Το πρώτο διάστημα είναι το πιο κρίσιμο για αλλαγές και έργα

Ο Ανδρέας Παπανδρέου λάνσαρε τις πρώτες 100 μέρες της Αλλαγής και άνοιξε “Σχολή”. Το «100» ήταν συμβολικό, αλλά ο πρώτος ροκ σταρ της πολιτικής σκηνής της χώρας ήξερε ότι ερχόμενος στην εξουσία μόνο το πρώτο τρίμηνο, άντε το…εξάμηνο μπορούσε να κάνει πράγματα, να φέρει ορισμένες από τις αλλαγές που ευαγγελιζόταν.

Και εάν δείτε την πορεία του ΠΑΣΟΚ από το 1981, οι όποιες μεταρρυθμίσεις έγιναν μόνο στην αρχή- είτε αυτές αφορούσαν την καθημερινότητα, τους μισθούς και τις συντάξεις, είτε τις μεγάλες τομές σε ένα παρωχημένο κράτος που ακόμη και την προίκα ή τη μοιχεία διατηρούσε (νομοθετικά) στη ζωή.

Έτσι γίνεται με όλες τις κυβερνήσεις- με εξαίρεση την περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ που το πρώτο διάστημα έμοιαζε… χαμένη, δεν ήξερε που πατούσε και τι έκανε και «γκάζωσε» στο τέλος-  έτσι θα γίνει και με την κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Ξέρει καλά ο νέος πρωθυπουργός ότι το πρώτο διάστημα των «100 ημερών»- ακόμη κι αν αυτές αντιστοιχούν στον έναν χρόνο- είναι το πιο κρίσιμο για να μπορέσει να αλλάξει πράγματα. Του δίνει τον χρόνο ο κόσμος που… δεν τον ψήφισε, του δίνουν περίοδο χάριτος τα μέσα και οι αγορές, δεν έχουν ακόμη αλλοτριωθεί υπουργοί και παρακεντέδες της εξουσίας, όπως με μαθηματική ακρίβεια γίνεται σε αυτούς που κάθονται στις καρέκλες.

«Οι καρέκλες δημιουργούν αιμορροΐδες στο μυαλό» έλεγε χαριτολογώντας ένας καλλιτέχνης και αυτό ο Μητσοτάκης το γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα. Έχει… σπουδάσει στο μεγάλο πολιτικό σχολειό της οικογένειας, εκεί που σε προετοιμάζουν για να γίνεις πρωθυπουργός. Τίποτα δεν γίνεται τυχαία, τίποτα χωρίς σχέδιο.

Γι αυτό περιμένουμε να δούμε και όλο το πλάνο της κυβέρνησης που ξεκίνησε φουριόζα, έτσι θα πορευθεί τους επόμενους μήνες ώσπου να έρθει «φυσιολογικά» η χαλάρωση, να βουλιάξουν κι αυτοί στη διαχείριση της καθημερινότητας. Να πάνε και αυτοί για τα (μόνιμα) μπάνια τους.

Ακριβώς αυτό το πρώτο παραγωγικό διάστημα κάθε κυβέρνησης μπορεί και η Κρήτη να το… εκμεταλλευτεί. Το νησί ξέμεινε από υποδομές, δεν έχει δρόμους- η τελευταία περιοχή της Ελλάδας χωρίς κεντρικό άξονα- δεν έχει πάρει εκείνα τα έργα που δικαιούται όχι λόγω θέσης και ιστορίας, αλλά και πραγματικής συνεισφοράς στον κρατικό κορβανά.

Ο πρωθυπουργός είναι κρητικής καταγωγής, στο Υπουργείο Μεταφορών υπάρχει Κρητικός υφυπουργός και θα ήταν χαμένη ευκαιρία να μην δούμε έστω και τώρα να προχωρά ο ΒΟΑΚ. Στο Υπουργείο Αθλητισμού επίσης είναι συμπατριώτης μας , εκεί κι αν έχουμε μεγάλες ελλείψεις.

Δεν υπάρχει κλειστό κολυμβητήριο, δεν έχουμε καν τα στοιχειώδη πια γήπεδα για να μπει η Κρήτη πιο δυναμικά στον αθλητικό χάρτη. Και μην γελιέστε. Το σύστημα στην Ελλάδα είναι τόσο (πρωθ)υπουργοκεντρικό  που εάν δεν γίνουν και τώρα, που είναι κάποια πρόσωπα, που τους ενδιαφέρει η Κρήτη, στην εξουσία, δεν θα γίνουν ποτέ. Γι αυτό ας τους πιέσουμε πριν τους φύγουν για τα «μπάνια».