Στο μεταξύ, οι μαθητές στην πιο τρυφερή ηλικία τους, μαθαίνουν από πρώτο χέρι τι σημαίνει να σε αγνοούν προσβλητικά
Δίνεις τη λύση και επιλέγουν το πρόβλημα.
Η αγανάκτηση ξεχειλίζει στη σχολική κοινότητα του 9ου Δημοτικού Σχολείου, όπου οι μαθητές, για μια ακόμα χρονιά, κάνουν μάθημα σε κοντέινερ. Και το εξοργιστικό της υπόθεσης δεν είναι απλώς ότι είναι ένα ακόμα σχολείο με σοβαρό στεγαστικό πρόβλημα.
Είναι ότι οι ίδιοι οι γονείς ετοίμασαν μελέτες για την αντιμετώπιση αποκατάστασης της στεγαστικής ανεπάρκειάς του, τις οποίες κατέθεσαν εδώ και τέσσερα χρόνια στην τεχνική υπηρεσία του Δήμου, από την οποία ακόμα δεν έχουν πάρει απάντηση για το ποια θα είναι η τύχη τους. Δηλαδή, με πρωτοβουλία των γονέων έγινε αυτό που αυτονόητα όφειλε να διασφαλίσει ο Δήμος, καθώς αποτελεί θεσμική υποχρέωσή του από τον νόμο.
Για να διευκολύνουν οι γονείς το Δήμο Ηρακλείου, ετοίμασαν μελέτες και για την αποκατάσταση του παλαιού κτηρίου του σχολείου, και για τη δημιουργία νέας πτέρυγας που θα αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τις κτηριακές ανάγκες της σχολικής κοινότητας.
Οι μελέτες αυτές κάθονται και περιμένουν να «ωριμάσουν οι συνθήκες» μέχρι ο Δήμος να μπει στη διαδικασία να απαντήσει επισήμως αν είναι πλήρεις, αν θα τις αξιοποιήσει και τελικά τι θα κάνει με το σχολείο. Θα δώσει λύση ή θα επιλέξει να διατηρήσει το πρόβλημα που υπάρχει, με τη γνωστή προσχηματική απάντηση ότι «υπάρχουν άλλες προτεραιότητες»;
Στο μεταξύ, οι μαθητές στην πιο τρυφερή ηλικία τους, μαθαίνουν από πρώτο χέρι τι σημαίνει να σε αγνοούν προσβλητικά, να σε αναγκάζουν να κάνεις μάθημα μέσα στις ανθυγιεινές και απαράδεκτες συνθήκες των κοντέινερ, και όλη αυτή η παρακμή, να θεωρείται σαν κάτι αυτονόητο το οποίο θα πρέπει να βρεις τρόπο να το αποδεχτείς.
Αντίστοιχα οι γονείς, διαπιστώνουν ότι καμία καλή πράξη δεν μένει ατιμώρητη, αφού στο έμπρακτο ενδιαφέρον τους να συμβάλουν στη λύση ενός τόσο κρίσιμου προβλήματος, δεν εισπράττουν ούτε την αυτονόητη ανταπόδοση μιας καθαρής απάντησης, καθώς ο Δήμος παραμένει πιστός στην τακτική της πολιτικής τυφλόμυγας που έχει επιλέξει στα κρίσιμα ζητήματα που διαχειρίζεται. Το σίγουρο είναι ότι η σχολική κοινότητα και οι γονείς των παιδιών δεν έχουν πει ακόμα την τελευταία τους λέξη…