Η Συμφωνία των Πρεσπών είναι απλώς η αφορμή.
Η συγκυρία των εκλογών είναι ακόμα πιο κομβική
Ανεξάρτητα από την έκβαση που θα έχει στη Βουλή η Συμφωνία των Πρεσπών, οι λίμνες στα σύνορα Ελλάδας, Αλβανίας και Σκοπίων θα πάρουν στο βυθό τους ένα μέρος από το παραπαίον πολιτικό σκηνικό της χώρας. Όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση, αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, και να με συμπαθάτε.
Μόνο που είναι οδυνηρό να περιμένουμε μια άλλη εθνική κρίση για να καταποντιστεί και το υπόλοιπο! Το ν’ αναφερθούμε στις παθογένειες του πολιτικού μας συστήματος και να καταπιαστούμε με συμπεριφορές αλλόκοτες, παράφρονες και αλλόφρονες είναι σαν να κρούομε ανοικτές θύρες. Τα πράγματα είναι ακόμα πιο ξεκάθαρα και ας έχει βούρκο στον πάτο των Πρεσπών.
Ολοταχώς προς τα εκεί οδεύουν οι ΑΝ.ΕΛ., το Ποτάμι, η Ένωση Κεντρώων και φυσικά το ΚΙΝ.ΑΛ., που για αλλού ξεκίνησε και αλλού η ζωή το πάει… Οι βουλευτές και οι οπαδοί των τεσσάρων κομμάτων άρχισαν ήδη να φυλλορροούν (ή να το σκέφτονται σοβαρά) δεξιά και αριστερά, αφήνοντας το δύσκολο έργο στους τελευταίους να… κλείσουν την πόρτα.
Η Συμφωνία των Πρεσπών είναι απλώς η αφορμή. Η συγκυρία των εκλογών είναι ακόμα πιο κομβική. Οι των παραπάνω κομμάτων έχουν πιάσει τα κομπιουτεράκια και μετρούν πιθανότητες. «Σε ποιο κόμμα έχω δυνατότητα επανεκλογής;» Τι και αν πριν λίγα χρόνια ήταν υπέρ ή κατά της σύνθετης ονομασίας των Σκοπίων με γεωγραφικό προσδιορισμό; Τώρα ανάλογα με τον σκοπό επανατοποθετούνται και αλλάζουν στρατόπεδα και αλλάζουν κόμματα. Όχι για τη Μακεδονία, αλλά επειδή είναι… άτιμη η κοινωνία! Και για να μην κάνουν κάποιοι τη μετάφραση όπως θέλουν, οι διαδρομές δεν είναι προς μια κατεύθυνση.
Η κατάρα των επερχόμενων εκλογών είναι η εκτίναξη του διπολισμού που θα συρρικνώσει μέχρι κονιορτοποίησης τα μικρά κόμματα, πλην του συμπαθούς ΚΚΕ που είναι πιο συντεταγμένο και ομοιογενές. Και είναι πραγματικά κατάρα για έναν τόπο να έχει μόνο δύο πολιτικές επιλογές.
Γιατί ντε και καλά ή Αλέξης ή Κυριάκος; Οι βουλευτές βέβαια ή οι επίδοξοι βουλευτές δεν έχουν τέτοια πρεμούρα. Σου πετάνε ένα βαθυστόχαστο «αλλάζω κόμματα για να μην αλλάξω ιδεολογία» (που αν δεν με απατά η μνήμη μου είχε κάποτε εκστομίσει ο Ανδρέας Λοβέρδος) και σε στέλνουν αδιάβαστο.
Εξάλλου το Ηράκλειο είναι φωτεινό παράδειγμα… στις μετεγγραφές και τις μεταπηδήσεις υποψηφίων. Και η κάθοδος Μητσοτάκη έφερε στο προσκήνιο άλλες δυο τέτοιες που τις λες και «ηχηρές», αν όχι φασαριόζικες. Μα και προς το ΣΥΡΙΖΑ έχουν δρομολογηθεί τουλάχιστον τρεις αναχωρήσεις, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο είχαν να κάνουν με το πάλαι ποτέ (πια!) ΠΑΣΟΚ.
Πόσο να αντέξει και αυτό να τροφοδοτεί με στελέχη άλλα κόμματα; Το παίρνουν απόφαση και οι εναπομείναντες ψηφοφόροι και με μια πικρία, η αλήθεια είναι, ετοιμάζονται να κουνήσουν μαντήλι. Και για όσους δεν κατάλαβαν το μαντήλι δεν είναι καν μακεδονικό, είναι απλά καλαματιανό!
Υ/Γ: Και επειδή οι μέρες είναι δύσκολες γενικά και κάποιοι βλέπουν φαντάσματα παντού, ας μη θεωρηθεί ετούτο το κείμενο προβοκατόρικο προκειμένου κάποιοι να κρύψουν τις… αμαρτίες, τα λάθη και τις παραλείψεις τους!