Πιο πολύ σαν προεκλογικό σύνθημα- πυροτέχνημα ακούγεται, παρά σαν κεντρική ιδέα ενός φιλόδοξου πρότζεκτ
Δίκαιη Ανάπτυξη! Ακούγεται πολύ καλή για να είναι αληθινή. Δυο λέξεις που σηματοδοτούν το ιδανικό, το οραματικό, αλλά και το ανέφικτο για τους γνωρίζοντες και μη εθελοτυφλούντες.
Κι όμως, αν πιστέψουμε τα όσα θ’ ακούσουμε τις επόμενες ημέρες, η Δίκαιη Ανάπτυξη είναι προ των πυλών της Κρήτης, καθώς στόχος του συνεδρίου για την παραγωγική ανασυγκρότηση του νησιού είναι μετάβαση από την εποχή της κρίσης στην εποχή της Δίκαιης Ανάπτυξης. Πιο πολύ σαν προεκλογικό σύνθημα- πυροτέχνημα ακούγεται, παρά σαν κεντρική ιδέα ενός φιλόδοξου πρότζεκτ.
Και σιγά μην έχει η κυβέρνηση αναπτυξιακό πρότζεκτ για την Κρήτη ή για κάθε περιφέρεια της χώρας. Πότε πρόλαβε; Ποια άλλα προβλήματα έλυσε για ν’ ασχοληθεί και με την ανάπτυξη; Απλώς την περιμένει, αλλά από μόνη της δεν έρχεται. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις το μόνο που έρχεται με βεβαιότητα, περιμένοντας, είναι το ώριμο φρούτο και αυτό πεσμένο!
Τι να περιμένουμε, αλήθεια, από ένα τέτοιο συνέδριο, που αν και κυβερνητικό, τουλάχιστον σε θεματολογία και άξονες προετοίμασε με πολλή δουλειά η Περιφέρεια Κρήτης; Και προφανώς αυτό δεν είναι μομφή για την Περιφέρεια, που έκανε αυτό που έπρεπε να κάνει και με το παραπάνω, αλλά για την κυβέρνηση που στερείται στελεχών και ανθρώπων για ένα τέτοιο εγχείρημα.
Το ότι θα μιλήσουν 15 υπουργοί και αναπληρωτές υπουργοί, το ότι το συνέδριο θ’ ανοίξει με τον αντιπρόεδρο Γιάννη Δραγασάκη και θα κλείσει με τον Τσίπρα, δεν λέει κάτι, ούτε και εξασφαλίζει το ζητούμενο. Και το ζητούμενο δεν είναι, για να μην μπερδεύεστε, ούτε η αποδόμηση της προσπάθειας που κάνει η Κεντροαριστερά ούτε η… αντιπολίτευση στην ερχόμενη με φόρα και αγαρμποσύνη ΝΔ.
Και αφήστε την κυβέρνηση με τις ιδεοληψίες και τα στερεότυπα που κουβαλά, εμείς σαν Κρητικοί έχουμε αποφασίσει τι ανάπτυξη θέλουμε; Έχουμε στόχους και άξονες που αποδέχεται τουλάχιστον η πλειοψηφία; Εγγυώμαστε για την εφαρμογή αυτών που θα αποφασιστούν; Πολύ φοβάμαι πως όχι. Και μια επισήμανση: Ο αχταρμάς (τα προχωράμε όλα από λίγο και ό,τι κάτσει) δεν είναι η ανάπτυξη που ζητάμε. Τα μέχρι τώρα αποτελέσματα όμως αυτό δείχνουν. Μακάρι να γυρίσουμε διακόπτη, αλλά δεν το βλέπω.
Επιτρέψτε μου ένα παράδειγμα ενδεικτικό της (κακώς) εννοούμενης ανάπτυξης στην Κρήτη. Αν ένας τομέας ευημερεί και έχει περιθώρια ανάπτυξης, αυτός είναι ο τουρισμός. Και όμως οι εργαζόμενοι σε αυτή την ατμομηχανή της οικονομίας, όπως αρεσκόμαστε να λέμε, δουλεύουν χωρίς συλλογικές συμβάσεις!
Και για να επιτευχθεί αυτό, ο τοπικός σύνδεσμος ξενοδόχων δεν συγκροτείται σε σώμα, προκειμένου να μην υπογράψει με τους εργαζόμενους! Το γνωρίζουν άπαντες και όλοι κάνουν τα στραβά μάτια. Και για να τελειώνουμε: Ανάπτυξη δεν είναι να τα κονομά ο επιχειρηματίας, ο επενδυτής, άντε και το κράτος με τη φορολογία. Ανάπτυξη είναι η αξιοπρεπής επιβίωση του εργαζόμενου.