Ο Ιάκωβος Καμπανέλλης ήταν θεατρικός συγγραφέας, στιχουργός, σεναριογράφος, δημοσιογράφος και ακαδημαϊκός. Ο Ιάκωβος Καμπανέλος είναι σαρδάμ του ανιστόρητου Κασσελάκη. Και τα καμπανέλια είναι αυτά… που δεν έχουν όσοι ασχολούνται με την πολιτική και τα κοινά για ίδιον όφελος, αυτοπροβολή και ικανοποίηση της ερωτικής σχέσης τους με την εξουσία.

Προφανώς και μιλάμε για τον μη ερωτεύσιμο, πια, ΣΥΡΙΖΑ που κουτρουβαλάει στα καλντερίμια της πολιτικής ανυποληψίας. Και προφανέστατα για αυτή την παρακμή δεν ευθύνεται μόνο ο Κασσελάκης, που έφυγε για να φτιάξει το δικό του friendly business κόμμα, υπό τον μανδύα του «Κινήματος δημοκρατίας ελευθέρων πολιτών και προόδου», όπως μας είπε από τον Ταύρο.

Αλλά κανείς δεν βγαίνει ευθέως να πει ποιος τον έμπασε στο ΣΥΡΙΖΑ για να του συμπεριφερθεί ως ταύρος εν υαλοπωλείο; Κανείς δεν μιλά για τον Τσίπρα και το σκοτεινό ρόλο του, λες και πρόκειται για ιερή αγελάδα!

Αλλά ας αφήσουμε την ανατομία του σώματος και το ζωικό βασίλειο του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί τα πράγματα είναι ακόμα πιο σοβαρά, με την κατακερματισμένη αριστερά και τους αποτυχημένους εκφραστές της.

Αυτούς που χρόνια και χρόνια βυσσοδομούν στο κορμί της με παπάντζες, αερολογίες, θεωρητικούρες, φρου φρου, αρώματα, ίντριγκες και ελεεινό παρασκήνιο, επειδή στη ζωή τους δεν έμαθαν να κάνουν κάτι άλλο. Και τώρα καταγγέλλουν τον Κασσελάκη και τους συν αυτώ για διαπλοκές και αποστασίες, με στόχο να απωλέσει, τάχα μου, ο ΣΥΡΙΖΑ τον ψευδεπίγραφο -ούτως ή άλλως- τίτλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Και είναι ψευδεπίγραφος μόνο και μόνο από τις σκηνές έξω από το Γκάζι Live: την σε απευθείας μετάδοση διάλυσης και ρευστοποίησης του ΣΥΡΙΖΑ. «…Στο Παλαμήδι ο γιος του Μάζη κι η κόρη του Γιαβή στο Γκάζι», όπως έγραφε στους «Μοιραίους» ο Βάρναλης.

Ο Κασσελάκης, που δεν πήγε μόνος του στο ΣΥΡΙΖΑ και ήταν εκλεγμένος πρόεδρος για ένα χρόνο, προφανώς και ήταν κάτι αταίριαστο με την Κουμουνδούρου. Δεν θα πω με την πολιτική γενικότερα, διότι υπάρχει και το αντεπιχείρημα της Λατινοπούλου και του Βελόπουλου, που κάνουν καριέρα με τα fun club της αποτρίχωσης και της κεραλοιφής, αντίστοιχα, παρά την εμφανή συνάφειά τους!

Ναι, ο Κασσελάκης δεν έκανε για τον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά ποιος εγγυάται ότι κάνει ο σεφ του τηγανίσματος του ψαριού και από τις δυο πλευρές; Ποιος βάζει το χέρι του στη φωτιά ότι κάνει το πουλέν του Τσίπρα του μεσσιανιστή; Ποιος μας λέει ότι η αψάδα που ξεχειλίζει μέσα από το μαύρο δερμάτινο γιλέκο είναι η ενδεδειγμένη λύση; Και ποιος μας λέει ότι ο Σωκράτης, που μεταξύ δυο συνεδρίων απώλεσε το μεγαλύτερο μέρος της σοβαρότητάς του, θα τραγουδήσει καλύτερα από τον Μανώλη Φάμελλο;

«Η προσπάθεια μετάλλαξης του ΣΥΡΙΖΑ απέτυχε» είπε με στόμφο ο Παύλος Πολάκης από το βήμα του συνεδρίου – παρωδία. Αλλά ο ιστορικός του μέλλοντος θα γράψει ότι η μετάλλαξη επήλθε με την εκλογή Κασσελάκη, πριν 14 μήνες- ακόμα και αν ένα μέρος του εκλογικού σώματος δεν είχε περάσει ούτε νοερά έξω από την Κουμουνδούρου…

Και ο Παύλος Πολάκης έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στην εκλογή αυτού που πριν μερικές ημέρες ήθελε να κερδίσει άνευ αποκλεισμού και παραμονή του συνεδρίου επικαλέστηκε το προβληματικό πόθεν έσχες του, για να εξαντλήσει και την τελευταία πιθανότητα μη αποκλεισμού του από το συνέδριο! Σοβαρότης μηδέν! Και ορατότης, μη σας πω…

ΥΓ: Συνέπραξε το 1989 ώστε να γίνει «βρώμικο», το επιχείρησε με τη Novartis και τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να λύσει με τον Κασσελάκη τις πολιτικές διαφορές του στο δικαστήριο! Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τυφλή εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη…