Πώς ένας καθηγητής θα καταφέρει να προσελκύσει το ενδιαφέρον των φοιτητών που δεν θέλουν στην πραγματικότητα να μάθουν για τον Πλάτωνα;
Τους παρατηρώ τις τελευταίες ημέρες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Κάποιοι ακολουθούν την τακτική «των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν». Με αυτό το σκεπτικό, λοιπόν, φροντίζουν να απαθανατίσουν την πρώτη τους παράδοση με γεμάτο το αμφιθέατρο.
Από κάτω τα σχόλια δίνουν και παίρνουν, «ευχαριστήσου τώρα που μπορείς, οι επόμενες παραδόσεις δε θα είναι έτσι». Και ίσως κάπου εκεί αρχίζει η απογοήτευση. Όμως, ο ενθουσιασμός είναι ένα ωραίο συναίσθημα, δημιουργικό. Αν το κατέχει ο καθηγητής, τότε μπορεί να το μεταδώσει στους φοιτητές του.
Άλλοι προχωρούν σε διαφορετικές κινήσεις. Βγάζουν selfies και ανακοινώνουν με νόημα ότι περιμένουν τα… “πρωτάκια” τους με ανυπομονησία.
Φυσικά, υπάρχει και εκείνη η κατηγορία των λιγότερο ενθουσιωδών, ίσως, θα έλεγε κανείς των πιο ρεαλιστών.
Απέναντί τους, στην καλύτερη περίπτωση, θα συναντήσουν άτομα που ξενύχτησαν, ονειρεύτηκαν, απογοητεύτηκαν και τελικά κατάφεραν να περάσουν στο Τμήμα που αποτελεί προθάλαμο για το ιδανικό επάγγελμα, όπως το έχουν στο μυαλό και την καρδιά τους, εκείνο του γιατρού, του δικηγόρου, του μηχανικού…
Υπάρχουν και εκείνοι οι φοιτητές που … είδαν φως και μπήκαν σε ένα Ίδρυμα, δεν ήταν από τις πρώτες τους επιλογές, απλώς, δεν ήθελαν να αφήσουν κενά στο μηχανογραφικό τους.
Και εδώ αρχίζει ένας αγώνας με δύο «μονομάχους» που, στην πραγματικότητα, είναι σύμμαχοι. Πώς ένας καθηγητής θα καταφέρει να προσελκύσει το ενδιαφέρον των φοιτητών που δεν θέλουν, στην πραγματικότητα, να μάθουν για τον Πλάτωνα, τους νόμους της Φυσικής ή τα νέα δεδομένα στην Πληροφορική;
Ακόμα θυμάμαι την φαρμακερή ατάκα «Το ξέρω ότι δεν ήσασταν και άριστοι μαθητές. Κάποιοι από εσάς θέλατε να περάσετε Νομική και δεν τα καταφέρατε…» Κάπως έτσι μας είχε υποδεχτεί μία καθηγήτρια και, η αλήθεια είναι, πολύ με είχε πληγώσει.
Είναι και το παράπονο που μου είχαν εκφράσει καθηγητές του «δικού μας» Πανεπιστημίου. «Γιατί σε εμάς έρχονται υποψήφιοι που δεν ενδιαφέρονται για την επιστήμη μας; Δεν έχουμε άτομα για να κάνουμε έρευνα, να γίνουν μεταπτυχιακοί φοιτητές… Είναι κρίμα».