Μέχρι και ο Δημήτρης Κουτσούμπας αποφάσισε να πάει στη Ναταλία Γερμανού για να μιλήσει
για το ΚΚΕ, την ταξική πάλη και την εναντίωση στον καπιταλισμό
Αυτή τη σχολή τη δημιούργησε πρώτος ο Άδωνις αν θυμάμαι καλά. Ο οποίος και επέλεξε να «κάψει» μία τηλεοπτική του εμφάνιση για να μιλήσει στην Τατιάνα Στεφανίδου.
Το «πείραμα» είχε πετύχει τότε, όσο κι αν κάποιοι είχαν σπεύσει να τον λοιδορήσουν. Έκτοτε, το παράδειγμα ακολουθούν πολλοί και σε πολλές παρουσιάστριες με μαλλί είτε ξανθό, είτε καστανό. Μέχρι και ο Δημήτρης Κουτσούμπας, αποφάσισε να πάει στη Ναταλία Γερμανού για να μιλήσει για το ΚΚΕ, την ταξική πάλη και την εναντίωση στον καπιταλισμό. Εντάξει… κανείς δεν είναι «άσφαλτος» που έλεγε και η μεγάλη Άντζελα.
Τώρα όμως, το να βγεις σε «πρωινάδικο» ή χαλαρή εκπομπή, θεωρείται λίγο έως πολύ επιβεβλημένο. Και η παρέλαση συνεχίζεται, σε τέτοιο βαθμό, που δεν ξέρω αν κάνω καλά που ασχολούμαι με το πολιτικό ρεπορτάζ κι όχι με το infotainment που είναι και πιο χαλαρό. Έτσι βγήκε κι ο πρωθυπουργός στην Ελεονώρα Μελέτη.
Σε μια συνέντευξη όμως διαρκών αντιφάσεων και πολιτικά ορθών κλισέ. Διότι από τη μία καλούσε τους πολίτες να συγκρίνουν τον ίδιο με τους αντιπάλους του για να επιλέξουν τον καλύτερο, αλλά εκείνος επέλεγε να συγκρίνεται μόνο με τον ίδιο του τον εαυτό.
Αντιφατικό κι εγωιστικό θα έλεγα ως ένα βαθμό. Επίσης θα ήθελε να τον ψηφίσουν οι πολίτες θετικά, αλλά ο ίδιος δεν μιλά για θετικό απολογισμό της θητείας του, αλλά για συνέπεια λόγων και έργων. Άρα ζητά να τον ψηφίσουν θετικά, όχι για τις θετικές πράξεις του, αλλά για τη συνέπειά του. Κι αυτό αντιφατικό ως ένα βαθμό.
Το θέμα βέβαια δεν είναι πόσες αντιφάσεις μπορούν να χωρέσουν στον χαλαρό λόγο ενός πρωθυπουργού, που αν μη τι άλλο γνωρίζει να χειρίζεται την ελληνική καλύτερα από πολλούς πολιτικούς. Το θέμα είναι αν μας χρειάζεται ένας τέτοιος λόγος κι αν μας χρειάζονται τέτοιες πρακτικές. Στον πρωθυπουργό και τη Νέα Δημοκρατία ασφαλώς χρειάζονται. Εδώ φάνηκε πως χρειάζονται έως και στο ΚΚΕ μην κοροϊδευόμαστε, αλλιώς δεν θα τολμούσε καν να πάει σε «μεσημεριανό» ο Γραμματέας του.
Οι πολίτες όμως θέλουν όραμα. Θέλουν να βρουν τον ηγέτη που θα απαντήσει με ειλικρίνεια στις αγωνίες τους και τον ηγέτη που θα διασφαλίσει ένα καλύτερο αύριο στους ίδιους και τις οικογένειές τους.
Θέλουν έναν ισχυρό άνδρα ή μια ισχυρή γυναίκα, που δεν θα είναι απλά συνεπής, αλλά θα αγαπά τη χώρα και θα δίνει όλο το «είναι» σε ένα καλύτερο αύριο.
Οι πολίτες κοινώς θέλουν μια άλλη χώρα με άλλους πολιτικούς. Κι όσο οι πολιτικοί παραμένουν ίδιοι συνειδητά και πολιτικά, διότι έτσι «έμαθαν να κάνουν τη δουλειά», η μόνη διαφοροποίηση στην οποία μπορούμε να προσδοκούμε είναι στο να τους βλέπουμε πλέον και στα «πρωινάδικα». Αλλά όχι στο Tik Tok. Το απαγορεύει ο κ. πρωθυπουργός.