«…Εσύ πήγαινες πάντα με τον σταυρό στο χέρι. Αγκυλωτός βέβαια αλλά σταυρός…»
Δεν είναι που ο Νότης συνελήφθη για 1-2 γραμμάρια κόκας και ένα πιστόλι για το οποίο δεν είχε ανανεωθεί η άδεια. Και την κόκα μπορώ να κατανοήσω (σαφέστατα δεν το επικροτώ) και το γεγονός ότι οπλοφορούσε προφανώς για ασφάλεια ως γνήσιο τέκνο της νύχτας για δεκαετίες.
Για να είμαστε ειλικρινείς, πολλοί από εμάς έχουμε ξεστομίσει το κλασσικό στερεότυπο: «έλα μωρέ όλοι αυτοί οι τραγουδιστές και καλλιτέχνες της νύχτας είναι μέσα στην κόκα…».
Εν ολίγοις, δε νομίζω ότι πέσαμε από τα σύννεφα και ας ισχυρίζεται ο ίδιος ο καλλιτέχνης ότι τα ναρκωτικά δεν ήταν δικά του και «ίσως παράπεσαν από κάποιο άλλο επιβάτη».
Αν και τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα, μπορεί να έπαθε ένα ταράκουλο η κυρία Χρυσούλα, η γειτόνισσα, που τον έχει εικόνισμα τον Νότη. Κάθε πρωί τους θυμιατίζει όλους μαζί: την Παναγία, τον Χριστό, την Αγία Μαρίνα, τον Άγιο Αντώνιο, τον καβαλάρη Άγιο Γεώργιο και τον Νότη με τη “Στέλλα την Σμυρνιά”.
Άντε και ο τύπος που έκανε την ακόλουθη ανάρτηση: «Αχ βρε Νότη και συ;;; Δεν το περίμενα από σένα. Εσύ πήγαινες πάντα με τον σταυρό στο χέρι.
Αγκυλωτός βέβαια αλλά σταυρός…».
Περισσότερο πούλησε η εικόνα του Νότη να οδηγείται στην Ευελπίδων με τις χειροπέδες στα χέρια, σε ένα τηλεοπτικό-επικοινωνιακό σόου, ΕΛ.ΑΣ-ΜΜΕ.
Την απορία μου προκάλεσε η δήλωση του προέδρου της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Νοτιοανατολικής Αττικής, ο οποίος έσπευσε να συγχαρεί τους συναδέλφους του για το πόσο αδέκαστοι είναι, διαμηνύοντας με έμφαση «ουδείς πάνω από το νόμο».
Αρχικώς πιστεύω ότι δεν είμαστε όλοι ίσοι απέναντι στο νόμο. Άλλο η θεωρία, άλλο η πράξη. Και πολλές φορές αυτό το «ουδείς υπεράνω του νόμου» μοιάζει στα μάτια μου ουτοπικό. Συνάδελφος σχολίαζε πικρόχολα προχθές με αφορμή τον τηλεοπτικό χαμό στην Ευελπίδων για τον Νότη: «Κάποιους για δύο γραμμάρια κόκας τούς βγάζουν στα κανάλια και άλλοι που φέρονται να ελέγχονται για ναρκω-πλοία παίρνουν κανάλια».
Κατά δεύτερο αναρωτήθηκα πραγματικά: «Καλά, τόσο σπουδαία ήταν αυτή η υπόθεση που ο πρόεδρος ένιωσε την ανάγκη να κάνει δηλώσεις και διθυραμβικά σχόλια;». Σπουδαία σε επίπεδο ουσίας και όχι εντυπώσεων.
Προσωπικά, ουδόλως με εκπλήσσει που ο Νότης πιάστηκε με δύο γραμμάρια κόκα. Και σίγουρα δεν είναι αυτό που τον αποδομεί στα μάτια μου και στην εκτίμηση μου. Άλλα με ξενέρωσαν με την πάρτη του.
Στο Ηράκλειο, ακόμα και στη φάση της πανδημίας, γίνεται ο «μαύρος χαμός» για ένα …μαύρο, μία άσπρη, μία κόκα της κακής ώρας. Μάλιστα, τις ημέρες που «πέφτουν» τα επιδόματα έχει παρατηρηθεί αύξηση στη διακίνηση και στις πάσες, όπως σχολιάζουν αστυνομικοί της Δίωξης.
«Σπρώχνουν» ακόμα και σχολιαρόπαιδα για να εξασφαλίσουν τη δική τους δόση ελέω …αφραγκίας. Και τα «αφεντικά» …τρέχουν τα δικά τους πρότζεκτ: επιχειρήσεις-βιτρίνα. Και αυτά δεν είναι τίποτα μπροστά σε άλλες «βόμβες», τα θραύσματα των οποίων θα πάρουν πολλούς όταν σκάσουν.
Ή «μήπως είμαι αλλού, στη μεγάλη μου πλάνη…» που τραγουδάει και ο Νότης;