Αύξηση κόστους παραγωγής, ενίσχυση ανταγωνισμού, τεχνολογικές εξελίξεις και συνεχώς μεταβαλλόμενες συνθήκες αγοράς και καταναλωτών, είναι μερικές από τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν στο σήμερα οι επιχειρήσεις.
Πολλοί θα πουν ότι αυτό είναι ένα ντόμινο συνεπειών που ξεκίνησε μετά την πανδημία και ενισχύθηκε και από το πως διαμορφώθηκε η αγορά στα μετέπειτα χρόνια με την γεωπολιτική και ενεργειακή κρίση και τον πληθωρισμό.
Και θα έλεγα ότι έχουν δίκιο, γιατί αν και έχουν περάσει 4 χρόνια, το φαινόμενο που ζήσαμε όλοι ήταν μεγάλο και πολυεπίπεδο. Νομίζω πως θα συμφωνήσουμε ότι η ευελιξία που – αναγκαστικά – επέδειξαν τότε οι επιχειρήσεις είναι πλέον βασικός πυλώνας της στρατηγικής στην μετά Covid εποχή.
«Διαβάζοντας» την πορεία του επιχειρείν ανεξάρτητα από κλάδο, διαπιστώνω ότι υπάρχει μια τάση μετασχηματισμού και μια έντονη ροπή σε συνέργειες μεταξύ των εταιρειών. Και θα εξηγήσω τι εννοώ με αυτό.
Η στρατηγική των επιχειρήσεων δείχνει μια έντονη κινητικότητα στον τομέα των εξαγορών, που στόχο έχει τόσο την ενίσχυση των πωλήσεων, την μείωση του ανταγωνισμού αλλά και τον εξορθολογισμό του κόστους παραγωγής. Πώς γίνεται αυτό; Με τις συνέργειες.
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, οι συνέργειες μεταξύ των επιχειρήσεων δεν αποτελούν απλώς μια επιλογή, αλλά συχνά μια στρατηγική αναγκαιότητα για την επίτευξη βιωσιμότητας και ανάπτυξης.
Οι συνέργειες επιτρέπουν στις επιχειρήσεις να αξιοποιούν τα συγκριτικά τους πλεονεκτήματα. Για παράδειγμα, μια εταιρεία με ισχυρό τεχνολογικό υπόβαθρο μπορεί να συνεργαστεί με έναν οργανισμό που διαθέτει βαθιά γνώση της αγοράς και χρόνια εμπειρίας και εξειδίκευσης σε ένα κλάδο.
Η συνεργασία αυτή δεν οδηγεί μόνο σε οικονομίες κλίμακας, αλλά και στην αύξηση της ανταγωνιστικότητας, αφού οι επιχειρήσεις ενώνονται για να δημιουργήσουν καινοτόμα προϊόντα ή υπηρεσίες που δεν θα μπορούσαν να υλοποιήσουν μόνες τους.
Οι προκλήσεις που συνδέονται με την κλιματική αλλαγή, την ενεργειακή κρίση και την ψηφιοποίηση απαιτούν συντονισμένες προσπάθειες και αυτό είναι κάτι που γίνεται κατανοητό από πλευράς των επιχειρήσεων. Οι συνεργασίες μπορούν να συμβάλουν στην ανταλλαγή τεχνογνωσίας και στην ανάπτυξη λύσεων που επιτρέπουν την προσαρμογή στα νέα δεδομένα.
Επιπλέον, οι επιχειρήσεις που συνεργάζονται έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να αντέξουν σε οικονομικές κρίσεις, μοιράζοντας το ρίσκο και επενδύοντας σε κοινές στρατηγικές.
Η καινοτομία αποτελεί βασικό μοχλό ανάπτυξης. Μέσα από συνεργασίες, οι επιχειρήσεις αποκτούν πρόσβαση σε νέες ιδέες και τεχνολογίες, ενώ παράλληλα επιταχύνεται η διαδικασία έρευνας και ανάπτυξης. Οι συνέργειες αυτές συχνά οδηγούν σε δημιουργία καινούργιων επιχειρηματικών μοντέλων, που ανταποκρίνονται καλύτερα στις απαιτήσεις της αγοράς.
Η συνεργασία μεταξύ επιχειρήσεων δεν είναι απλώς ένα εργαλείο επιβίωσης στον σύγχρονο επιχειρηματικό κόσμο, αλλά μια ισχυρή στρατηγική για την επίτευξη μακροπρόθεσμης επιτυχίας. Ειδικά εάν οι επιχειρήσεις διατηρούν το εργατικό δυναμικό και στηρίζουν τη βιωσιμότητα των επιχειρήσεων υπό τα νέα δεδομένα.
Ανταποκρίνονται δηλαδή στο επιχειρηματικό άνοιγμα και πάνε παραπέρα. Μέσα από συνέργειες, οι επιχειρήσεις μπορούν να δημιουργήσουν μεγαλύτερη αξία, να προωθήσουν την καινοτομία και να ανταποκριθούν στις προκλήσεις ενός δυναμικού περιβάλλοντος.
Ωστόσο, αυτή είναι η μια πλευρά του νομίσματος. Θα έλεγε κανείς ότι η έντονη ροπή προς συνέργειες ενισχύει την ενοποίηση, ευθυγραμμίζει την πορεία της αγοράς καθώς μειώνει τον ανταγωνισμό. Δημιουργεί δηλαδή ένα νέο ντόμινο εξελίξεων που θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πως θα εξελιχθούν την επόμενη πενταετία.