Θυμάμαι σαν να ήταν χθες τη μάνα μου να αρπάζει το θυμιατήρι να λιβανίζει το δωμάτιό μου για να φύγουν τα «κακά δαιμόνια»
Σε θυμάμαι στην σκηνή με αυτό το σπινθηροβόλο βλέμμα του μικρού σκανδαλιάρικου παιδιού. «Ξεγυμνώνεις» χωρίς αναστολές την… κρυφή γοητεία της μπουρζουαζίας, κλείνοντας συνωμοτικά το μάτι στο «γυφτάκι της Πανεπιστημίου».
Τρυφερά ντροπαλός και χαριτωμένα αθυρόστομος, αθεράπευτα ευαίσθητος και επιβεβλημένα κυνικός, ανήμπορος να τιθασεύσεις την καλλιτεχνική σου σχιζοφρένεια και τη γενετική σου ευφυΐα. Παντού και πάντα με το μαύρο κολάν αλά Νουρέγιεφ, σάτυρος και Σαολίν μαζί, αγνός και δαιμόνιος, εξορκιστής και εξορκισμένος…
«Δύο μυρωδιές έχει ο δυόσμος, ο πάνω και ο κάτω κόσμος» και εσύ μας την έκανες γυριστή και ας έλεγες άλλα τις προάλλες περί «αναβολής του αιφνίδιου θανάτου σου».
Θυμάμαι σαν να ήταν χθες τη μάνα μου να αρπάζει το θυμιατήρι να λιβανίσει το δωμάτιό μου για να φύγουν τα «κακά δαιμόνια» από τα αιρετικά τραγούδια σου. Και εγώ αδιαπραγμάτευτα να σκάω στα γέλια!
Θυμάμαι να με συντροφεύεις στα φοιτητικά μου χρόνια, σε ανέμελες και δύσκολες στιγμές… Θυμάμαι παραμονή Πρωτοχρονιάς στην Γκουέρνικα να σε τραγουδάμε εκστασιασμένοι…Ένα τσούρμο παιδαρέλια με πρόσωπα φλογισμένα που είχαν τρελάνει τα θερμόμετρα… Τι και αν μαράθηκε η λουλουδιασμένη Ιτιά και ψήλωσε η κοντούλα λεμονιά, ο Τζιμάκος ήταν πάντα εκεί… Να μου θυμίζει την αθωότητα της νιότης μου. «Ο λάκκος με τ’ αστεία που σκάβω από παιδί η τέλεια ληστεία που έχω σκαρφιστεί».
Θυμάμαι τα ραντεβουδάκια μας στην «Ενωδία». Ο Παναγιώτης στην κονσόλα, Ο Νίκος να ηλεκτρίζεται, ο Γιάννης να απολαμβάνει με την ηρεμία Βούδα και η Κορίνα ως λάτρης του βαρύ λαϊκού να συνοφρυώνεται στα ακούσματά σου… και ο κολλητός της απτόητος να της αφιερώνει την «Παπαλάμπραινα» και εμείς να κάνουμε χαβά.
Τζιμάκο μου, ήσουν πάντα πολύ μπροστά από την εποχή σου, ανατρεπτικός μέχρι τέλους. Αναρχο-αυτόφωτος, όπως αυτοπροσδιοριζόσουν. Ήσουν και θα είσαι ο ανένταχτος σούπερ-σταρ της καρδιάς μας.
Α, ρε Τζιμάκο! Αυτή τη φορά μάς την «έσκασες» για τα καλά και δεν έχει καθόλου πλάκα.