Το αφύσικο είναι η δυσκολία της αυτοδιοίκησης να αποδείξει στην πράξη την εγγύτητά της στον πολίτη
Η υπόθεση του πρασίνου στο Ηράκλειο είναι μια πολύ πονεμένη ιστορία γι’ αυτή την πόλη. Από την ευκολία με την οποία χάθηκαν δύο μεγάλοι χώροι πρασίνου και συγκεκριμένα το οικόπεδο Φακίδη και το ακίνητο Λυδάκη, έως τον τρόπο που υλοτομούνται δέντρα με συνοπτικές διαδικασίες επειδή κρίνονται «άρρωστα» ή κλαδεύονται τιμωρητικά… υπάρχει μια πικρή γεύση σε κάθε Ηρακλειώτη για όλο αυτό που συμβαίνει γύρω μας.
Με τον τρόπο που εξελίσσεται εδώ και χρόνια η πόλη, είναι πραγματική άσκηση θάρρους ο διαβάτης να σηκώσει ψηλά το κεφάλι και να ψάξει με το βλέμμα του ορίζοντα, καθώς εγκλωβίζεται στο άχαρο μπετόν των πολυκατοικιών και των ψυχρών κτιρίων που στριμώχτηκαν αδιάκριτα συμπιέζοντας αφόρητα τις διοικητικές λειτουργίες και τις καταναλωτικές παροχές.
Το πάρκο Γεωργιάδη είναι ένας μικρός παράδεισος που σώζεται ακόμα και εξακολουθεί να αγαπιέται από όλες τις γενιές αυτής της πόλης που το στηρίζουν έμπρακτα, και δεν είναι αφύσικο να αγωνιούν και να φλέγονται για να μάθουν τα σχέδια ανάπλασης του Δήμου που μπαίνουν σε τροχιά υλοποίησης.
Το αφύσικο είναι η δυσκολία της αυτοδιοίκησης να αποδείξει στην πράξη την εγγύτητά της στον πολίτη, μέσα από έναν δημόσιο διάλογο, που ο ίδιος ο Δήμος θα έπρεπε να επιδιώξει πριν το έργο ξεκινήσει, διασφαλίζοντας το δικαίωμα του κάθε δημότη να γνωρίζει αλλά και να αποφασίζει όλα όσα συμβαίνουν στον τόπο του.
Και αυτό που πραγματικά εντυπωσιάζει είναι η θεμελιωμένη αντίληψη που συναντά κανείς στα έδρανα της Λότζια από κάποιους οι οποίοι θεωρούν ότι ο δημόσιος διάλογος εξαντλείται μέσα στα όρια του Δημοτικού Συμβουλίου, με τη γνωστή στερεοτυπική διαδικασία: μιλάς, απαντάω, ψηφίζουμε, τελειώσαμε.
Ο επίπονος διάλογος, η εξαντλητική αντιπαράθεση επιχειρημάτων και η σύνθεση απόψεων, όσο οδυνηρά και αν ακούγονται στα αυτιά της δημοτικής αρχής, είναι ο πιο ελπιδοφόρος δρόμος που μπορεί να ανοίξει, αν πραγματικά δεν έχει λόγους να φοβάται μια τέτοια συζήτηση.
Γιατί το να διαβεβαιώνει ότι δεν πρόκειται να κοπεί κανένα δέντρο από το πάρκο Γεωργιάδη και στο μεταξύ η μελέτη να δείχνει ότι πρόκειται να υλοτομηθούν 14 επειδή είναι ξερά, επιτείνει και τους φόβους και τις αγωνίες και τις κραυγές όσων διαμαρτύρονται για όλα αυτά που δρομολογούνται για μας χωρίς εμάς…