έχουμε καιρό για να μεταβούμε τον αστερισμό της Λότζια, που τέτοια ζήτηση δεν είχε ούτε η Λάσκαρη στον αστερισμό της Παρθένου!
Η Παρθένος σήμερον τον Υπερούσιο τίκτει, αλλά σε σας γεννώνται αλαζονικές επιθυμίες και ουτοπικά οράματα. Εν τω σπηλαίω τίκτεται εν φάτνη των αλόγων από τη μια και από την άλλη οι αλογομούρηδες που τζογάρουν με την εξουσία. Κι ο Βασιλεύς των ουρανών και Ποιητής των όλων, μα εσείς όλα τα στιχάκια σας τα γράφετε στο πόδι… Όπως είπε κι ο Σουρής (ή σκαρώθηκε σε κάποιο καφενείο): «ποιητής εκ του προχείρου έχων τη μορφή του χοίρου»!
Όμως αν τα Χριστούγεννα ήταν ζούγκλα, ο χοίρος θα ήταν ο βασιλιάς τους! Με λουκάνικα, απάκια, σίγλινα και τσιλαδιές, ποια άλλα ζώα να φτουρήσουν μπροστά του; Στη ζούγκλα της πολιτικής, ο χοίρος μόνο ως προσωπείο μπορεί να σταθεί και αυτό για λίγο και υπό προϋποθέσεις.
Το παράδειγμα εξάλλου του Κρητικού χοιροβοσκού στο ελληνικό Κοινοβούλιο είναι κλασικό και χαρακτηριστικό. Είθε οι χοίροι και τα χοιρίδια να έχουν την τιμητική τους μόνο τα Χριστούγεννα και στα τραπέζια μας. Και ας ελπίσουμε ότι οι ιερές αγελάδες της πολιτικής θα γίνουν είδος προς εξαφάνιση και θα πάρουν το δρόμο των… εποχών με τις ισχνές αγελάδες, που πέρασαν ανεπιστρεπτί.
Άντε και καλά Χριστούγεννα! Και μακριά από καλικαντζαραίους και πολιτικάντηδες! Και αν σας πιάσουν στο μπούρου μπούρου, πείτε τους απλά: «Μας τά ’πανε»!