Τα media πρέπει πάντα να είναι σε ετοιμότητα και εγρήγορση. Το οφείλουν στο κοινό τους. Και υπό αυτή την έννοια ουδόλως μας έκανε εντύπωση το θέμα που κυκλοφορεί ευρέως υπό τον τίτλο: «Πυρηνικός πόλεμος: Σύντομος οδηγός επιβίωσης»!
Πώς δηλαδή θα γίνουμε κατσαρίδες, που ο αστικός μύθος τις θέλει να επιβιώνουν ακόμα και στο πιο απευκταίο σενάριο. Καμιά φορά πάντως ο πολιτικός πόλεμος, αποδεικνύεται πιο αδυσώπητος, πιο σκληρός και με περισσότερα… θύματα, καθώς τα πολιτικά όντα είναι πιο ευάλωτα από τις ανατριχιαστικά σιχαμερές κατσαρίδες…
Μην πάτε μακριά. Αυτό που γίνεται σε ένα τμήμα της αριστεράς- της αυτοπροσδιοριζόμενης έστω- είναι ένας σκληρός πόλεμος με δολοφονίες χαρακτήρων, θανατηφόρες ατάκες, φαρμακερά βέλη, βιτριολικά σχόλια και με ενέργειες που στάζουν χολή.
Ολόκληρος ΣΥΡΙΖΑ, ένα κόμμα εξουσίας, εξαϋλώθηκε χωρίς καν να χρειαστεί ένας παράφρονας ηγέτης να πατήσει το κουμπί! Μπορούν και μόνοι τους, να είναι εξίσου καταστροφικοί.
Για παράδειγμα, ο Πολάκης κατηγόρησε τη συντρόφισσα Λινού ότι απομυζά το ινστιτούτο Prolepsis, ενώ τη μήνυσε και από πάνω. Και η Λινού δύο ημέρες πριν από τις κάλπες για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ, που ο Πολάκης είναι υποψήφιος, πήγε στην Ευελπίδων 50.000 έγραφα σε 20 χαρτοκιβώτια, για να αποδείξει την αθωότητά της, καταθέτοντας και αυτή με τη σειρά της μήνυση στον υποψήφιο πρόεδρο.
Ο Κασσελάκης, φρόντισε να κάνει την παρουσίαση του κόμματός του, παραμονή των εκλογών του ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας στην πρώτη γραμμή 6 βουλευτές από την τελευταία διάσπαση, που τον έριξε από το βάθρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο βάραθρο της πολιτικής ανυποληψίας.
Πράξεις αντεκδίκησης, αναμφίβολα, για μια τύποις αριστερά που τρώει τις σάρκες της, για τις καρέκλες, τα οφίτσια και τα μικρομάγαζά της!
Παρεμπιπτόντως ο Κασσελάκης δεν έθελξε με την παρουσίαση και το όνομα του κόμματός του. Το Κίνημα Δημοκρατίας είναι πιο φλατ και από το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών του Γιώργου Παπανδρέου, το 2015!
Από το ΚΙ.ΔΗ.ΣΟ στο ΚΙ.ΔΗ soft! Μπορεί και ΚΙ.ΔΗ. light. Συνειρμικά το λες και… ΚΙ.ΔΗα στο ΣΥΡΙΖΑ, έστω και ηχητικά, αδιαφορώντας για την ορθογραφία του πράγματος, σε ένα κόμμα γεμάτο ανορθογραφίες…
Πολιτικός πόλεμος υφέρπει και στη ΝΔ ή επί το ακριβέστερο «δεξιά πολυκατοικία». Εντάξει, δεν είναι και η λαβωμένη πολυκατοικία της οδού Αρκαδίας στους Αμπελογκάρντεν, θύμα ενός ακήρυχτου τρομοκρατικού πολέμου, αλλά έχει κι αυτή τις απώλειες της και το φόβο μην πάρουν… εκρηκτικές διασπάσεις.
Για την ώρα όσοι έχουν φύγει και αλλάξει ενοικιοστάσιο, μικρή ζημιά έχουν κάνει. Ο Βελόπουλος, η Λατινοπούλου, ο Φαήλος, ο Μπογδάνος δεν απομακρύνονται από τις παρυφές της πολυκατοικίας, για να νιώθουν και την ανάσα τους οι κεντρώοι από το χώρο που διεμβόλισε ο Μητσοτάκης, για να δώσει άλλοθι και τεχνογνωσία στις κυβερνήσεις του.
Ο Σαμαράς είναι η τελευταία απώλεια πολέμου, αλλά πάντα θα μοιάζει κοινή συναινέσει. «Το ‘θελα εγώ σαν τρελή, το ‘θελες κι εσύ πιο πολύ»… Κάτι τέτοιο μου κάνει. Και μπορεί ο Καραμανλής να επέκρινε δημόσια την διαγραφή Σαμαρά, αλλά το Μαξίμου είδε μια ενωτική ομιλία από τον πρώην πρωθυπουργό!
Λέγεται και πόλεμος νεύρων! Ο πόλεμος πάντως δεν είναι σε καμία woke ατζέντα, εγχώρια ή made in USA. Ούτε καν ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών.
Το είπε και ο Άδωνις, επικαλούμενος τον γκέι που ο Τραμπ προορίζει για «τσάρο» της οικονομίας.
Και ο Άδωνις δεν είναι κατσαρίδα. Βγάζει μόνο την πιο δυνατή τσιρίδα!