Ένας ακόμα Κυβερνητικός ανασχηματισμός από τους αμέτρητους που έχουν παρακολουθήσει οι Ελληνες πολίτες την περίοδο της μεταπολίτευσης, έλαβε χώρα την Κυριακή.
Και φυσικά οι ανασχηματισμοί έχουν το νόημά τους αφού γίνονται ως αναγκαίοι, μετά από γεγονότα που επιβάλλουν να «ανακατευτεί» ξανά η τράπουλα, και λειτουργούν με πολλούς τρόπους, ανοίγοντας και κλείνοντας μέτωπα πολιτικά και επικοινωνιακά.
Καταρχάς ένας ανασχηματισμός στέλνει στους πολίτες το μήνυμα ότι τους άκουσε, ότι πήρε το δικό τους μήνυμα και προσαρμόζει ανάλογα τη στάση της. Ποια σημασία τελικά μπορεί να έχει ότι αυτό μπορεί πρακτικά να μην επιβεβαιωθεί ποτέ; Το μήνυμα εστάλη!
Επιπλέον ανάλογα με την ευρύτητα του ανασχηματισμού, οι πολίτες αντιλαμβάνονται αν είναι κοντά ή μακριά η προεκλογική περίοδος. Κι αυτό δεν έχει να κάνει με τα προβλήματα αλλά με τα πρόσωπα που ανήκουν στην Κυβέρνηση και τους δίνεται η ευκαιρία να έχουν προβεβλημένο έργο.
Στην περίπτωση δε όπου οι ανασχηματισμοί περιλαμβάνουν λίγα νέα πρόσωπα και μετακινήσεις προσώπων από τη μια θέση στην άλλη, στέλνουν το μήνυμα των βελτιωτικών κινήσεων που επιχειρεί να κάνει η Κυβέρνηση.
Όταν πρόσωπα που συμμετείχαν στο προηγούμενο Κυβερνητικό σχήμα δεν περιλαμβάνονται στο νέο, κάτι έχουν κάνει ή κάτι έχει γίνει. Συνήθως φεύγουν προσωρινά μέχρι να «ξεχαστεί» η ιστορία και επιστρέφουν δριμύτεροι, αφού το λάθος τους ήταν πολιτικό και όχι ποινικό;
Ή μήπως όχι, γιατί τα Τέμπη δεν μπορεί να είναι μόνο πολιτικό λάθος και πλέον έχει καταστεί σαφές ότι υπάρχουν και σοβαρές ποινικές ευθύνες.
Όσον αφορά στο επικοινωνιακό κομμάτι των ανασχηματισμών, που κάποιες φορές γίνεται και το σημαντικότερο, λειτουργεί σε δύο επίπεδα. Αφενός σε επίπεδο προσώπων, αφού πολύ συζήτηση γίνεται γύρω από αυτό και πολλά ρεπορτάζ επίσης από παραδόσεις, παραλαβές, δηλώσεις, φωτογραφίες και βίντεο. Και δεν είναι και λίγο αυτό.
Αφετέρου οι ανασχηματισμοί αφορούν και στην ψυχολογία του εκλογικού σώματος, ανεξάρτητα από ποια παράταξη προέρχεται ο κάθε πολίτης.
Μια μεγάλη μερίδα πολιτών ακόμα και αν δεν ανήκει στην Κυβερνητική παράταξη, έχει την ελπίδα ότι κάτι θα αλλάξει και προσδοκά το καλύτερο. Από την άλλη όσοι ανήκουν στο χώρο της αντιπολίτευσης μετά τους ανασχηματισμούς μπορούν να ασκούν κριτική και να ασχολούνται για μέρες, κρίνοντας επιλογές και πρόσωπα.
Η αλήθεια είναι πως χωρίς αυτό να ισχύει 100% και πάντα, οι ανασχηματισμοί γίνονται θέματα συζήτησης και κάποιες φορές συμβάλλουν ώστε η πολιτική επικαιρότητα να διολισθαίνει σε δρόμους διαφορετικούς από αυτούς που βρίσκονται τα προβλήματα των πολιτών.
Γιατί τελικά για τους πολίτες δεν υποτίθεται ότι γίνονται όλα; Θα έχετε την πλήρη επιβεβαίωση ως προς αυτό, είτε ρωτήσετε τα στελέχη της Κυβέρνησης, είτε ρωτήσετε τα στελέχη της αντιπολίτευσης.
Αισιόδοξο στοιχείο σε αυτήν την ιστορία είναι πως ο κουρνιαχτός κατακάθεται εύκολα και γρήγορα μετά από κάθε ανασχηματισμό και έτσι η Κυβέρνηση βρίσκεται ξανά αντιμέτωπη με τα προβλήματα. Θεωρώντας μάλιστα ότι έχει προχωρήσει σε κάποιες θεσμικές αλλαγές ξεκινά εκ νέου την προσπάθειά της.
Μπαίνοντας τώρα στην ουσία της υπόθεσης, από την πλευρά του πολίτη, αναρωτιόμαστε πόσο ουσιαστικός μπορεί να είναι ένας ανασχηματισμός. Ο Μανωλιός, η αλήθεια είναι, βάζει τα ρούχα του με τον ίδιο τρόπο ή αλλιώς αλλά παραμένει Μανωλιός.
Έτσι, πόσο σημαντική είναι η μετακίνηση των στελεχών, οι έξοδοι ή οι είσοδοι στα νέα Κυβερνητικά σχήματα, αν οι πολιτικές είναι ίδιες; Αν οι γραμμές που βάζει η ίδια η Κυβέρνηση καλλιεργούν την ίδια αντίληψη και φτωχοποιούν κάθε μέρα το μέσο έλληνα πολίτη, στερώντας του δικαιώματα όπως είναι η ίση πρόσβαση στο σύστημα υγείας και άλλα ανάλογα.
Θα ξέραμε πώς αντιλαμβάνονται την κατάσταση οι ίδιοι οι Ελληνες πολίτες, αν αύριο είχαμε εκλογές.