Τι και αν άκουσα πως το φετινό χριστουγεννιάτικο τραπέζι θα είναι ακριβότερο κατά 10%; Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ- που άδει και ο Αγγελάκας. Ούτως η άλλως είχαμε σκοπό να φάμε το περυσινό τραπέζι, που φυλάξαμε στο πατάρι μαζί με το χριστουγεννιάτικο δέντρο!
Δεν ανέβηκα ακόμα να δω πώς πήγε η ετήσια συμβίωσή τους, μα ελπίζω τα λαμπιόνια να μην έχουν μπερδευτεί με τα χοιρινά, οι γιρλάντες με τη γαλοπούλα, οι μπάλες με τα μελομακάρονα, τα αστέρια με το χριστόψωμο και τα αγγελάκια με τα θεϊκά συκωτάκια σαβόρε, που συνηθίζει να φτιάχνει η μαμά με την έλευση του Θεανθρώπου.
Αναγνωρίζω ωστόσο ότι το τραπέζι θα στερείται γαστριμαργικών νεωτερισμών και πειραματισμών σε πειραγμένες παραδοσιακές γεύσεις.
Ας είναι όμως, μην τα θέλουμε όλα δικά μας… Το τραπέζι να (ξανα)στρωθεί και ας έχουν ό,τι γεύση θέλουν τα Χριστούγεννα. Φτάνει να είναι γουρουνίσια!
Διότι όπως θυμόμαστε παιδιόθεν, Χριστούγεννα είναι αυτά, που εκτός από κάλαντα περιέχουν χοιροσφάγια και γουρουνοχαρές! Τελεία και παύλα. Οπότε, λίγο θα μας πειράξει που δεν θα μας κάνει τη χάρη η light έκδοση της τσιλαδιάς ή πηχτής με ψαρονέφρι, καρότα και κρεμμύδια. Θα αρκεστούμε στην περυσινή και όλων των χρόνων δηλαδή, που τα στάνταρ της μαμάς δεν θα μπορούσαν να ξεφύγουν από γουρουνοκεφαλή και καλοπλυμένα ποδαράκια, πιπεροκίμινα και ευωδιαστό ξίδι, να σου καίει το ρουθούνι.
Με τη γαλοπούλα ποτέ δεν είχαμε ιδιαίτερες φιλίες και η γέμισή της με κουκουνάρι, καρύδια και σταφίδες, δεν θα έλεγα ότι μου εξιτάρει τον ουρανίσκο. Όσο για τη φετινή βερσιόν με έξτρα ζουμερά μπούτια (μα πόσο σεξιστική ακούγεται αυτή η συνταγή γαλοπούλας) και σάλτσα δαμάσκηνο, σκορδοκαΐλα μου!
Και μην το πάτε στον Βασιλάκη Καΐλα (μου)! Γιατί αν το πάτε, θα δείτε κάπου παραδίπλα και το κοριτσάκι με τα σπίρτα, που προσπαθεί να ζεσταθεί μέσα στη παγωμένη νύκτα και θα γεμίσετε από τύψεις για όλες τις φωτιές που σβήσατε…
Γι’ αυτό και οι καρδιές σας μένουν από τότε κρύες… Σαν αυτή τη νύχτα που μένει αιώνια παγωμένη! Και άντε μετά ο Δήμος με τον στολισμό του, με τον χριστουγεννιάτικο διάκοσμο της πόλης, τα τραγούδια από τις μικροφωνικές και τις παράλληλες εκδηλώσεις, να εγκαταστήσει στο μέσα σας το Christmas spirit. Και όσο το χριστουγεννιάτικο πνεύμα δεν κατοικοεδρεύει στα ενδότερά σας, τόσο θα τα βάζετε με τους άλλους και θα τρώγεστε με τα ρούχα σας. Το πολύ πολύ να αναζητήσετε υποκατάστατα στο… οινόπνευμα.
Το ουίσκι ρουφιέται πολύ τις γιορτές. Και δεν μιλάμε για τα κλασικά brands, μα από Glenfiddich και πάνω! «Ναι, ξέρω, κοστίζουν, αλλά, μεταξύ μας, έχετε κερδίσει κάποια χρήματα με το περυσινό χριστουγεννιάτικο τραπέζι, που μπορείτε να αξιοποιήσετε πίνοντας στο μικροαστικό σαλονάκι σας ή σε κάποια προσεγμένη μπάρα της πόλης, για χριστουγεννιάτικες και άλλες αναλύσεις με τον μπάρμαν τον αχρείο.
Μόνο τζόγο δεν θέλω να μου παίξετε και ας το καλούν οι γιορτές. Μα και να θέλατε δεν μπορείτε, αγαπητά μου θύματα της επιδοματικής πολιτικής… Δεν πα να λέει ο Μητσοτάκης ότι παρά τις κλιματικές καταστροφές αναδύεται μια νέα Ελλάδα. Εσείς, εμείς με τα pass και τα λογής λογής «καλάθια» θα πορευόμαστε: των Χριστουγέννων, του Άι Βασίλη, της Καθαρής Δευτέρας, της Λαμπρής και ουκ έστιν αριθμός καλαθιών. Οπότε πού να τζογάρετε, στα ψίχουλα των pass ή στα πλαστικά χερούλια των καλαθιών;
Ξεχάστε τις πράσινες τσόχες και το μπαρμπούτι. Αυτά έσβησαν με το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα και οτιδήποτε άλλο κυκλοφορεί είναι fake. Κάτι τέτοια ακούω και για τα φετινά Χριστούγεννα, θα είναι, λέει, φέικ ή στην καλύτερη περίπτωση προϊόν της Open AI- της τεχνητής νοημοσύνης που αντί τον Χριστό, μας φέρνει, λέει, τον Αντίχριστο!
Καμιά φορά λανθάνουν και τα ρομπότ.