Και σε ρωτώ γιατρέ μου:
Πότε θα γίνουμε καλά;

Λίγο ακόμα και θα αρχίσουμε να τζογάρουμε με τα ρίχτερ. Πόσο ήταν η μία σεισμική δόνηση, πόσο η άλλη. Στα στοιχήματα θα το ρίξουμε. Εξπέρ έχουμε γίνει. Τόσο κούνημα ούτε τα Αγγελάκια της Victoria’s secret.

Και μια που είπα Victoria, θυμήθηκα την Βικτωρία από το χωριό, η οποία η έρμη κοιμάται-ο Θεός να το κάνει ύπνο-ντυμένη, σενιαρισμένη. Τα έλεγε σκασμένη τις προάλλες. Αν συμβεί το μοιραίο, να τρέξει, λέει,  έτοιμη στο δρόμο.

Να μην ξεγιβεντιστεί με τις βράκες. Ούτε το τσεμπέρι δεν βγάζει. Με το ζόρι αποχωρίζεται το μασελάκι της. Και δεν έχει ακούσει καν  τον καθηγητή  Φυσικών Καταστροφών του Πολυτεχνείου Κρήτης, Κώστα Συνολάκη, ο οποίος δεν αποκλείει το ενδεχόμενο ενός νέου μεγάλου σεισμού στην Κρήτη, υπενθυμίζοντας ότι η ιστορία του νησιού  «μετρά» σεισμούς της τάξης των  8.5 βαθμών  της κλίμακας Ρίχτερ!

Και να πεις ότι δεν τα είπε η Λίτσα;  Τα είπε! «Έχουμε πει ότι ο Ουρανός, που έχει να κάνει με την γη, προκαλεί πολλά προβλήματα και είδαμε τι γίνεται με τους σεισμούς». Ποδαρικό με τον «Έγκε» μάς έκανε ο ανάδρομος Ερμής. Και όταν μιλάει η Πατέρα, τα …παιδιά το βουλώνουν και οι σεισμολόγοι αποθεώνουν.  Τι να μάς πουν άλλωστε και εκείνοι; Άκατα μάκατα σούκουτουμπε;

Ο κόσμος έχει χάσει την υπομονή του, την ψυχραιμία του και την εμπιστοσύνη του. Ο «Έγκε» θα μας στείλει αδιάβαστους όλους.

Ταραχή, εφίδρωση, τρεμούλιασμα. Ο ένας έχει ίλιγγο, ο άλλος ναυτία…  Μόλις τώρα αποκτούν για μένα νόημα οι στίχοι του Σάααααακη «όλα γύρω σου γυρίζουν, σκέψεις, λέξεις, σχέσεις, όλα, όλα γύρω σου γυρίζουν, μέρες, νύχτες, μήνες, χρόνια».

Έχουμε πάθει όλοι ψυχολογικό τραλαλά. Σεισμοφοβία! Γνωστός βρέθηκε αυτές τις ημέρες στο Παρίσι και ενώ έπινε το περιποιημένο καφεδάκι του στην Σανζ Ελιζέ, ένιωσε να κουνιέται, λες και γινόταν σεισμική δόνηση κατευθείαν από το Αρκαλοχώρι.

Δικηγόρος παραδεχόταν προχθές ότι τον έχουν επηρεάσει τόσο πολύ οι σεισμοί που αποφεύγει να βρίσκεται στο γραφείο του, το οποίο στεγάζεται σε πολυκατοικία.

Είδα και το Λενάκι να κατεβαίνει με το δίσκο την σκάλα των δικαστηρίων και προς στιγμήν νόμιζα ότι ήταν σε μαούνα στον Ειρηνικό Ωκεανό. Εκείνη πάλι νόμιζε ότι ήταν χορεύτρια στο Μουλέν Ρουζ και αναρωτιόταν: «Εγώ πότε θα βγω;».

Και σε ρωτώ γιατρέ μου,  πότε θα γίνουμε καλά;