Στο πρωτάθλημα…
του καλοκαιριού δεν υπάρχουν ηττημένοι, ούτε αδικημένοι, υπάρχει μόνο η ελπίδα και η αισιοδοξία
«Χτίζουμε ομαδάρα», «θα πάρουμε παίκτες που θα κάνουν τη διαφορά», «περνάμε στην Ευρώπη», «ο προπονητής κάνει πολύ καλή δουλειά στην προετοιμασία» και πολλοί παρόμοιοι και πηχυαίοι τίτλοι κατακλύζουν καθημερινά τα πρωτοσέλιδα της εποχής. Το καλοκαίρι είναι η… χαρά του παράγοντα και του δημοσιογράφου, όπως η προεκλογική περίοδος για τους πολιτικούς.
Οι υποσχέσεις είναι ανέξοδες και μοιράζονται αφειδώς χωρίς να υπάρχει κόστος. Κάθε καλοκαίρι, εδώ και περίπου 35 χρόνια που είμαι στον χώρο έχω μπροστά μου την ίδια εικόνα. Κάθε χρόνο τέτοια εποχή είναι όλοι πρωταθλητές. Όλες οι ομάδες κάνουν εκπληκτική προετοιμασία, οι μεταγραφές αποθεώνονται και όλοι είναι ευχαριστημένοι. Στο πρωτάθλημα…του καλοκαιριού δεν υπάρχουν ηττημένοι, ούτε αδικημένοι, υπάρχει μόνο η ελπίδα και η αισιοδοξία. Τα προβλήματα αρχίζουν μόλις αρχίσει να τσουλάει η μπάλα στο χορτάρι…
Με το που γίνονται οι ευρωπαϊκές κληρώσεις κάθε χρόνο τέτοια εποχή όλες οι ελληνικές ομάδες έχουν πάρει την πρόκριση. Όποιος κι αν είναι ο αντίπαλος, εμείς είμαστε καλύτεροι και θα περάσουμε. Αυτή η νοοτροπία κυριαρχεί εδώ και δεκαετίες και δυστυχώς δεν αφήνει το ελληνικό ποδόσφαιρο να προχωρήσει.
Δεν μας έχουν βάλει μυαλό ούτε οι ταπεινωτικοί αποκλεισμοί που έχουν συμβεί τα τελευταία χρόνια από άσημες ομάδες, ακόμα και από ερασιτεχνικές, οι οποίες μπορεί να μην είχαν ενδεχομένως το όνομα, την οικονομική δύναμη ή και την ιστορία – αν θέλετε – των ελληνικών, αλλά διέθεταν ένα στοιχείο που είναι άγνωστο στις δικές μας: την οργάνωση.
Αυτό που λείπει χρόνια τώρα από το ελληνικό ποδόσφαιρο, όπου όλα γίνονται πρόχειρα, στο πόδι. Από τη δημιουργία μιας καλής και ανταγωνιστικής ομάδας μέχρι τη δομή των πρωταθλημάτων. Ας μην πάμε μακριά.
Μπαίνει ο Ιούλιος και ακόμα δεν γνωρίζουμε πώς και με ποιες ομάδες και πότε θα ξεκινήσουν τα πρωταθλήματα. Όταν στο εξωτερικό, για παράδειγμα στην Αγγλία και στην Ισπανία, έχουν γίνει ήδη γνωστές από τώρα οι ημερομηνίες όλων των αναμετρήσεων, από την έναρξη μέχρι και το τέλος της σεζόν, εδώ ακόμα δεν ξέρουμε ποιες ομάδες θα πάρουν μέρος στη Σούπερ Λιγκ 2 ή στη Γ΄ Εθνική.
Και αν είναι τραβηγμένο να γίνονται συγκρίσεις με τα κορυφαία πρωταθλήματα, πώς – αλήθεια – θα μπορέσουν οι ελληνικές ομάδες κάποια στιγμή να κοιτάξουν στα μάτια τις μεγάλες ευρωπαικές και να διεκδικήσουν νίκες και διακρίσεις, ακόμα και τίτλους, όπως δηλώνουν κάποιες από αυτές; Από τις μικρές λεπτομέρειες ξεκινάει η οργάνωση και μαζί της έρχεται και η ανάπτυξη.
Την ώρα που αλλού έχουν σχεδιάσει από τώρα τα πρωταθλήματα τους για τα επόμενα 2-3 χρόνια τουλάχιστον, εμείς κάθε καλοκαίρι αναλωνόμαστε να συζητάμε για αναδιαρθρώσεις, για την διαιτησία και την ΕΠΟ και να διοργανώνουμε πρωταθλήματα όπως η SL2, όπου έχει γίνει πλέον θεσμός κάθε χρόνο να υπάρχουν 2-3 αποχωρήσεις αλλά και να παίρνουν μέρος ομάδες που δεν έχουν καν τις στοιχειώδεις προϋποθέσεις για τη συμμετοχή τους. «Αυτοί είμαστε» που λέει και ο Κουτσούμπας και κατά τα άλλα θέλουμε και… μεγαλεία.