Προφανώς και ο Μαμουλάκης δεν αγάπησε ξαφνικά τον Λυγερό και για τον προφανή λόγο πήγε στο Βαλιντέ Τζαμί
Πόσους Μαμουλάκηδες αντέχει ο ΣΥΡΙΖΑ; «Όσους επιτρέπει το αφήγημα της Προοδευτικής Συμμαχίας, που κρίνεται αναγκαία για να έχει πιθανότητες να διατηρηθεί το κόμμα της Κουμουνδούρου στην εξουσία», θα μπορούσε να ήταν μια απάντηση.
Αν αντιστρέψουμε το ερώτημα σε «πόσο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να γίνει ο Μαμουλάκης;», μια πιθανή απάντηση θα ήταν «τόσο, όσο να του εξασφαλίσει βάσιμες πιθανότητες για μια βουλευτική έδρα ή τέλος πάντων να τον πάει κάπου παραπάνω από αντιδήμαρχο Ηρακλείου και πρόεδρο του ΕΣΔΑΚ».
Αν ο Χάρης θεωρεί ότι έκανε το αγροτικό του σε κάτι λιγότερο από πέντε χρόνια στη Λότζια, αξιοποιώντας τις ευκαιρίες που του έδωσε ο Λαμπρινός και πλέον οι φιλοδοξίες του υπερβαίνουν τα όρια του Δήμου Ηρακλείου, τον οποίο δεν διεκδίκησε παρά τα αντιθέτως θρυλούμενα πριν από ένα χρόνο (που μπορεί να ήταν και κακόβουλες διαρροές), τότε ορθώς πράττει.
Εξάλλου με το ΠΑΣΟΚ δεν πρόκαμε να κάνει καριέρα, ούτε καν να ταυτιστεί. Και δεν ξέρω πόση σημασία έχει το γεγονός ότι εξελέγη κυρίως με «πράσινες» ψήφους. Και συν τοις άλλοις οι δίαυλοι του με τη σημερινή κυβέρνηση ήταν και υπαρκτοί και ευδιάκριτοι.
Ούτε και πούλησε πασοκοφροσύνη σαν το Βαρδάκη και πρωτίστως τον Μιχελογιαννάκη, που έγιναν με ευκολία βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στο Ηράκλειο. Ο Χάρης που λόγω ΕΣΔΑΚ και αντιδημαρχίας Καθαριότητας, παίζει την ανακύκλωση στα δάκτυλά του είναι σε θέση να γνωρίζει ότι όλοι είναι ανακυκλώσιμοι και άρα ο ίδιος μπορεί να βγει στον αφρό.
Ξέρει ακόμα ότι μπορεί να βγει νικητής σ΄ ένα δύσκολο περιβάλλον, φτάνει να το λιπάνει σωστά με το … κομπόστ, που δύναται να παραχθεί με τις μεθόδους που έχει επικοινωνήσει ο ίδιος μέσω του Ενιαίου Συνδέσμου Διαχείρισης Απορριμμάτων Κρήτης! Καλά όλα αυτά, αλλά η παρουσία του στην πρώτη σειρά των καθισμάτων, στην εκδήλωση του Ηλία Λυγερού σηκώνει πολλή συζήτηση.
Το «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» είναι ένα ωραίο άλλοθι, αλλά για τους αδύναμους. Το να πάει ένας αντιδήμαρχος στην πολιτική συγκέντρωση ενός υποψηφίου δημάρχου, το περιβάλλον και οι παρατρεχάμενοι του οποίου λένε ευθαρσώς ότι θ’ αφήσουν τον Λαμπρινό (σου) εκτός δεύτερου γύρου, είναι τουλάχιστον unfair.
Προφανώς και ο Χάρης Μαμουλάκης δεν αγάπησε ξαφνικά το Λυγερό και για τον προφανή λόγο πήγε στο Βαλιντέ Τζαμί. Το ακροατήριο τον ενδιέφερε, καθώς στο ίδιο ακροατήριο θ’ απευθυνθεί και αυτός στις εθνικές εκλογές. Και μπορεί ο Τσίπρας από το Χουδέτσι να μην «ευλόγησε» την υποψηφιότητα Λυγερού, όπως έκανε με Αρναουτάκη και Κοκοσάλη, αλλά ας μη γελιόμαστε, ένα μέρος στελεχών και ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ είναι με τον Ηλία.
Οπότε ο Χάρης ξέρει… και πήγε για να τους δει και να τον δούνε και να τον έχουν φρέσκο στη μνήμη τους, όταν μπουν στα εθνικά παραβάν. Για την (κυκλική) οικονομία της συζήτησης, προφανώς και ο κύκλος του στη Λότζια κλείνει. Ούτως ή άλλως, οι εκλογές είναι σε λιγότερο από δύο εβδομάδες.
Και αν ο Χάρης οφείλει μια εξήγηση αυτή είναι στον Λαμπρινό και μόνο. Δεν ξέρω αν ισχύει ότι εδώ και μήνες έχει υποβάλει την παραίτησή του. Ξέρω μόνο ότι στην συγκέντρωση του Λυγερού πήγε φέροντας τον τίτλο του μέλους της εκτελεστικής εξουσίας στη Λότζια, γι’ αυτό και του παραχωρήθηκε μια θέση στην πρώτη σειρά των καθισμάτων. Διαφορετικά, θα ήταν στη γαλαρία!
*Ο διακριτικός τίτλος του κειμένου ουδεμία σχέση έχει με τον παραπλήσιο τίτλο της ταινίας, που έμεινε στην ιστορία για τη μνημειώδη προσποίηση…