Πόσο μάλλον όταν οι εμπλεκόμενοι έχουν και άλλες επιδιώξεις, πολιτικές και επιχειρηματικές
Χάθηκε η μπάλα το προηγούμενο τριήμερο. Την Παρασκευή το βράδυ ο Μελισσανίδης του ΟΠΑΠ και της ΑΕΚ πλάκωσε στο ξύλο τον Κούγια της ποδοσφαιρικής Λάρισας και γνωστό δικηγόρο, που άγεται και φέρεται με περισσή ευκολία μεταξύ κατήγορων και κατηγορουμένων. Αλλά θα μου πείτε, η δουλειά του είναι αυτή.
Το Σάββατο ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας περιπλανώμενος στα περίπτερα της ΔΕΘ, κρατώντας στο χέρι μια φανέλα του ΠΑΟΚ είπε ότι, αφού ξεκίνησε το μετρό της Θεσσαλονίκης ήρθε η ώρα να πάρει πρωτάθλημα και ο Δικέφαλος. Λίγες ώρες αργότερα και αφού ο Ολυμπιακός είχε την πρώτη βαθμολογική απώλεια στο πρωτάθλημα και με διαιτησία που δεν θυμίζει σε τίποτα το πρόσφατο παρελθόν, ο Βαγγέλης Μαρινάκης επιτέθηκε από την Ξάνθη στον Τσίπρα.
Αφενός του διεμήνυσε ότι και το 8ο συνεχόμενο πρωτάθλημα θα το πάρει ο Ολυμπιακός και αφετέρου τόνισε ότι τα πρωταθλήματα δεν δίνονται κατά παραγγελία του πρωθυπουργού. Αν το όλο θέμα ήταν μόνο ποδοσφαιρικό και ένας συνηθισμένος καυγάς παραγόντων προφανώς και δεν θα χωρούσε σε τούτη τη στήλη.
Στην Ελλάδα όμως της πολιτικοποίησης του ποδοσφαίρου και της ποδοσφαιροποίησης της πολιτικής, υπάρχει θέμα και μάλιστα σοβαρό. Πόσο μάλλον όταν οι εμπλεκόμενοι έχουν και άλλες επιδιώξεις, πολιτικές και επιχειρηματικές. Σαββίδης και Μαρινάκης είναι δύο επιφανείς παίκτες του νέου μιντιακού συστήματος.
Εφημερίδες, κανάλια και ραδιόφωνα στην υπηρεσία τους. Όχι απαραίτητα για την ενημέρωση της κοινής γνώμης. Οι «στρατοί» πίσω τους δεν έχουν ψευδαισθήσεις. Όλα για τα συμφέροντα του προέδρου και της ομάδας! Στο νέο τοπίο ο Τσίπρας, που πλέον βρίσκεται στο στόχαστρο του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Μαρινάκη, έχει τις δικές του ευθύνες.
Όταν καλείς στο Μαξίμου τους υποψήφιους εκδότες- επενδυτές, τους καθιστάς ισότιμους συνομιλητές σου. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, αλλά στην Ελλάδα που οι ρόλοι δεν είναι διακριτοί, μπορεί να καταστεί εγκληματικό. Ο Τσίπρας νωρίτερα έχασε τη μεγάλη ευκαιρία να καθαρίσει το σάπιο τοπίο στο ποδόσφαιρο που επηρέαζε και επηρεάζει πολλά άλλα πράγματα στην Ελλάδα της οριζόντιας διαπλοκής.
Ο Κοντονής γάβγισε όσο γάβγισε αλλά στο τέλος λούφαξε και άλλαξε υπουργείο. Αλλά και στο Δικαιοσύνης που πήγε, όλες οι μεγάλες υποθέσεις του ποδοσφαίρου αλλά και άλλες που εμπλέκονται ποδοσφαιράνθρωποι παραμένουν στάσιμες. Υπόπτως στάσιμες. Ο ΣΥΡΙΖΑ έπαιξε και έχασε. Δεν γίνεται και με τον χωροφύλακα και με τον αστυφύλακα.
Για την ακρίβεια αυτοπαγιδεύτηκε και το νέο μιντιακό τοπίο ετοιμάζει πυρετωδώς την πτώση του.
Ας πρόσεχε και ο Σαββίδης από μόνος του δεν αρκεί.