Με το πρώτο εκτυφλωτικό φως που θα αντικρίσει, εγκαταλείποντας την ασφάλεια του ζεστού αμνιακού υγρού της μήτρας, ξεκινά ένα μακρύ ταξίδι που εγγράφει διαδοχικούς σταθμούς… Κορίτσι, γυναίκα, σύζυγος, μητέρα εργαζόμενη… Κάποιοι από αυτούς τους σταθμούς μπορεί να παραληφθούν, ή να αλλάξουν θέσεις.
Όμως αυτές οι διαδρομές πάντα νοηματοδοτούν ρόλους με πολυπλοκότητα, στερεότυπα, ανισότητες και αδικίες που δεν πρόκειται ποτέ να εξαλειφθούν με τον εμπορευματικό χαρακτήρα του εορτασμού της γυναίκας. Η χρυσόσκονη του μάρκετινγκ από τη μια και τα ευχολόγια του ανέξοδου φαρισαϊσμού από την άλλη, αφήνουν μια επίγευση δόλιας και υποκριτικής αντιμετώπισης του «αδύναμου φύλου», που στις 8 του Μάρτη ραίνουμε με ροδοπέταλα, και τις υπόλοιπες 364 μέρες του χρόνου κανιβαλίζουμε σε όλες τις εναλλακτικές εκδοχές.
Αυτό το «αδύναμο φύλο» παρά την επίφαση της τρυφερότητας που δείχνει να ενέχει η εκφορά του από τους bon viveur της εποχής, εμπεριέχει στην ουσία του μια απομείωση, μια απαξίωση και μια συγκαλυμμένη προσβολή της πνευματικότητας της δύναμης και της αντοχής μιας γυναίκας.
Το περίφημο «αδύναμο φύλο», οφείλει να υποτάσσεται στο πρότυπο της τέλειας νοικοκυράς, της άψογης μητέρας, της φουλ παραγωγικής εργαζόμενης με την αψεγάδιαστη όψη που δεν πρέπει να γερνά, που οφείλει να απολογείται για τις ρυτίδες της ή την τυχόν ατημέλητη ενδυματολογικά εικόνα της. Και όταν κάτι από τα παραπάνω δεν τηρείται, δίνουν και παίρνουν τα καυστικά σχόλια, με λέξεις που ξυραφίζουν.
Τα σκοτεινά στερεότυπα αυτής της εκμεταλλευτικής κοινωνίας, που λειτουργούν τιμωρητικά, θέλουν τη γυναίκα να αντιμετωπίζεται ως ιδιοκτησία, να πορεύεται με όρους υποταγής, να είναι πειθήνια, με κομμένα τα φτερά, αδύναμη και ευάλωτη. Για να μπορεί να εργάζεται σε δύο για τρεις δουλειές για να τα βγάλει πέρα, για να λειτουργεί ως γρανάζι μιας μηχανής που πρέπει να κινείται χωρίς φωνή και αντιστάσεις, για να παράγει έργο που πάντα θα βαθμολογείται ως ανεπαρκές.
Κι όμως… Μέσα σε αυτό το σκληρό περιβάλλον της εκμετάλλευσης ανθίζουν τόσα συγκλονιστικά θαύματα γυναικών που αντέχουν να διαχέονται σε τόσο διαφορετικούς, αντιφατικούς, απαιτητικούς και εξαιρετικά σύνθετους ρόλους.
Πετυχαίνουν να κάνουν πολλά πράγματα την ίδια ώρα, μέσα από τη βαθιά αγάπη και τρυφερότητα που τρέφουν για τα παιδιά τους, για τον άντρα τους, για τα αδέλφια τους, για τη δουλειά τους, για τους φίλους τους, για τον κόσμο που πρέπει να αλλάξει για να ζήσουν μια καλύτερη ζωή οι επόμενες γενιές.
Ένας απίστευτος αγώνας σκληρής δουλειάς γεμάτος αγωνίες και ανασφάλειες για το παρόν και το μέλλον, που κάποια στιγμή όμως σε βγάζει στο ξέφωτο της χειραφέτησης που έρχεται μέσα από τη βαθύτερη κατανόηση της πραγματικότητας αυτού του κόσμου που οφείλει να αλλάξει τις ανισότητες και τα κοινωνικά στερεότυπα, με πρώτο βήμα την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.