Γίνονται φτηνά εργατικά χέρια και προσλαμβάνονται στη θέση των γονέων τους
Στον απόηχο του εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας κατά της Παιδικής Εργασίας έρχονται τα επίσημα στοιχεία του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου να καταδείξουν πόσο ραγδαίες και καταιγιστικές αλλαγές συντελούνται στη ζωή μας καθώς καταγράφεται πρωτοφανής έκρηξη απασχόλησης ανήλικων παιδιών.
Πιτσιρίκια 15-18 χρονών, αντί να χαίρονται το καλοκαίρι και να ξεφορτώνουν το άγχος της σχολικής περιόδου, γίνονται φτηνά εργατικά χέρια και προσλαμβάνονται στη θέση των γονέων τους, για να στηρίξουν τις οικογένειές τους και να μπαλώσουν τρύπες οικονομικών υποχρεώσεων.
Τα επίσημα στοιχεία του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας Νομού Ηρακλείου δείχνουν ότι οι νόμιμες άδειες απασχόλησης ανηλίκων παρουσιάζουν σημαντική αύξηση σε σχέση με την περυσινή καλοκαιρινή περίοδο, καθώς εκτοξεύθηκαν στις 320. Εφόσον οι νόμιμες άδειες απασχόλησης έχουν σκαρφαλώσει σε τέτοια ύψη ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί το εύρος του προβλήματος συνδυαστικά με τη «μαύρη εργασία» που εξελίσσεται ανεξέλεγκτα. Και είναι βέβαιο ότι τα πράγματα θα γίνουν ακόμα χειρότερα με δεδομένο ότι τη φετινή καλοκαιρινή περίοδο θα φτάσει σε πρωτόγνωρα επίπεδα η επισκεψιμότητα στην Κρήτη και άρα ο τουρισμός αναμένεται να απορροφήσει σημαντικό κομμάτι της ανήλικης εργασίας.
Και αυτό είναι μόνο μια πτυχή του δραματικού τρόπου με τον οποίο αλλάζει η πραγματικότητα γύρω μας, αφού η ανήλικη παιδική εργασία λιπαίνει το έδαφος για τη σχολική διαρροή, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη ζωή των ανθρώπων της νέας γενιάς, που πριν ακόμα ενηλικιωθούν φορτώνονται στις πλάτες τους το βάρος της ενίσχυσης του οικογενειακού εισοδήματος.
Και ενώ αλλάζουν όλο και πιο δραματικά οι όροι και οι συνθήκες ζωής μας, η γραβατωμένη πλέον κυβέρνηση βγάζει πύρινους λόγους αυτοηρωποίησης περί «καθαρής εξόδου» δίνοντας ένα ακόμα τυράκι στη φάκα που μας έχουν κλείσει οι εκατοντάδες μνημονιακοί νόμοι και οι 30.000 εφαρμοστικές ρυθμίσεις. Όλα αυτά κάνουν ταμείο την κλοπή δεκάδων δισεκατομμυρίων από τον λαό μας που ματώνει από τη λιτότητα, με καμβά την υποθήκευση και την εκποίηση του δημόσιου πλούτου που θα συνεχίζεται ως το 2114 (μέσα από τη δράση του «Υπερταμείου»).