Δεν είπε και δεν έκανε τίποτα λιγότερο ή
περισσότερο από αυτό που θα έκανε ο καθένας από εμάς στην θέση του αν ζούσαμε στο εξωτερικό
Έπρεπε ο Γιάννης Αντετοκούνμπο να πει ότι «Έχω γεννηθεί στην Ελλάδα, έχω παίξει με την Ελλάδα, αλλά όλοι ξέρουμε ότι είμαι Νιγηριανός, Αφρικανός» για να ανακαλύψουμε την… Αμερική. Ο Γιάννης δεν είπε κάτι άλλο από το προφανές. Ότι είναι γεννημένος εδώ στην Ελλάδα, αλλά στις φλέβες του ρέει αίμα από την Νιγηρία, την Αφρική, διότι εκεί βρίσκονται οι ρίζες του.
Αυτό σε κάποιους άρεσε, σε κάποιους όχι, αλλά δεν έχει και πολύ μεγάλη σημασία. Τον Γιάννη τον αγαπάς για αυτό που είναι, που πρεσβεύει κι όχι από το χρώμα του δέρματος ή την καταγωγή του. Το είχε ξαναπεί άλλωστε σε άλλη συνέντευξή του πριν λίγα χρόνια ότι αισθάνεται μισός Έλληνας μισός Νιγηριανός.
Ο Γιάννης είναι ένας αθλητής που έφτασε στο ψηλότερο σημείο, γιατί το άξιζε.
Η ιστορία του μοιάζει με παραμύθι από αυτά που μαγνητίζουν τον κόσμο γιατί τα είχε όλα. Φτώχεια, πείνα, περιφρόνηση, μπούλινγκ, οικογένεια, αγάπη, ζεστασιά, ταλέντο, δουλειά, εξέλιξη, αναγνώριση. Από το ναδίρ στο ζενίθ.
Ο Γιάννης που γεννήθηκε στην Αθήνα, μεγάλωσε στα Σεπόλια, από γονείς μετανάστες που βίωσαν δύσκολες καταστάσεις αλλά αγάπησαν τον τόπο που τους φιλοξενούσε χωρίς να απαρνούνται φυσικά την καταγωγή τους.
Είπε κατά λέξη ο Γιάννης: «Έχω τις αξίες και τις αρχές της Νιγηρίας. Άλλωστε οι γονείς μου είναι Νιγηριανοί και έχω μεγαλώσει σε ένα τέτοιο περιβάλλον. Βέβαια εγώ γεννήθηκα στην Ελλάδα, μεγάλωσα στην Ελλάδα, με την ευρωπαϊκή νοοτροπία, οπότε έχω στοιχεία και από τις δύο πλευρές. Η περίπτωση μου μοιάζει λίγο με του Ολάζουον γιατί και εκείνος, αν και Νιγηριανός, αντιπροσώπευε περισσότερο το αμερικάνικο κομμάτι του.
Στο τέλος της ημέρας, όλοι γνωρίζουν ότι εγώ είμαι Νιγηριανός. Αυτή την κουλτούρα έχω. Το καλοκαίρι πήγα και με τη μητέρα μου, συνάντησα τους συγγενείς μου. Έχω γεννηθεί στην Ελλάδα, έχω παίξει με την Ελλάδα, αλλά όλοι ξέρουμε ότι είμαι Νιγηριανός, Αφρικανός».
Δεν είπε και δεν έκανε τίποτα λιγότερο ή περισσότερο από αυτό που θα έκανε ο καθένας από εμάς στη θέση του αν ζούσαμε στο εξωτερικό. Τι; Θα απαρνιόμασταν τις ρίζες μας ή μήπως θα κατηγορούσαμε τη χώρα που μας φιλοξενεί (παρότι ο Γιάννης θα μπορούσε να το κάνει για τον ρατσισμό που βίωσε σε νεότερη ηλικία όταν ακόμα δεν είχε γίνει ο σούπερ σταρ του παγκόσμιου μπάσκετ).
Ο Γιάννης είπε την αλήθεια του. Όταν θα πάψουμε να κρίνουμε τον άλλο από το αν είναι λευκός, μαύρος, κίτρινος, ψηλός, κοντός, αν είναι φτωχός ή με μεγάλο πορτοφόλι τότε θα αντιληφθούμε ότι οι δηλώσεις αυτές προκάλεσαν πολύ θόρυβο για το τίποτα…