Δεν έχουν όρια όσοι… σκοτώνουν καρκινοπαθείς
«Το έγκλημα είναι αποτέλεσμα κοινωνικής ακρότητας» έλεγε ο μέγιστος Βλαδίμηρος Ιλιτς Λένιν. Τον θυμήθηκα, όμως, διαβάζοντας, οργισμένος είναι αλήθεια, τα όσα έπραττε η μαφία των φαρμάκων. Απίστευτη ακρότητα ακόμη και για εκείνους που θεωρούν ότι για εγκλήματα όπως το εμπόριο ναρκωτικών πρέπει να επανέλθει η θανατική ποινή!
Πόσο πιο…στα άκρα μπορεί να φτάσει η ανθρώπινη αθλιότητα αφαιρώντας την ελπίδα από εκείνους που προσπαθούσαν να νικήσουν τον καρκίνο με τα όποια φάρμακα υπάρχουν; Τι άλλο θα σκεφτούν για να βγάλουν χρήματα με τόσο στυγνό, εγκληματικό τρόπο; Πόσο το τερμάτισαν στον βωμό του χρήματος;
Προφανώς ήθελαν να μαζεύουν λεφτά για να κάνουν τη ζωή τους, είναι το πρώτο που σκέφτεσαι…
Ποια ζωή όμως; Μα, η ζωή αποδείχτηκε ότι δεν είχε καμία σημασία για τα μέλη της μαφίας των φαρμάκων! Αφού είχαν φτάσει στο σημείο να δίνουν λιγότερο φάρμακο σε καρκινοπαθείς στην προσπάθειά τους να αποκομίσουν το μεγαλύτερο δυνατό κέρδος. Το ακούς, το διαβάζεις και δεν το πιστεύεις!
«Φανταστείτε τρεις ασθενείς που έκαναν παράλληλα χημειοθεραπεία με ακριβά αντικαρκινικά φάρμακα. Έπρεπε να χορηγηθεί 500 ml του φαρμάκου στον καθένα. Οι “συνεργάτες” χορηγούσαν από 300 ml στον κάθε ασθενή, κλέβοντας ουσιαστικά 600 ml φαρμάκου για λογαριασμό της μαφίας» έλεγε εμβρόντητος αξιωματικός της Διεύθυνσης Οικονομικής Αστυνομίας!
Και ήταν έναν από τους αδίστακτους τρόπους του κυκλώματος για την υφαρπαγή των ακριβών αντικαρκινικών φαρμάκων-τόσα έχουν δει οι αστυνομικοί, αλλά αυτό τους ξεπερνάει, υπερβαίνει τα όρια…
Και να ήταν μόνο αυτό; Το κακό ήταν διπλό, αφού ο κίνδυνος για τη δημόσια υγεία γινόταν ακόμη μεγαλύτερος εξαιτίας των κακών συνθηκών αποθήκευσης των κλεμμένων και προς εξαγωγή φαρμάκων, αφού διαπιστώθηκε ότι το κύκλωμα μεταξύ άλλων χρησιμοποιούσε για την αποθήκευση τα ψυγεία ενός ανθοπωλείου και ενός ιχθυοπωλείου, ώστε μετά να τα παίρνουν και να τα διοχετεύουν σε άλλες αγορές.
Ανάμεσα στους μαφιόζους αυτούς και γιατροί, φαρμακοποιοι, νοσηλευτές- εκείνοι που έχουν δώσει και έναν παραπάνω όρκο. Αισθάνεσαι ίσως και πιο ντροπή για όλους αυτούς, αλλά έτσι είναι η κοινωνία, έχει από…όλους.
Ξέρω τι σκέφτεστε. Ποια τιμωρία τούς πρέπει! Να τους κατατάξουμε μαζί με τους εμπόρους ναρκωτικών, τους παιδεραστές, σε εκείνη τη πλέμπα των εγκληματιών που πρέπει να τιμωρούνται αυστηρά και παραδειγματικά. Δεν θα πω όχι, αλλά δεν αρκεί. Ας συνειδητοποιήσουμε ότι στην πραγματικότητα υπάρχει μια… μαύρη τρύπα στο σύστημα, στην ίδια την κοινωνία μας που επιτρέπει σε όλους αυτούς να δρουν ανάμεσά μας.
Θυμίζω δε τον βασικό κανόνα της εγκληματολογίας: Ο ένοχος ενός εγκλήματος πληροί τρεις προϋποθέσεις: είχε κίνητρο, είχε τα μέσα και είχε και την ευκαιρία.