Το πρώτο κουδούνι είναι “καμπανάκι” για όλους μας και όχι μόνο για τους μαθητές
Ο Σεπτέμβρης μπήκε για τα καλά, αλλά εμείς δεν βλέπω να μπαίνουμε σε μια σειρά. Βοηθούντος και του καιρού είμαστε ακόμα σε mood καλοκαιριού. Η ραθυμία και η οκνηρία του θέρους έχουν πιάσει στασίδι μέσα μας και προς ώρας δεν λένε να το εγκαταλείψουν. Μεταξύ μας, αυτό βολεύει και εμάς, γι’ αυτό και δεν καταβάλλουμε ιδιαίτερες προσπάθειες ν’ απαλλαγούμε.
Είναι και εκείνα τα ραντεβού του Σεπτέμβρη που πρέπει να κάνουμε μα όλο αναβάλλουμε, λες και ο μήνας έχει απεριόριστες ημέρες. Τη Δευτέρα ανοίγουν τα σχολεία και το πρώτο κουδούνι είναι «καμπανάκι» για όλους μας και όχι μόνο για τους μαθητές. Τότε αντιλαμβανόμαστε ότι τα περιθώρια στενεύουν, τα ραντεβού πρέπει να γίνουν και οι αποφάσεις να ληφθούν ενόψει μιας νέας περιόδου, που ταυτίζεται με την έναρξη της σχολικής χρονιάς.
Μιας χρονιάς με συνεχείς εξετάσεις, τεστ και δοκιμασίες που απειλούν να μας αφήσουν μετεξεταστέους την κρίσιμη στιγμή του απολογισμού. Ναι, το γενικότερο περιβάλλον δεν βοηθά, οι καιροί είναι χαλεποί και ένας κόσμος αλλάζει (προς το χειρότερο) με ρυθμούς τέτοιους που πολλές φορές δεν προλαβαίνουμε ν’ αντιληφθούμε. Αυτό όμως δεν συνιστά απαραίτητα και παραίτηση. Αλίμονο, ο καθένας οφείλει ν’ αλλάξει, ή να προσπαθήσει τουλάχιστον, την προσωπική του μοίρα και να μη βαδίζει ως πρόβατο επί σφαγή.
Εύκολο να το λες, δύσκολο να τα κάνεις, αλλά ας μην μείνουμε για μια ακόμα φορά στα ευχολόγια. Ας αρκεστούμε σε αυτά των πολιτικών και των εθνοσωτήρων. Η ιστορία έχει δείξει ότι πάντα είναι μετεξεταστέοι, υπόλογοι και τις πιο πολλές φορές λίγοι.
Τουλάχιστον αυτό το γνωρίζουμε και ας μην έχουμε πάψει να επενδύουμε τις ελπίδες μας σε πρόσωπα που εμφανίζονται στη (πολιτική) σκηνή με καλές προθέσεις και την εγκαταλείπουν τις περισσότερες φορές ως… δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα, όπως θα έλεγε και ο Βάρναλης.
Ας πάμε όμως στον πιο σύγχρονο Γιάννη Ξανθούλη και ας ξαναδιαβάσουμε τον «Χάρτινο Σεπτέμβρη της καρδιάς μας» για να καταλάβουμε ότι η ζωή συνεχίζεται για όλους, έστω και αν τραβά την ανηφόρα…