Μπορεί η «Κιβωτός» να πάει με ασφάλεια τον Μητσοτάκη ως τις εκλογές; Μπορεί να τον προστατέψει από τις μπόρες και τις καταιγίδες που τον περιτριγυρίζουν με το χαμηλό βαρομετρικό που κινείται πάνω από το Μαξίμου; Αν ήμουν Νώε θα είχα την απάντηση. Μα δεν είμαι. Ούτε και λιβανιστήρι για να τον παρουσιάσω ως… άχαστο, όπως βλέπω στα πονήματα των ξεζουμισμένων αρθρογράφων. Και αυτό δεν έχει να κάνει με τα «πετσωμένα» μέσα. Έχει να κάνει κυρίως με το αίσθημα της αυτοσυντήρησης ή αν θέλετε της μισθοσυντήρησης. Και εκεί έχει τις ευθύνες του και ο ΣΥΡΙΖΑ, που δεν απέτρεψε θεσμικά τη δημιουργία ολιγοπωλίων στον Τύπο και τη μετατροπή των μαχόμενων σε στρατευμένους δημοσιογράφους.

Όμως αυτή η κουβέντα δεν είναι της παρούσης. Εξάλλου ο Ψυχάρης απέθανε και η μυστηριώδης γάτα της θρυλικής συνάντησης μπορεί να έχει ψοφήσει… Τώρα η αξιωματική αντιπολίτευση τα λούζεται. Όπως λούζεται και πολλά άλλα, ένεκα του τρόπου που πορεύεται και (αντι)πολιτεύεται, βγάζοντας από τα ρούχα τους, ακόμα και καλοπροαίρετους αμφιταλαντευόμενους ψηφοφόρους, με κίνδυνο να μην τους κερδίσει ποτέ. Διότι, να βαράμε το Μαξίμου, όταν κάνει το «μαύρο άσπρο», αλλά δεν μπορούμε να μένουμε απαθείς στα τόσα ολισθήματα της Κουμουνδούρου, που κινδυνεύει επίσης να την πατήσει σαν τον ψεύτη βοσκό.

Η «Μαρία του Έβρου»- η μικρή προσφυγοπούλα που δήθεν πέθανε σε ελληνικό έδαφος- είναι εμβληματική περίπτωση. Το Spiegel κατέβασε τις πύρινες αναρτήσεις του, η ΜΚΟ που έβγαλε το θέμα (και τώρα ελέγχεται από τη Δικαιοσύνη για τη συνολική δράση της) ανασκεύασε. Και έμεινε μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ να κάνει τη Μαρία… σημαία. Καμιά υποστολή, καμιά παραδοχή. Όμως το θέμα μας δεν είναι τα επικοινωνιακά φάουλ του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά σε κάθε περίπτωση γίνεται αντιληπτό πώς δίνει σανίδα σωτηρίας στην κυβέρνηση αντί βρεγμένης σανίδας… Όχι ότι δεν έχει καλές στιγμές. Και ο Πάτσης ήταν μια τέτοια, καθώς το σκάνδαλο έγινε αντιληπτό σε όλο του το εύρος από την επιμονή της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Μπορούν όμως τα κατακλυσμιαία φαινόμενα που περιβάλλουν την «Κιβωτό» να καταπνίξουν τους Πάτσηδες, τις υποκλοπές και τις συνακροάσεις; Μπορούν με την περιδίνησή τους να ρουφήξουν τις αντιδράσεις για το νομοσχέδιο που ανοίγει τις ξεχαρβαλωμένες κερκόπορτες του ΕΣΥ, ώστε να μπουκάρουν οι ιδιώτες; Μπορούν να γεμίσουν το καλάθι του νοικοκυριού και με άλλα αγαθά, για να μην τρώμε μόνο… καπαμά;

Και αφού μπουχτίσαμε με τα… καπαμά, το επιτελείο του Κυριάκου είπε να μας φλομώσει στο life style και έστειλε τον πρωθυπουργό στο Ναταλάκι (γιατί η Ναταλία Γερμανού δεν μεγαλώνει ποτέ, μόνο μικρογυροφέρνει- το ’πε και στον Τισαφέρνη…).

Και κάπως έτσι ο Μητσοτάκης κάθισε στον καναπέ του «Καλύτερα δεν γίνεται». Όμως αυτό διαβάζεται και αντίστροφα: Χειρότερα δεν γίνεται! Ο πρωθυπουργός αποκάλυψε ότι δεν έχει δει ποτέ τη δημοφιλή σειρά του «Σασμού», επαναβεβαίωσε την αγάπη του για τα ζώα και η κυρία Γερμανού τού χάρισε το παραμυθοβιβλίο του Ευγένιου Τριβιζά- τι πρωτοτυπία- «Τα 88 ντολμαδάκια»!

Παρεμπιπτόντως στο Ηράκλειο και στην οδό Κυρίλλου Λουκάρεως, έχουμε τα «89 ντολμαδάκια», οπότε σαν ξανάρθει στα μέρη μας, ας το έχουν υπόψη τους οι επικοινωνιολόγοι του. Αν μέχρι τότε έχει αυτούς, που του επέτρεψαν να postάρει στα social και να αναλύσει στην Ναταλία, την ασθένεια της αδερφής του Κατερίνας και μητέρας του ανιψιού Δημητριάδη, που αποπέμφθηκε από το Μαξίμου, καθώς συνδέθηκε με το σκάνδαλο των υποκλοπών…

Υ/Γ: Όχι, δεν θα μάθω μπαλίτσα αγόρι μου από τους ειδικούς της προπαγάνδας και της κυνικής επικοινωνίας. Εδώ δεν βλέπω Κατάρ και για πρώτη φορά δεν μουντιαλίζομαι και θα ασχοληθώ με τις αστείες ντρίμπλες σας; Αγαπάμε ποδόσφαιρο αλλά όχι τον διεφθαρμένο Ιφαντίνο και τη FIFA του. Όχι αυτό το ποδόσφαιρο που οι εμίρηδες παίζουν άσχημο κατενάτσιο, οι ποδοσφαιριστές είναι φιμωμένοι και οι εργάτες που έφτιαξαν τα γήπεδα… κακομοίρηδες. Όσοι επέζησαν φυσικά… Θυμάσαι το «Argentina ’78» και το «Espania ’82» και λες αυτό εδώ είναι κατάρ(α)! Και όχι, ο τρισκατάρατος δεν είναι αυτός που νομίζεις… Μην το Συριζοποιήσουμε κιόλας!