Τον συνάντησα πριν μερικές εβδομάδες στην πλατεία Κορνάρου. Με φώναξε καθώς περνούσα. Μου έκανε εντύπωση ότι με αναγνώρισε, αφού την τελευταία φορά είχα διαπιστώσει ότι τα προβλήματα υγείας που είχε τον δυσκόλευαν αρκετά. Αλλά αυτή τη φορά είχε πλήρη διαύγεια.
«Σε παρακολουθώ» μου είπε. «Όχι όπως παλιά, αλλά να ξέρεις ότι σε παρακολουθώ». Πάντα το έλεγε αυτό. Πάντα το θεωρούσα ιδιαιτέρως τιμητικό όταν το ανέφερε ο Δημήτρης Αποστολάκης. Ο αρχηγός. Τον έλεγα έτσι. Το προτιμούσε- και το προτιμούσα- από το «υπουργός». Αυτό τον τιμούσε , αυτό είχε ως κορώνα στο κεφάλι του. Και σε εκείνη την περίοδο του άρεσε να αναφέρεται όταν μιλούσαμε επισήμως ή off the record. Μόνο να μάθεις είχες από εκείνον, τον άκουγες και ρουφούσες κάθε λέξη. Μοναδική εμπειρία η κουβέντα μαζί του, μεγάλο μάθημα ζωής η στάση του και το ήθος που δίδασκε.
Αρχηγέ…έφυγες, αλλά σε παρακολουθώ. ΝΑ το ξέρεις.