Ο εργοδοτικός κυνισμός και η λυσσαλέα εκμετάλλευση της ανάγκης του άλλου για δουλειά έχουν ξεσαλώσει
Τις προηγούμενες μέρες είχα μπει σε ένα ταξί, όπου αρχίσαμε κουβέντα με τον οδηγό για το κυκλοφοριακό αλαλούμ στην πόλη, και συγκεκριμένα στην περιοχή της οδού Ευρώπης.
Μου περιέγραφε πόσο συχνά ατυχήματα έχουμε ειδικά στο συγκεκριμένο σημείο, με πρωταγωνιστές κυρίως τα παιδιά που μεταφέρουν φαγητό σε σπίτια, τα οποία τρέχουν σαν να μην υπάρχει αύριο.
Μου μίλησε για μια συγκεκριμένη περίπτωση ενός φίλου του, ο οποίος επειδή είχε μείνει για μεγάλο διάστημα άνεργος, αναγκάστηκε να δουλέψει ως delivery.
Μάλιστα ο ιδιοκτήτης του εστιατορίου τον προσέλαβε ευκολότερα, επειδή είχε δικό του μηχανάκι. Ο άνθρωπος δούλεψε για κάποιο διάστημα μέσα σε συνθήκες αφόρητης πίεσης, ώσπου κάποια στιγμή έγινε ένα ατύχημα και χτύπησε το πόδι του, ευτυχώς όχι πολύ σοβαρά.
Όμως επειδή χρειαζόταν ακινησία και φροντίδα ο άνθρωπος αποφάσισε να σταματήσει τη δουλειά. Συναντήθηκε με τον εργοδότη του την επόμενη μέρα και του ανακοίνωσε την απόφασή του για να εισπράξει την απάντηση ότι πρέπει να επιστρέψει στην επιχείρηση δύο ευρώ!.
Όπως είπε ο εργοδότης, είναι το ποσό που αντιστοιχεί στο κόστος της βενζίνης που πλήρωσε η επιχείρηση για να κινείται το μηχανάκι.
Η συζήτηση αυτή μου ήρθε στο μυαλό με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα για την Υγεία και Ασφάλεια στην Εργασία, όπου ο εργοδοτικός κυνισμός και η λυσσαλέα εκμετάλλευση της ανάγκης του άλλου για δουλειά έχουν ξεσαλώσει.
Για να μην είσαι άνεργος και να καταφέρεις να ζήσεις, εξωθείσαι να ενσωματωθείς σε συνθήκες εργασίας που συνθλίβουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια για έναν μισθό που δεν σου καλύπτει ούτε τον μισό μήνα.
Το μεροκάματο άλλους τους οδηγεί σε εργατικά ατυχήματα, που συχνά καταλήγουν θανατηφόρα και άλλους τους φέρνει αντιμέτωπους με ασθένειες που εκκολάπτονται μέσα στο εργασιακό περιβάλλον, που όμως δεν καταγράφονται ως τέτοιες, όπως καρκίνος, μυοσκελετικές παθήσεις, βαρηκοΐα, παθήσεις πνευμόνων, εργασιακό στρες…
Στο Ηράκλειο υπάρχουν δεκάδες καταγεγραμμένα εργατικά ατυχήματα -πολλά από τα οποία θανατηφόρα- με χαρακτηριστικό το παράδειγμα την Υπηρεσία Καθαριότητας του Δήμου Ηρακλείου όπου μια νέα γυναίκα, μητέρα τεσσάρων παιδιών, έχασε τη ζωή της στη μάχη για το μεροκάματο.
Η αύξηση των ορίων ηλικίας, η εντατικοποίηση των ρυθμών εργασίας, συνδυαστικά με τις μεγάλες ελλείψεις μέτρων προστασίας στους χώρους δουλειάς, λιπαίνουν το έδαφος για την απώλεια και άλλων ανθρώπων.
Θα μου πείτε εντάξει, Κυβέρνηση Αριστεράς έχουμε, δεν μπορεί τα πράγματα να εξελίσσονται από το κακό στο χειρότερο.
Την απάντηση την έδωσε αρκετά χρόνια πριν ο Ιταλός βιομήχανος Ανιέλι, ο οποίος είχε σχολιάσει: «Υπάρχει ένα είδος Αριστεράς που είναι πιο χρήσιμη από τη Δεξιά.
Πρόκειται για εκείνη την Αριστερά που μπορεί να κάνει όλα όσα δεν θα μπορούσε να κάνει η Δεξιά».