“Οι άνθρωποι μπορούν να παίρνουν χαρά και από μη απτά ερεθίσματα, όπως η ακρόαση μουσικής”
Πολλοί άνθρωποι ανατριχιάζουν στο άκουσμα ενός μουσικού κομματιού ή γενικότερα μιας μελωδίας που τους αρέσει.
Γιατί συμβαίνει αυτό όμως;
Η απάντηση βρίσκεται στη λειτουργία του εγκεφάλου μας και συγκεκριμένα σε κάποιες ουσίες στις οποίες οφείλεται η μεταφορά των ερεθισμάτων, τους λεγόμενους νευροδιαβιβαστές.
Όταν λοιπόν ακούμε ένα τραγούδι που μας αρέσει, η έκκριση ντοπαμίνης, της ουσίας της ευφορίας, είναι πολλαπλά μεγαλύτερη από όταν ακούμε τραγούδια που είτε δεν μας αρέσουν, είτε μας αφήνουν αδιάφορους. Μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό νευροεπιστήμης Nature Neuroscience συνέδεσε την παραγωγή ντοπαμίνης που οφείλεται στη μουσική με την ανατριχίλα.
Συγκεκριμένα, με πειράματα που έγιναν παρατηρήθηκε ότι όταν οι άνθρωποι που συμμετείχαν στην έρευνα ανατρίχιαζαν ακούγοντας κάποιο κομμάτι, η παραγωγή ντοπαμίνης αυξανόταν.
Αυτό οδήγησε στο συμπέρασμα ότι οι άνθρωποι μπορούν να παίρνουν χαρά όχι μόνο από βιολογικά ερεθίσματα όπως πχ το φαγητό, αλλά και από μη απτά ερεθίσματα όπως είναι η ακρόαση μουσικής.
Στο παρελθόν έχουν γίνει πολυάριθμες μελέτες οι οποίες έχουν δείξει ότι και τα ζώα έχουν μουσικές προτιμήσεις.
Για παράδειγμα οι αγελάδες παράγουν περισσότερο γάλα υπό τους ήχους απαλής μουσικής και ότι αυξάνεται η παραγωγή αυγών στις κότες που ακούνε ραδιόφωνο. Απόλυτοι λάτρεις της κλασικής μουσικής αποδεικνύονται τα σκυλιά, καθώς, όταν «ρωτήθηκαν» από τους επιστήμονες, δεν απάντησαν απλώς καταφατικά στην ερώτηση αλλά παρέδωσαν και το top 10 των προτιμήσεών τους, με τους Μπαχ, Βιβάλντι και Μότσαρτ να βρίσκονται στην κορυφή των μουσικών προτιμήσεών τους.
Οι σκύλοι φαίνεται ότι δεν αντέχουν καθόλου τη χέβι μέταλ, ενώ η ποπ και η ρέγκε τούς αφήνουν αδιάφορους.
Τώρα ξέρετε τι μουσική να τους βάζετε…