Και μέσα από τη διαφωνία μας, υπήρξε δημιουργική παραγωγή. Έστω ιδεών.

Τις προάλλες συνάντησα έναν δάσκαλο από τα παλιά, που του οφείλω εν πολλοίς τη μετέπειτα πορεία μου, όχι μόνο επαγγελματικά, αλλά και πολιτικά.

Εκεί πλάι στα στυλό, τα πρόχειρα και τις ασκήσεις, στην εποχή του Λυκείου, του κραταιού τότε ΠΑΣΟΚ κι ενός ΣΥΡΙΖΑ του 3%, πολλές φορές πετάγαμε στην άκρη τα βιβλία κι άναβε μια συζήτηση πολιτική ανάμεσα σε δάσκαλο και μαθητή. Την απολάμβανα, θυμάμαι, όπως κι εκείνος. Γιατί ερχόταν μέσα μας πιο… φυσικά από τη Φυσική και μας «ζύμωνε», δημιουργώντας πολλαπλά επίπεδα σκέψης.

Από τότε μέχρι σήμερα, έχουν περάσει δυο δεκαετίες, χωρίς κανείς μας πάντως να τις μετρά. Σ’ αυτό το διάστημα άλλαξαν πολλά. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι στο 3% και το ΠΑΣΟΚ υπάρχει πλέον μονάχα ως ιδέα (κι ας με συγχωρήσουν οι φίλοι, σύντροφοι και λοιποί αγωνιστές του).

Ο δάσκαλος πέρασε από πολλά πόστα, μένοντας πιστός στις θέσεις και τις αξίες του, αλλά επιστρέφοντας ξανά στην τάξη του, όπου τα πράγματα είναι τόσο αγνά, όσο τα παιδικά μυαλά, που λειτουργούν με συναισθήματα κι όχι με αριθμούς.

Μέσα σ’ αυτό το σύντομο flashback και με την αγωνία από τις βροντές να μας κυριεύει, ο δάσκαλος κι εγώ αφήσαμε πίσω τις σκέψεις για καθυστέρηση κι επιδοθήκαμε ξανά για λίγο στο όμορφο, πολιτικό μάθημα από τα παλαιά. Διαφωνήσαμε. Ως συνήθως.

Μα διαφωνήσαμε πολιτικά. Και μέσα από τη διαφωνία μας, υπήρξε δημιουργική παραγωγή. Έστω ιδεών. «Τι ωραία;» σκέφτηκα. «Τι ωραία που θα ήταν να υπήρχε μονάχα αυτή η πολιτική;». Κι οι διαφωνίες να γίνουν τόπος σύνθεσης και δημιουργίας ενός νέου σκηνικού, με νέα υλικά, που έχει ανάγκη η χώρα.

Έπειτα βέβαια προσγειώθηκα στην πραγματικότητα. Μήπως άραγε κι η πολιτική δεν είναι Δημόσιο; Δημόσιο είναι κι αυτή. Επιβιώνεις χρησιμοποιώντας παλιές πρακτικές, παλιά υλικά και λούφα ώς εκεί που η ζωή σου δεν γίνεται χειρότερη.

Κι έτσι αφέθηκα μετά το τέλος της συνάντησης, μες στις βροντές να βρέχομαι στη μέση του δρόμου, μήπως και η βροχή με «καθαρίσει» λίγο από τις μαύρες σκέψεις για αλλαγή κουλτούρας, αλλαγή πολιτών, αλλαγή γενική.