Να ‘μαστε λοιπόν. Στην εποχή του χρόνου που χιλιάδες μαθητές-τριες διαγωνίζονται για μια θέση στον ήλιο των ελληνικών πανεπιστημίων. Για άλλη μια φουρνιά νέων ανθρώπων ο «Γολγοθάς» των Πανελλαδικών εξετάσεων είναι εδώ για να τους προκαλέσει άγχος, φόβο.
Το τι έχω ακούσει αυτές τις μέρες έξω από το σχολείο που έχω την τύχη(;) να συνοδεύω την κόρη μου στη διαδικασία των εξετάσεων δεν περιγράφεται! Στο παρακείμενο καφέ πολλές συζητήσεις γίνονται από αγχωμένους γονείς.
Ξέρω ότι οι περισσότεροι τα έχετε ζήσει, αλλά εγώ πρώτη φορά και -ίσως- τελευταία. Η εισαγωγή σε ένα δημόσιο ανώτερο εκπαιδευτικό ίδρυμα για τους τελειόφοιτους του Λυκείου είναι άρρηκτα συνδεδεμένη στην αντίληψη των μαθητών με την επαγγελματική αποκατάσταση και την κοινωνική καταξίωση.
Οι εισαγωγικές εξετάσεις είναι κάτι πολύ σημαντικό για τους μαθητές. Επομένως, το άγχος των Πανελλαδικών αφορά κυρίως στη διαδικασία της εξέτασης και την πιθανή αποτυχία.
Πιο συγκεκριμένα, οι μαθητές φοβούνται τη ματαίωση των προσδοκιών που έχουν οι γονείς τους από αυτούς, αλλά και οι ίδιοι από τον εαυτό τους. Σωστά; Σωστά. Το ξέρουμε αυτό επί χρόνια; Το ξέρουμε.
Ξέρουμε ότι μαθητές αυτοκτονούν από το άγχος ή τους πέφτουν τα μαλλιά ή ακόμα και σε καλά προετοιμασμένους μαθητές το άγχος τούς προκαλεί μπλοκάρισμα (Blackout); Το ξέρουμε.
Έχουμε ακούσει για κατάθλιψη από το άγχος των εξετάσεων; Έχουμε. Έχουμε ακούσει, λοιπόν, πολλά αρνητικά. ΟΛΟΙ ΜΑΣ. Και όλα αυτά τα χρόνια τι κάνουμε, αφού όλοι συμφωνούμε ότι το «άγχος σκοτώνει» ή ότι «αν αποτύχω έχω αποτύχει και στα μάτια των άλλων»;
Να σας πω τι κάνουμε. Δημιουργούμε συνθήκες ώστε να αυξήσουμε το άγχος.
Πώς; Μα όταν τα άρθρα που δημοσιεύονται λίγο διάστημα πριν τις εξετάσεις στο διαδίκτυο ή στα ΜΜΕ είναι αμέτρητα για το άγχος των Πανελληνίων, όταν ψυχολόγοι, διαιτολόγοι κ.τ.λ. γράφουν σχετικά με το ´πώς αντιμετωπίζεται το άγχος των Πανελληνίων» και τι πρέπει να τρώνε οι μαθητές, πότε και πόσες ώρες να κοιμούνται και άλλες πρακτικές συμβουλές, όταν ακόμα η εκκλησία κάνει ειδική Λειτουργία για τους μαθητές των Πανελληνίων, πώς να μην αυξηθεί το άγχος;
Γιατί σε καμία άλλη φάση της ζωής δεν γίνεται όλο αυτό; Τόσα, σοβαρά πράγματα γράφονται και λέγονται, να μην τα πάρουν υπόψιν τους οι μαθητές; Ευτυχώς που υπάρχει (εγώ το λέω αυτό;) το Tik Tok και κάποιοι μαθητές δεν ασχολούνται με το τι γράφουν οι μεγάλοι!
Ευτυχώς!
Με την ελπίδα, λοιπόν, να βρεθεί επιτέλους ένας λιγότερο επίπονος τρόπος εισαγωγής στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρα και ένας τρόπος να αφαιρεθούν τα άρθρα από το διαδίκτυο, εύχομαι (ξανά) καλή επιτυχία σε όλους τους μαθητές!
Και χωρίς άγχος…