Έβαλαν πλάτη για τη δυναμική επιστροφή του κ. Κουράκη, αφήνοντας «να πάνε στην ευχή τα παλιά»

«Όλα είναι ατμός». Το είπε τόσο ευθύβολα ο θρυλικός Θρασύβουλας διά στόματος του αξέχαστου και λατρεμένου Θανάση Βέγγου, σε μια από τις αθάνατες ασπρόμαυρες κωμωδίες του ελληνικού κινηματογράφου και αποτελεί ίσως το πιο αντιπροσωπευτικό επιστέγασμα της εκλογικής διαδικασίας της Περιφερειακής Ένωσης Δήμων.

Οι διαχωριστικές πολιτικές γραμμές εξαερώθηκαν θεαματικά στη νέα ισχυρή συμμαχία που χτίστηκε και αποδείχτηκε κυρίαρχη, πράγμα που απλώς πιστοποιεί ότι θεμελιώθηκε νωρίτερα και ήταν «σαν έτοιμη από καιρό…».

Η επαναφορά του Γιάννη Κουράκη στην Περιφερειακή Ένωση Δήμων μέσα από μια εντυπωσιακή πολιτική τριπλέτα που έχει αναφορά στο ΚΙΝΑΛ, τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός, που πιστοποιεί το εκλογικό αποτέλεσμα. Τα τρία πολιτικά κόμματα που στο μεγάλο πολιτικό κάδρο «σφάζονται» ή τουλάχιστον αυτό υποδύονται, έβαλαν πλάτη για τη δυναμική επιστροφή του κ. Κουράκη, αφήνοντας «να πάνε στην ευχή τα παλιά».

Το εκλογικό αποτέλεσμα που προκύπτει είναι ισχυρό και αδιαμφισβήτητο και δείχνει  ότι οι πολιτικές συγκρούσεις που είχαν προηγηθεί και σε τοπικό επίπεδο και αφορούσαν στη διαχείριση αυτοδιοικητικών θεμάτων -ανάμεσα σε αυτά και οι μνημειώδεις συγκρούσεις για τη διαχείριση των απορριμμάτων- ανήκουν πια στο πολύ μακρινό παρελθόν.

Στα αξιομνημόνευτα στοιχεία της πολιτικής επικράτησης του Γ. Κουράκη είναι ότι έδειξε υποδειγματική εγκράτεια να μην τεθεί επικεφαλής του συνδυασμού και να μη δηλώσει εξ αρχής ότι είναι ο επίσημος διεκδικητής της προεδρίας της ΠΕΔ,  παρά μόνο μετά την μεγάλη εκλογική νίκη που πέτυχε αποφορτίζοντας επιμελώς τους όρους της πολιτικής σύγκρουσης του, με τον έτερο διεκδικητή της Περιφερειακής Ένωσης.

Την ίδια στιγμή ο Βασίλης Λαμπρινός ο οποίος αντιμετωπίστηκε ως ο μεγάλος ταξικός εχθρός της πολιτικής σύμπραξης ΚΙΝΑΛ, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ που συνασπίστηκαν στο πλευρό του Γ.Κουράκη, γεύτηκε μια πικρή ήττα που είχε πολλά διδακτικά μηνύματα και για το ίδιο το στενό του περιβάλλον και για την παράταξη του.

Καταρχάς τη λανθασμένη αποτίμηση των δεδομένων του εκλογικού σώματος το οποίο καθυστέρησε να προσεγγίσει παρασυρόμενος από ένα αυτοκαταστροφικό εφησυχασμό, παρά το γεγονός ότι με ευθύτητα εγκαίρως εξέφρασε την πρόθεση του να διεκδικήσει την προεδρία.

Προφανώς συνηθισμένος να γεύεται ανατρεπτικές νίκες όταν απευθύνεται στην κοινωνία, θεώρησε ότι θα επαναληφθεί ένα τέτοιο μικρό θαύμα, χωρίς να αποτιμήσει τα αντανακλαστικά δημάρχων και δημοτικών Αρχών, πιθανόν επαναπαυμένος στην αυταπάτη ότι θα εκτιμηθεί η υποδειγματική  πανελλαδικά διαχείριση του στο θέμα του προσφυγικού.

Σε κάθε περίπτωση, η ΠΕΔ γυρίζει σελίδα με νέο προεδρείο το οποίο θα έχει ενδιαφέρον πώς θα τοποθετηθεί στα κρίσιμα ζητήματα της αυτοδιοίκησης τα οποία εδώ και χρόνια διαχειρίζεται μέσα από μια βολική εν πολλοίς εσωτερική συναισθηματική εκτόνωση των οδυνηρών απωλειών της, στις κλειστές συνεδριάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου.

Η πολυεπίπεδη θεσμική απαξίωση των δήμων έχει αποδειχτεί ότι δεν λύνεται μέσα από τις αναπαλαιωτικές επανιδρύσεις που επιχειρήθηκαν, και εδώ υπάρχει η προσωποποιημένη πλέον ευθύνη των αυτοδιοικητικών να πάρουν θέση και την ευθύνη που τους αναλογεί καθώς η ιστορία δεν θα τους χαριστεί…