Ο ένας στους πέντε Ελληνες δηλώνουν ότι δεν βγαίνουν
καθόλου ούτε σε σπίτια, ούτε σε χώρους διασκέδασης.
Όταν στις 11 Μαρτίου του 2020 ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας κήρυττε πανδημία για τον κοροναϊό, κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί τις επιπτώσεις που θα είχε στις διάφορες εκφάνσεις της ανθρώπινης δραστηριότητας, αλλά και στον ανθρώπινο ψυχισμό.
Πολλοί φίλοι μου έπαθαν ένα είδος ιδρυματισμού, που μόνο μέσα στην οικία τους νιώθουν να μην απειλούνται από τον αόρατο εχθρό. ”Ασ’το μωρέ, πού να τρέχουμε τώρα…” είναι η μόνιμη επωδός σε οποιαδήποτε πρόσκληση ”να βρεθούμε σε κανένα σπίτι αλλά όχι πολλοί πολλοί” και πάει λέγοντας, ακόμα και τώρα που τα μέτρα είναι πιο χαλαρά.
Πανελλαδική έρευνα της Focus Bari | YouGov, που διεξήχθη σε δείγμα 1.002 ατόμων 18 έως 74 ετών, έδειξε ότι δύο χρόνια μετά την πανδημία, έχει επηρεαστεί σημαντικά τόσο η ψυχική/συναισθηματική υγεία, όσο και η κοινωνική ζωή των Ελλήνων.
Η έρευνα δείχνει ότι το 56% δηλώνουν ψυχολογία με ασταθή διάθεση και πολλά σκαμπανεβάσματα («έχω μεταπτώσεις ανάλογα με τις μέρες»), το 32% αναφέρουν καλή ψυχολογία («μια δοκιμασία είναι, θα περάσει»), ενώ το 12% δηλώνουν κακή ψυχολογία («ανησυχώ, φοβάμαι πολύ πώς θα τελειώσει όλο αυτό»). Καλύτερη κατάσταση υγείας σε σχέση με δύο χρόνια πριν έχει μόνο ο ένας στους δέκα Έλληνες (10%), ένα διπλάσιο ποσοστό (21%) δηλώνουν χειρότερη υγεία σήμερα, ενώ οι υπόλοιποι (69%) αναφέρουν ίδια υγεία.
Κι επειδή ουδέν κακό, αμιγές καλού για εκείνους που δηλώνουν ότι η υγεία τους είναι καλύτερη σε σχέση με δύο χρόνια πριν, οι λόγοι εστιάζονται στις νέες καλές συνήθειες που υιοθέτησαν κατά την πανδημία: καλύτερη διατροφή (61%), περισσότερες ενέργειες προστασίας/πρόληψης της υγείας (48%), καθημερινή άσκηση όπως περπάτημα ή τρέξιμο (38%), νέες καθημερινές καλές συνήθειες άσκησης και διατροφής (33%), περισσότερος/καλύτερος ύπνος (29%) και λιγότερο στρες λόγω τηλεργασίας (16%).
Για εκείνους που δηλώνουν ότι η υγεία τους είναι χειρότερη σε σχέση με δύο χρόνια πριν, οι λόγοι εστιάζονται τόσο στην ψυχική όσο και στη σωματική κατάστασή τους: άγχος για τις επιπτώσεις της πανδημίας (55%), επιδείνωση ψυχικής υγείας (50%), μελαγχολία/μοναξιά λόγω εγκλεισμού (50%), πρόσφατη ασθένεια (30%), αύξηση σωματικού βάρους λόγω περισσότερου φαγητού (29%), έλλειψη σωματικής άσκησης/αποφυγή γυμναστηρίου (16%), χειρότερος ύπνος (12%).
Το 58% αναφέρουν ότι η κοινωνικότητά τους είναι χειρότερη σε σχέση με την προ-Covid εποχή, το 35% ίδια και το 7% καλύτερη. Πολλοί αποφεύγουν να βγουν από το σπίτι για διασκέδαση σε φιλικά / συγγενικά σπίτια ή για κοινωνικές συναντήσεις σε εστιατόρια / καφέ κλπ. Εξαίρεση σε αυτό αποτελούν οι νεαρές ηλικίες που στην πλειονότητά τους βγαίνουν για διασκέδαση πολύ συχνότερα.
Αναλυτικότερα, το 21% – δηλαδή ο ένας στους πέντε – δηλώνουν ότι δεν βγαίνουν καθόλου ούτε σε σπίτια, ούτε σε χώρους διασκέδασης, το 43% πηγαίνουν επιλεκτικά σε σπίτια και χώρους διασκέδασης τηρώντας μέτρα, το 29% πηγαίνουν μόνο σε φιλικά/συγγενικά σπίτια με λίγα άτομα, ενώ το 7% λένε «βγαίνω και πηγαίνω παντού/ σε όλα όπως έκανα και πριν την πανδημία». Στις ηλικίες 18-24 ετών το ποσοστό αυτό φθάνει το 24%, δηλαδή για έναν στους τέσσερις νέους είναι… σαν μην υπάρχει πανδημία. Το αντίστοιχο ποσοστό είναι 12% στις ηλικίες 25-34 ετών, 6% στους 35-44 ετών και μόνο 3% στους άνω των 45 ετών.