“Ξαφνικά ανακαλύψαμε έκπληκτοι την κορυφή του παγόβουνου”
“Γιατί η Μπεκατώρου αποφάσισε να μιλήσει τώρα;” Γιατί τα περισσότερα θύματα σεξουαλικής κακοποίησης δεν μιλούν ποτέ γι’ αυτά που έζησαν;
Πόνος, συντριβή, φόβος, ψυχική αποδιοργάνωση. Αυτά είναι μόνο κάποια από τα αισθήματα που βιώνουν και αν και τα χρόνια περνούν δεν τα ξεπερνούν.
Στο ερώτημα “γιατί ένα θύμα επιλέγει να μην μιλήσει” απάντησε στο news247 η καθηγήτρια Εγκληματολογικής Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης Όλγα Θεμελή, η οποία έχει αφιερώσει ένα μεγάλο μέρος της επαγγελματικής και ακαδημαϊκής καριέρας της στα θύματα ενήλικα ή ανήλικα.
Μεταξύ άλλων, ανέφερε:
“Η σιωπή επιλέγεται ως ύστατη καταφυγή από τα δεινά που έχει υποστεί, καθώς η αποκάλυψη φαντάζει τρομακτικότερη. Γνωρίζουμε ότι στην πλειονότητά τους τα ανήλικα θύματα δε θα μιλήσουν ποτέ. Αλλά ακόμα και κατά την ενήλικη ζωή η πλειονότητα των θυμάτων δε θα μιλήσει ποτέ. Η δια βίου αποκρυψη επιλέγεται συνειδητά. Στην περίπτωση μάλιστα των αγοριών η αποσιώπηση της παραβίασης αποτελεί τον κανόνα.
Δεν μπορεί όμως να μη καταδειχτούν οι απαράδεκτες πρακτικές επαναθυματοποίησης που δυστυχώς ακολουθούν στις περιπτώσεις των θυμάτων εκείνων που αποφασίζουν να δημοσιοποιήσουν το μυστικό τους. Ίσως να μην είναι ευρέως γνωστό ότι παρά τη θεσμοθέτηση ειδικού νομοθετικού πλαισίου για τα ανήλικα θύματα, τις επιταγές της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού και της θεμελιώδους αρχής της φιλικής προς τα παιδιά δικαιοσύνης, στη δική μας έννομη τάξη η κακοποίηση -από το Σύστημα αυτή τη φορά- συνεχίζεται με δραματικότερο ακόμα τρόπο για χρόνια”.
Η ίδια υπογράμμισε:
“Γνωρίζετε ότι, παρά τη βασική δικονομική αρχή της απονομής της δικαιοσύνης, συχνά σχετικές υποθέσεις, τελεσιδικούν τουλάχιστον μια δεκαετία μετά την καταγγελία της πράξης, «ισοπεδώνοντας» και «καταπίνοντας» ολοκληρωτικά την παιδική του ηλικία του θύματος που έχει πια ενηλικιωθεί καταθέτοντας ακόμα;”.
Η καθηγήτρια Ολ. Θεμελή τόνισε ότι:
“Οφείλουμε πολλά σε όσες και όσους σπάνε τη σιωπή και έχουμε χρέος να τους τιμήσουμε καταβάλλοντας κάθε δυνατή προσπάθεια ανάδειξης της αλήθειας και απόδοσης δικαιοσύνης, ειδικά μάλσιτα σε περιπτώσεις κατά τις οποίες δράστες είναι δημόσια πρόσωπα.
Και κατέληξε σημειώνοντας:
“Κι ένα μυστικό ακόμα:
η Πολιτεία επιδεικνύει διαχρονικά εγκληματική αδιαφορία, δίχως καμία αιδώ. Διερωτάστε ακόμα γιατί μόλις ανακαλύψαμε έκπληκτοί την κορυφή του παγόβουνου;”.