“Γύρω γύρω ανεμογεννήτριες αποκεφαλίζουν τις κορυφογραμμές του ορεινού όγκου της Δίκτης
και στην κορφή προστατευόμενη ζώνη…”

Από κάτω πράσινη ανάπτυξη και στην κορφή προστασία. «Να σε κάψω Γιάννη να σε αλείψω λάδι», ή αλλιώς στην κατηγορία των απάτητων βουνών το όρος Δίκτη. Η είδηση ανακοινώθηκε με δόξα και τιμή από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, που μας ενημέρωσε ότι το λασιθιώτικο όρος Δίκτη, μαζί με τα Λευκά Όρη και άλλους επτά ορεινούς όγκους της χώρας (Σάος, Σμόλικας, Τύμφη, Ταΰγετος, Χατζή, Άγραφα, Μαίναλος) εντάσσονται στην κατηγορία των «απάτητων βουνών».

Όπως εκ των υστέρων αποδείχτηκε,  βιάστηκαν να χαρούν όσοι άκουσαν τη συνοδευτική δήλωση ότι η ένταξη του όρους Δίκτη στα απάτητα βουνά σημαίνει ότι «δεν θα επιτρέπεται καμία παρέμβαση που θα αλλοιώνει τον χαρακτήρα των βουνών, ώστε να βοηθήσουμε με αυτό τον τρόπο τη χλωρίδα και την πανίδα να αναπτυχθούν».

Διότι πάνω που πήγε να σκάσει χαμόγελο στο πικραμένο μας χειλάκι, ότι θα φρενάρει το περιβαλλοντικό έγκλημα που στήνεται στο λασιθιώτικο όρος, όπου δρομολογείται η εγκατάσταση 74 γιγαντιαίων ανεμογεννητριών, μείναμε γελαστοί και γελασμένοι, όπως τραγούδησε ανεπανάληπτα ο αθάνατος Δημήτρης Μητροπάνος.

Η αποκωδικοποίηση της είδησης, ήρθε να μας ξεδιπλώσει διάπλατα την πραγματικότητα, που είναι ότι η έννοια του απάτητου βουνού περιλαμβάνει τους ορεινούς όγκους στους οποίους δεν έχουν ανοίξει δρόμοι, ούτε έχουν γίνει χαράξεις. Άρα το όρος Δίκτη προστατεύεται από τα 1.300 μέτρα και πάνω, καθώς σε αυτό το υψόμετρο συντρέχουν οι προϋποθέσεις που ορίζονται, ώστε να ενταχθούν σε καθεστώς πολύ αυξημένης περιβαλλοντικής προστασίας.

Όμως όλο το υπόλοιπο κομμάτι του ορεινού όγκου, στο οποίο έχουν ανοίξει δρόμοι, υπάρχουν χαράξεις και πρόσβαση, δεν προστατεύεται από το καθεστώς προστασίας που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός, ούτε φυσικά ανακόπτονται τα επενδυτικά σχέδια που αναπτύσσονται. Πάμε να το κάνουμε εικόνα.

Γύρω γύρω ανεμογεννήτριες αποκεφαλίζουν τις κορυφογραμμές του ορεινού όγκου της Δίκτης και στην κορφή προστατευόμενη ζώνη… Ποια λογική μπορεί να χωρέσει ότι στο κατά τα άλλα … απάτητο βουνό, έρχονται να εγκατασταθούν ανενόχλητες ανεμογεννήτριες, ακόμα και πάνω στο σπήλαιο του Δία, στο Δικταίο Άντρο, με τις ευλογίες της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας, που διευκολύνει με κάθε τρόπο με τις απλόχερες αδειοδοτήσεις της, ένα πρωτόγνωρο ιστορικό, περιβαλλοντικό, οικολογικό έγκλημα σε βάρος του τόπου μας;

Ποιος Ιορδάνης ποταμός μπορεί να ξεπλύνει τις ευθύνες αυτών που ανοίγουν το δρόμο για να αποκεφαλιστούν οι κορυφογραμμές  στο Οροπέδιο Λασιθίου, το Καθαρό, τη Σελένα, το Σελάκανο, τη Χαλασμένη Κορυφή (περιοχές natura) και να καρφωθούν πάνω τους ανεμογεννήτριες με ύψος πάνω από 100μ. με βάση θεμελίωσης από μπετόν 350 μ.

Στο όνομα της «πράσινης ανάπτυξης» που δε χαμπαριάζει ούτε από την καταστροφή των ορεινών κορυφής, ούτε από τη διάλυση ιστορικών μονοπατιών και μητάτων, αφού πάνω από όλα είναι το κέρδος,  θα πρέπει να διανοιχθούν νέοι δρόμοι και νέοι πυλώνες μεταφοράς ρεύματος, που αλλάζουν για πάντα το φυσικό και ιστορικό τοπίο της περιοχής.

Η προστασία του όρους Δίκτη μπορεί πραγματικά να διασφαλιστεί μέσα από τη δική μας συμμετοχή στον μεγάλο αγώνα που καταβάλλει ο Δήμος Οροπεδίου μαζί με φορείς και συλλογικότητες, ενάντια στις επενδύσεις των γιγάντιων ανεμογεννητριών που δεν προσφέρουν το ελάχιστο στην τοπική κοινωνία και την ίδια ώρα κατακρεουργούν το ιστορικό, οικολογικό, πολιτιστικό και αισθητικό περιβάλλον της περιοχής, που έχει το κληρονομικό προνόμιο του αρχαιότερου και μεγαλύτερου αιολικού πάρκου του κόσμου.