Τη συνάντησα τη Μεγάλη Παρασκευή, λίγο πριν την περιφορά του Επιταφίου. Δασκάλα σε δημοτικό σχολείο σε ημιορεινό, γραφικό χωριουδάκι της δυτικής Κρήτης, γεμάτο πλατάνια και καστανιές. Νεαρή εκπαιδευτικός που τιμά το λειτούργημα. Νοιάζεται για τους μαθητές της, έχει όρεξη και όραμα.
Όση ώρα μού μιλούσε νόμιζα ότι έβλεπα να περνούν μπροστά από τα μάτια μου ο Δρακο-Μηνάς και ο Δρακο-Μιχάλης από τα «Κομάντα και Δράκοι» του Θοδωρή Παπαδουλάκη.
Μπορεί το πολυσυζητημένο σήριαλ να κινείται στα όρια του μεταφυσικού και του μυστηρίου, όμως είδαμε χαρακτήρες πρωταγωνιστών δοσμένους με τρομερό ρεαλισμό, αποτυπώνοντας παθογένειες μιας Κρήτης που δεν μου αρέσει καθόλου στην πραγματική ζωή.
Χίλια καλά έχει ο τόπος μας και οι άνθρωποί του, όμως έχει και κακά, βαθύτατα ριζωμένα, που «μπολιάζουν» γενιές και γενιές. Εκεί έξω κυκλοφορούν τελικά πολλοί «Δράκοι», οι οποίοι δυστυχώς δεν είναι τηλεοπτικοί.
Και πώς αλλιώς να το πω όταν εν έτει 2024 πατεράδες πηγαίνουν στο σχολείο των παιδιών τους με το πιστόλι στο ζωνάρι. Στου κουφού την πόρτα οι συστάσεις της νεαρής δασκάλας στον μπαμπά μαθητή της, που νομίζει ότι πρωταγωνιστεί σε γουέστερν. Εκείνος απτόητος. Μπαίνει-βγαίνει καμαρωτός με το σιδερικό πάνω του. «Ίντα φοβάσαι» την ψέγει. «Δεν το έχω για σένα» σχολιάζει με ενοχλημένο ύφος που δεν τον συμμερίζεται.
Τις προάλλες πάλι η νεαρή εκπαιδευτικός βρήκε τον μπελά της από τον πατέρα άλλου μαθητή, ο οποίος τυγχάνει και μεγαλοκτηνοτρόφος της περιοχής.
Ήταν 4 Απριλίου, Παγκόσμια Ημέρα Αδέσποτων Ζώων, και με την ευκαιρία των δράσεων που οργανώθηκαν για πρώτη φορά σε όλα τα σχολεία της χώρας, με στόχο την προώθηση της ζωοφιλίας, η δασκάλα προέτρεψε τα παιδιά να σέβονται τα ζώα, εξηγώντας ότι δεν είναι σωστό να κακομεταχειριζόμαστε ανυπεράσπιστα πλάσματα. «Δεν είναι ανάγκη να υιοθετήσετε ένα, αν δεν μπορείτε.
Αρκεί λίγο νερό και φαγητό» τους είπε. Ανέφερε μάλιστα ως παράδειγμα προς αποφυγή εκείνους που τα μπαλοτάρουν με τις καραμπίνες. Την επόμενη κιόλας ημέρα η «κερα-δασκάλα» δέχθηκε… επίσκεψη από τον πατέρα μαθητή της. Όχι, δεν τη συνεχάρη για όσα διδάσκει στο παιδί του. Κατακεραύνωσε την πρωτευουσιάνα για τις «αηδίες» που μαθαίνει στον γιο του και τον ξεσηκώνει.
Καλή και ευλογημένη η Κρήτη μας, αλλά ας μην βαυκαλιζόμαστε κιόλας. Όσο ακόμα πατεράδες πηγαίνουν στα σχολεία «αρματωμένοι» και όσο πυροβολούν με καραμπίνες αδέσποτα, δεν βλέπω… ξαστεριά.