Ποιος άλλος θα μπορούσε να φτιάξει ένα υπουργείο τίγκα στο μπότοξ και στην κλιμακτήριο

Για τουλάχιστον έναν ακόμα μήνα η Κρήτη θα έχει βαρβάτο καλοκαίρι. Τι κι αν μπήκε Σεπτέμβριος; Το «επάτησε ο Αύγουστος η άκρα του χειμώνα» δεν είναι παρά μια λαϊκή ρήση για εσωτερική κατανάλωση. Στην ίδια λογική το “επάτησε ο Σεπτέμβριος”, θα έπρεπε να συνοδεύεται με… πολικό ψύχος.

Αμ δε. Με την κλιματική αλλαγή αυτά να τα ξεχάσετε. Όπως και πολλά άλλα, αν δεν σοβαρευτούμε και εμείς και οι άλλοι που διαφεντεύουν τον πλανήτη, αλλά μέτρα δεν παίρνουν. Και μέχρι να ληφθούν τα αναγκαία μέτρα, ας κάνουμε μια μικρή σύνοψη του φετινού καλοκαιριού, έστω και αν δεν τέλειωσε ακόμα, έστω και αν δεν είναι ώρα για απολογισμούς.

Αν λέγαμε ότι το καλοκαίρι μάς αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση, θα ήμασταν αισιόδοξοι παραπάνω από το επιτρεπτό. Η πυρκαγιά στην ανατολική Αττική με την εκατόμβη νεκρών δεν αφήνει κανένα περιθώριο και επισκιάζει καθετί για τους λόγους που έχουν αναλυθεί υπέρ το δέον.

Η μαυρίλα που άφησε η φωτιά είχε διαφανεί πολύ πριν την εκδήλωσή της και πολύ πριν οι καπνοί κάνουν την εμφάνισή τους στον αττικό ουρανό. Τα σύννεφα στον ουρανό της Μακεδονίας ήταν βαριά και ασήκωτα και τα χαμπέρια μαύρα.

Μαύρη είναι η νύκτα στα βουνά, μα και στους αμπελώνες της Κρήτης. Το άλλοτε μεθυστικό τρίπτυχο: “θέρος, τρύγος, πόλεμος “μας παραπέμπει πια σε δεκαετίες πίσω. Τώρα, τα σταφύλια είναι λίγα, η ποιότητα μέτρια και η τιμή αντίστοιχη της … άτιμης κοινωνίας που μας έριξε στα τάρταρα.

Πάλι καλά που προνοήσαμε και γίναμε τα γκαρσόνια της Ευρώπης! Δεν θα φιλήσουμε ακριβώς τα χέρια μας από μισθούς και έσοδα, αλλά τα ρεκόρ επισκεψιμότητας και αφίξεων τα σκίζουμε το ένα μετά το άλλο. Και μπορεί οι πιασάρικοι μήνες (Ιούλιος και Αύγουστος) να μην δικαίωσαν τις προσδοκίες, αλλά η συνάδελφος του τουριστικού ρεπορτάζ από το διπλανό γραφείο λέει ότι Σεπτέμβριος και Οκτώβριος θα μας αποζημιώσουν. Όχι εμάς και τους εργαζόμενους, μα την Κουντουρά και τους ξενοδόχους με ή χωρίς ελληνική σημαία στα καταλύματά τους.

Αλλά τι γκρινιάζω; Εδώ βγήκαμε από τα μνημόνια και μάλιστα χωρίς να τα σκίσουμε και εγώ ζητάω παραπάνω. Ζητάω να μάθω, το χαζοχαρούμενο, τι άλλαξε και κάνω ότι δεν βλέπω τις αγορές που χορεύουν στους σκοπούς της ψωροκώσταινας. Και όταν τα ανοίγω βλέπω φάτσα κάρτα το λογαριασμό του νέου ΕΝΦΙΑ! Και εντάξει να μας κάνει πλάκα ο Θεός, μα να μας κάνει και ο Αλέξης;

-Ναι ο Αλέξης! Γιατί; Είναι λίγος ο Αλέξης; Κάθε άλλο. Ποιος άλλος θα μπορούσε να κάνει ανασχηματισμό και να φτιάξει ένα υπουργείο Προστασίας του Πολίτη τίγκα στο μπότοξ και στην κλιμακτήριο και φυσικά όχι για να πατάξει την κλιματική αλλαγή;

Τρεις του Σεπτέμβρη σήμερα και ο Αλέξης είναι ακόμα εδώ! Και για να τιμήσει τον Ανδρέα της αλλαγής, πορεύεται μ’ ένα υπουργικό συμβούλιο που έχει σαν μεγαλύτερη συνιστώσα το ΠΑΣΟΚ!

Γι’ αυτό, σήκω, Ανδρέα, να τα δεις τα παιδιά της Αλλαγής (ή αν προτιμάτε της κλιματικής αλλαγής ή ακόμα και του σωλήνα).