Το προϊόν έχει προστιθέμενη αξία και η σωστή διαχείρισή του σε όλα τα επίπεδα, θα μας επιφυλάξει καλύτερους… χειμώνες
Νωρίτερα από κάθε χρονιά, αλλά είναι γεγονός. Το καλοκαίρι μπήκε. Και ειδικά εδώ στην Κρήτη είναι πιο ευδιάκριτο (παρά τη σημερινή μπόρα). Το βλέπεις στις παραλίες, στους δρόμους (επαρχιακούς και εθνικούς), στα χαρτογραφημένα μονοπάτια μα και στην καρδιά της πόλης.
Το αισθάνεσαι κιόλας. Το μυρίζεις, το ακουμπάς, το γεύεσαι και το ακούς, μιας και είναι πολύβουο. Μπορεί ακόμα τα τζιτζίκια να μην έχουν πιάσει δουλειά, μα είναι τόσοι άλλοι ήχοι και μελωδίες που το σηματοδοτούν…
Προφανώς και δεν είναι όλα ρόδινα και αγγελικά πλασμένα στο ελληνικό, το κρητικό καλοκαίρι. Ούτε και παραμυθιαζόμαστε προσπαθώντας να πείσουμε εαυτούς και αλλήλους ότι το δικό μας (καλοκαίρι) είναι το καλύτερο.
Δεν ξέρω αν έχουμε το καλοκαίρι που δικαιούμαστε ή τη διάθεση και τα βαλάντια για να το ζήσουμε όπως του και μας αξίζει, μα αβίαστα μπορώ να πω ότι αισθάνομαι κιόλας μια ανακούφιση. Διότι μέσα στη μαυρίλα και τη σκοτεινιά του χειμώνα, μέσα από τις δυσοίωνες προβλέψεις πολιτικών και πολιτικάντηδων, μέσα από αλλοπρόσαλλες και αλλόκοτες συμπεριφορές, εντός και εκτός συνόρων, αλλά με εγχώριο αντίκτυπο, είχα τόσο απογοητευτεί…
Δεν σας κρύβω μάλιστα ότι μ’ έπιασαν οι φοβίες μου κάποια δύσκολα βράδια των προηγούμενων μηνών. Σε βαθμό που να λέω ότι ή το καλοκαίρι δεν θα έρθει ή εμείς δεν θα το φτάσουμε! Παράλογο; Όπως αποδείχτηκε, ναι.
Και αίφνης μου έρχονται στο μυαλό οι στίχοι του Σαββόπουλου: «Το χειμώνα ετούτο άμα την πηδήσαμε για άλλα δέκα χρόνια άιντε καθαρίσαμε». Και αν μετράμε τις… βαρυχειμωνιές με τα μνημονιακά έτη, τότε έχουμε περάσει οκτώ και άρα έχουμε «καβατζώσει» ισάριθμες δεκαετίες.
Μα δε χρειάζεται να γίνουμε υπεραιωνόβιοι για να μετράμε τα καλοκαίρια μας ούτε και να πουλήσουμε την ψυχή μας στο διάβολο για να κερδίσουμε την αιώνια νιότη, έστω και άφραγκοι.
Να κάνουμε ένα τίμιο συμβιβασμό χρειάζεται, πιο τίμιο απ’ αυτόν που εννοούσε ο Αλέξης. Να συμβιβαστούμε με όσα έχουμε και με αυτά να ζήσουμε ένα ακόμα καλοκαίρι. Και αν μπορούμε ν’ αφήσουμε και κάτι, ευχαρίστως… Καλώς ή κακώς το καλοκαίρι είναι ο εθνικός μας πλούτος, τον οποίο χαίρονται και εκατομμύρια επισκέπτες.
Ας φροντίσουμε για τα στοιχειώδη και ας διαφυλάξουμε τα απαραίτητα. Το προϊόν έχει προστιθέμενη αξία και η σωστή διαχείρισή του σε όλα τα επίπεδα, θα μας επιφυλάξει καλύτερους… χειμώνες. Και δεν χρειάζεται να είμαστε όλοι απασχολούμενοι στον τουρισμό.
Το λιθαράκι μας το βάζουμε και ως απλοί κάτοικοι αυτού του νησιού, που κατά άλλους είναι τόπος ευλογημένος και κατ’ άλλους βγάζει τα καλύτερα γκαρσόνια της Ευρώπης. «Ψήνεστε» να διαψεύσουμε τους δεύτερους, χωρίς να δυσαρεστήσουμε τους επισκέπτες;