Όταν γεννηθεί ένα παιδί η πρώτη ερώτηση που κάνουν είναι αν είναι αγόρι ή κορίτσι
Ακόμα δεν έχω χωνέψει πώς την πάτησα και βρέθηκα σε μία παρέα στην οποία τα σεξιστικά σχόλια έδιναν κι έπαιρναν. Και ναι, υπάρχουν άνθρωποι, νέοι, μορφωμένοι, έξυπνοι που πιστεύουν στην ανωτερότητα ή μάλλον στην κατωτερότητα του ενός φύλου σε σύγκριση με το άλλο. Και καλά αυτή την παρέα μπορώ να επιλέξω να μην τη ξαναδώ.
Τα κείμενα όμως που κατά καιρούς διαβάζω και είναι γεμάτα από γλωσσικό σεξισμό πώς να τα αποφύγω; Μου ήρθε λοιπόν στο μυαλό ένα άρθρο της Ρούλας Τσολακίδου για το θέμα. Το έψαξα, το ξαναδιάβασα και είμαι απόλυτα σύμφωνος σε κάποια σημεία. Αναφέρει μεταξύ άλλων: «Όταν γεννηθεί ένα παιδί, η πρώτη ερώτηση που κάνουμε είναι αν είναι αγόρι ή κορίτσι.
Το φύλο καταλαμβάνει από την πρώτη στιγμή της ζωής μας κεντρική θέση στη διαμόρφωση της ατομικής και κοινωνικής μας ταυτότητας. Επιπλέον, σε συνάρτηση με την κοινωνικοοικονομική τάξη, την ηλικία, το μορφωτικό επίπεδο και την καταγωγή, το φύλο αποτελεί καθοριστικό παράγοντα της κοινωνιογλωσσικής μας συμπεριφοράς.
«Σε επίπεδο σημασιολογίας, ο γλωσσικός σεξισμός στα ελληνικά», αναφέρει η ίδια, «γίνεται εύκολα ορατός από μια απλή περιδιάβαση στα σημασιολογικά πεδία των λημμάτων άντρας και γυναίκα. Οι εκφράσεις που συνδέονται με την έννοια “γυναίκα” έχουν συνήθως μειωτική σημασία. Επίσης, τα περισσότερα λήμματα με πρώτο συνθετικό το γυναίκα έχουν και αυτά μειωτική χρήση και ερμηνεία (π.χ. το γυναικοδουλειά).
Εκφράσεις, εξάλλου, όπως γύναιο, γυνή της απώλειας, η γυναίκα του δρόμου, η γυναίκα του πεζοδρομίου παραπέμπουν στην ηθική και μας προκαταλαμβάνουν σε βάρος της γυναικείας σεξουαλικότητας. Γενικά, οι λέξεις και οι εκφράσεις αυτές αποτελούν τους σημαδεμένους τύπους αντίστοιχων ουδέτερων, γεγονός που δηλώνει ότι η γυναικεία συμπεριφορά και οι γυναικείες δραστηριότητες ορίζονται με βάση ένα ανδρικό πρότυπο που θεωρείται ο κανόνας.
Για παράδειγμα, η λέξη γυναικοκουβέντες σημαδεύεται αρνητικά σε σχέση με το κουβέντες, που χρησιμοποιείται για την ανάλογη ανδρική δραστηριότητα, ελλείψει μάλιστα του ανδροκουβέντες. Η διαπίστωση αυτή ενισχύεται και από το ότι οι καταγραμμένες στα λεξικά λέξεις και εκφράσεις που έχουν ως αντικείμενο αναφοράς τη γυναίκα υπερτερούν ποσοτικά σε σχέση με τις αντίστοιχες για τους άντρες».