Είναι κοινό μυστικό ότι η Δικαιοσύνη στην Ελλάδα, όπως και κάθε θεσμός τούτης της χώρας, δεν πάει καλά
Ήταν ηλίου φαεινότερο ότι η άσκηση ποινικής δίωξης σε βάρος του εφοπλιστή Βαγγέλη Μαρινάκη, για την υπόθεση του ναρκοπλοίου «Noor 1» , θα προκαλούσε τσουνάμι αντιδράσεων, σ’ επίπεδο πολιτικό, αθλητικό και δικαστικό, όπως σημειώναμε στην τελευταία σελίδα του σαββατιάτικου φύλλου της «Π».
Η αντίδραση του μεγαλοπαράγοντα ήταν θυελλώδης και ισοπεδωτική αλλά πέρα για πέρα αντιπροσωπευτική του διαμετρήματος «Βαγγέλης Μαρινάκης». Ο πρόεδρος του Ολυμπιακού, διότι εδώ είναι το ζουμί, πολιτικοποίησε τη δίωξή του, έβαλε ευθέως κατά των δικαστών, μίλησε για σκευωρία και δήλωσε εξαρχής αθώος. Προφανώς και το τεκμήριο της αθωότητας χρήζει σεβασμού θρησκευτικής ευλάβειας.
Προφανέστατα όμως το να μιλάνε οι έμμισθοι υπάλληλοί του για αναβίωση της χούντας και για «σεργιάνισμα του χαφιεδότσουρμου» είναι ποινικώς κολάσιμο. Αλλά εδώ οι δικαστικοί λειτουργοί ποιούνται την νήσσαν και αρκούνται στην έκδοση ανακοινώσεων γενικώς και αορίστως για τους παράγοντες του ελληνικού ποδοσφαίρου, που με δηλώσεις τους βάλλουν κατά της Δικαιοσύνης και υποδαυλίζουν τη βία.
Προφανώς και δεν αναφέρονται μόνο στην έσχατη των περιπτώσεων, καθώς το διπλό έργο της Τούμπας έβγαλε πολύ παραγοντικό μπλα μπλα. Η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων έχει κάθε λόγο να δυσφορεί αλλά… Είναι κοινό μυστικό ότι η Δικαιοσύνη στην Ελλάδα, όπως και κάθε θεσμός τούτης της χώρας, δεν πάει καλά.
Η Δικαιοσύνη είναι αυτή που με αποφάσεις της προκαλεί αυτό που λέμε το κοινό περί δικαίου αίσθημα. Ακόμα και τώρα που η απονομή δικαιοσύνης- μέσω ΕΠΟ στο ποδόσφαιρο- γίνεται με τακτικούς δικαστές, λαμβάνονται τέτοιες σκανδαλώδεις αποφάσεις. Για την προτεραία κατάσταση δεν χρειάζεται καν να μιλήσουμε, μα να υπενθυμίσουμε τη λαϊκή ρήση «κουκιά τρώει κουκιά μαρτυρά».
Οι δικαστές διαμαρτύρονται, και ορθώς, αλλά θα είχαν όλο το δίκιο με το μέρος τους αν έκαναν μια αυτοκάθαρση του κλάδου, που έχει μεταξύ άλλων τον «παναθηναϊκάκια τον ψηλό», τον μπασκετόφιλο με το κασκόλ του Ολυμπιακού στην Κωνσταντινούπολη, τον άλλο που θέλει να συναντηθεί με τον «πρόεδρα» και μιλάει με μετέπειτα έγκλειστους, τον παράλλο που θέλει δωρεάν διαρκείας και ουκ έστιν αριθμός μελανών περιπτώσεων.
Να συμφωνήσουμε ότι η Δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη εξουσία, αλλά κάπως πρέπει να ταραχτούν τα λιμνάζοντα νερά που έχουν μετατραπεί σε εστίες μολύνσεως της ελληνικής κοινωνίας. Η Δικαιοσύνη χρειάζεται προστασία, και όχι μόνο εκ των έσω, για τη σωστή απονομή της.
Διότι, αν λειτουργούσε σωστά και με τη δέουσα αυστηρότητα που της δίνουν οι νόμοι, κανένας παράγοντας ή παραγοντίσκος δεν θα την έπιανε στο στόμα του και πολύ περισσότερο δεν θα την απαξίωνε με τρόπο σκαιότατο. Αν παταχτεί η ατιμωρησία θα έχει γίνει η μισή δουλειά.