Η Γερμανία έχει στηλώσει τα πόδια αρνούμενη να πάρει θέση στο τουρκικό παραλήρημα προκλητικότητας απέναντι στην Ελλάδα. Και με κάθε ευκαιρία διπλωμάτες και αξιωματούχοι της, τονίζουν ότι η πολιτική των ίσων αποστάσεων δεν αλλάζει. Ο αφορισμός της τουρκολιβυκής συμφωνίας για τους υδρογονάνθρακες (και) κάτω από την Κρήτη, είναι η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα.
Και μη γελιέστε από το πρόσφατο ταξίδι της Πράσινης Αναλένα Μπέρμποκ σε Κωνσταντινούπολη και Αθήνα, όπου έδειξε να καταλαβαίνει τα δίκια της Ελλάδας. Ο σπόρος που έχει αφήσει η Μέρκελ και συνεχίζουν τα παιδιά της στο CDU, στα όργανα της Ευρώπης και στα διάφορα φόρα είναι ισχυρός. Θωρακισμένος από τα οικονομικά συμφέροντα της Γερμανίας στην Τουρκία και περιχαρακωμένος από την πολυπληθή παρουσία των Τούρκων στην Γερμανία.
Η εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία, σχεδόν 8 μήνες μετά, παραμένει διδακτική, για την αντίδραση της Γερμανίας, όταν πρόκειται για συμφέροντα. Και ο άξονας Βερολίνου- Μόσχας, έχει πολλά τέτοια. Είτε φανερά είτε άλλα που κρύβονται κάτω από γκρίζες ζώνες επιρροής. Γι’ αυτό και η Μέρκελ είπε πρόσφατα ότι δεν μπορούμε να εξαιρέσουμε τη Ρωσία από τη νέα αρχιτεκτονική ασφάλειας της Ευρώπης. Γι’ αυτό και ο, επίσης, πρώην καγκελάριος Σρέντερ παραμένει σύμβουλος του Πούτιν.
Ηθελημένα ή μη η Γερμανία προκαλεί τριγμούς στο μέτωπο της Δύσης κατά του εισβολέα, αδειάζοντας εμμέσως πλην σαφώς ΗΠΑ και ΝΑΤΟ. Αν κάπου έχει δίκιο, είναι ότι οι κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας γίνονται μπούμερανγκ για την Ευρώπη, αλλά δεν ακουμπούν την Αμερική. Δεν μένει όμως εκεί. Ο κόσμος το ’χει τούμπανο και οι διπλωμάτες της Γερμανίας κρυφό καμάρι.
Η Ευρώπη – λέει τώρα η Γερμανία- δεν μπορεί να εξαρτάται σε ότι αφορά την ασφάλεια και την πυρηνική ομπρέλα της από τις ΗΠΑ, «καιρός λοιπόν ν’ αυτονομηθούμε». Αλλά έχει ράμματα και για τη γούνα του ΝΑΤΟ: «πολεμάει σε Ασία και Αφρική, αλλά στην Ευρώπη τίποτα». Συνεπώς…
Α, και αν για τη δική μας κόντρα με την Τουρκία νίπτει τας χείρας της σαν άλλος Πόντιος Πιλάτος, πετά τη μπάλα στο ΝΑΤΟ και λέει με κυνισμό «ας τους λύσει το πρόβλημα η Δυτική Συμμαχία».
Ξέρει όμως η Γερμανία να γλείφει την καραμέλα της αλληλεγγύης για τα ανώδυνα και όσα δεν πρόκειται να κάνει… Αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών μελών της Ε.Ε., σου λέει. Και την ίδια ώρα πουλά υποβρύχια στην Τουρκία, που αν είναι κάπου να στραφούν τα κανόνια τους θα είναι στην Ελλάδα. Αλληλεγγύη να σου πετύχει!
Αλλά τι περιμένετε από μια ομοσπονδιακή κυβέρνηση που απονέμει σε κάθε ευκαιρία τα εύσημα στην Τουρκία για τη συμβολή της στο Προσφυγικό- Μεταναστευτικό; Επαινεί δηλαδή μια χώρα που εργαλειοποιεί το μεταναστευτικό, εισπράττει πακτωλό εκατομμυρίων από την Ευρώπη και την ίδια ώρα σπρώχνει καραβιές προσφύγων και μεταναστών προς το Αιγαίο για να επιβαρύνει την Ελλάδα και να πλουτίζουν οι διακινητές.
Τα πρόσφατα ναυάγια προσφύγων σε Λέσβο και Κύθηρα, με τη θάλασσα ακόμα να ξεβράζει πτώματα, είναι η απάντηση. Αλλά σιγά μην την ακούσει η Γερμανία. Την βολεύει να κωφεύει! Τα παραπάνω μπορεί να ακούγονται στενάχωρα στα αυτιά κάποιων δικών μας, που εμπλέκονται και λατρεύουν την τουριστική βιομηχανία. Οι Γερμανοί παραδοσιακά είναι οι καλύτεροι πελάτες μας, ειδικά εδώ στην Κρήτη.
Και επειδή και στον τουρισμό δουλεύουμε με όρους υποτέλειας, ο πελάτης έχει πάντα δίκιο. Γι’ αυτό σωπάστε μην μας ακούσουν και μας βάλουν στη black list τώρα που θέλουμε να τους πιάσουμε πελάτες και για το χειμώνα. Μη μιλάτε και μας κόψουν τις επενδύσεις και τον εξοπλισμό που θα γεμίσει τα βουνά μας με καθρέπτες και ανεμογεννήτριες! Για την πράσινη μετάβαση, για την «Πράσινη» Μπέρμποκ!
Υ/Γ: Το Βερολίνο που απορεί αφελώς γιατί χάνει την εμπιστοσύνη των εταίρων του, παίρνει εθνικά μέτρα 200 δισεκατομμυρίων ευρώ για τη ενεργειακή κρίση, γράφοντας… στις παλαιότερες των μποτών της, την αλληλεγγύη και τα κοινά μέτρα με τα κράτη της Ευρωζώνης. Και όταν ερωτάται «γιατί;», ο νεόκοπος στην Καγκελαρία Όλαφ Σολτς, σοσιαλδημοκράτης παρακαλώ, απαντά με κυνισμό «γιατί είμαστε ισχυροί και μπορούμε»!