Κυριάκο συγνώμη για την ασέβεια στο πρόσωπό σου και στα βαριά και ανθυγιεινά σου!
Τι ωραία που τα είπε ο Κυριάκος… Έδωσε νόημα στη μίζερη Κυριακή μου. Όσα εκστόμισε περί επταήμερης εργασίας δεν ήταν απλές λέξεις αλλά ορμόνες ευτυχίας. Ένα κοκτέιλ από ενδορφίνες, ντοπαμίνη και σεροτονίνη μαζί. Τρέχω εγώ τώρα. Τρέχω σαν τον Φόρεστ Γκαμπ…
Ο Κυριάκος είναι ο άνθρωπος που έρχεται να δώσει άλλο νόημα στο τραγούδι του Γιάννη Καλαντζή «κάθε πρωί που κίvαγα vα πάω στη δουλειά, φεύγαν σαν τα πουλιά τα ψαροκάικα, κάθε πρωί σκαρώναμε μαζί με το Μηνά, ταξίδια μακρινά ως τη Τζαμάικα».
Και ρωτάω: έχεις ρεπό, μπορείς αλήθεια να χαρείς αυτούς τους στίχους; Είσαι άνεργος, δεν γυρίζεις αμέσως σταθμό; Δουλεύεις «μαύρη εργασία» ή είσαι απλήρωτος, δεν βλαστημάς και τον Μηνά και τον Καλαντζή; Ενώ όταν δουλεύεις επτά ημέρες την εβδομάδα σιγοτραγουδάς από την μέθη της ευτυχίας: «κι αρμεvίζαμε στα πέλαγα αγάπη μου παλιά κι ύστερα το βραδάκι μεθυσμεvάκι στα καπηλειά».
Ο Κυριάκος ξαναγράφει το σενάριο της θρυλικής ταινίας «Ποτέ την Κυριακή» όπου η Ίλια, η πόρνη, δεν δεχόταν πελάτες τις Κυριακές. Το σίκουελ της ταινίας θέλει την Ίλια να δουλεύει σαν «ραπτομηχανή» αφού προηγουμένως έχει έρθει σε συμφωνία με τους νταβατζήδες.
Ο Κυριάκος, ο αθεόφοβος, κάνει τον ίδιο τον Θεό να νιώθει …γατάκι που τόλμησε την έβδομη ημέρα της δημιουργίας του κόσμου να αναπαυτεί. Ο Κυριάκος εν ολίγοις είναι επικίνδυνος…Και τρέχουν τώρα τα εκδοτικά «δεκανίκια» του να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα, δήθεν και καλά ότι στα λεγόμενάτου έγινε προεκλογική σπέκουλα.
Εμφανίζονται τιμητές των πάντων εκείνοι που έχουν εγκαθιδρύσει νέο «μεσαίωνα» στις εργασιακές σχέσεις των media, τα οποία απέκτησαν για τον έλεγχο της εξουσίας. Δημοσιογράφοι αμείβονται με 350 και 400 ευρώ και προαιρετικά χτυπούν παλαμάκια στην εργοδοσία για να μην δουν την έξοδο…
Για ποιες συμφωνίες εργαζομένων-εργοδοτών μιλάει ακριβώς ο Κυριάκος Μητσοτάκης; Για ποια εργασιακά δικαιώματα, ποιες αποδοχές, ποιες υπερωρίες και ποια επιδόματα; Όσο συνεχίζεται ο εργασιακός Μεσαίωνας του σήμερα, στο 2021 υπάρχει μόνο σκότος.
Όσο για την δεκαετία του ’80 (που τόσο έχει απαξιωθεί στα χρόνια της κρίσης) παρά τις «γκρίζες» πτυχές της, έχουμε υποχρέωση να μην ξεχνάμε ότι τότε γεννήθηκαν εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα που σήμερα αναιρούνται και καταπατώνται. Κυριάκο, «ήταν και γαμώ τις φάσεις» όπως έλεγαν τότε. Κυριάκο συγνώμη για την ασέβεια στο πρόσωπό σου και στα βαριά και ανθυγιεινά σου!