Το μάτι μου «πέφτει» σε έναν νεαρό Χανιώτη που κρατάει από το χέρι ένα λιλιπούτειο νεγράκι

Η αλήθεια είναι ότι με τόση σκόνη και νοτιά δεν ήθελα να ξεμυτίσω από το σπίτι… Τα αλλεργικά με έχουν τσακίσει… όλο ψσς και ψσς είμαι…  Ξεκινήσαμε για τα Χανιά. «Θα έχει άπνοια εκεί» επιχειρηματολόγησε ο… μετεωρολόγος της παρέας, ο οποίος δεν κάνει ρούπι αν δεν ενημερωθεί προηγουμένως για τις καιρικές προβλέψεις. «Σιγά μην έχει άπνοια» σκέφτηκα αλλά δεν το εκστόμισα, γιατί πάλι θα διαμαρτυρόταν ότι γκρινιάζω.

Ο… μετεωρολόγος μας λοιπόν είχε δίκιο. Μπορεί στην υπόλοιπη Κρήτη οι αέρηδες να σήκωναν τις πέτρες, στα Χανιά η μέρα ήταν ευλογία Θεού. Ηλιόλουστη, πολύβουη, πολύχρωμη…Έξω από την Δημοτική Αγορά είχε στηθεί μικροφωνική με τους διοργανωτές να καταγγέλλουν τον πόλεμο στο Αφρίν.

Νεαρές μητέρες λιάζονταν με τα μωρά στα καρότσια τους. Γιαγιάδες κουβαλούσαν τσάντες με ψώνια από την λαϊκή λίγο πιο πέρα. Παππούδες διάβαζαν νωχελικά την εφημερίδα τους στα παγκάκια. Νεαροί και νεαρές μοίραζαν την «Άπατρις». Στην πλατεία είχαν αράξει και καμιά δεκαριά αδέσποτα που ρουφούσαν τον ήλιο ατάραχα.

Γέλια και χαχανητά από μπουλούκια μαθητών που είχαν καταφθάσει στην πόλη για τις σχολικές τους εκδρομές. Ωραία τυπάκια!  Μέσα από τα πλακόστρωτα που έσφυζαν από κόσμο, κατηφορίσαμε στο ενετικό λιμάνι. Όμορφος ο ανοιξιάτικος ήλιος. Σε γεμίζει προσμονή και υποσχέσεις.

Το μάτι μου «πέφτει» σε έναν νεαρό Χανιώτη που κρατάει από το χέρι ένα λιλιπούτειο νεγράκι με δεκάδες χρωματιστά κοτσίδια στα μαλλάκια του. Το άτιμο όμορφο! Το αγκαλιάζει με υπερηφάνεια και δεν σταματά να χαμογελάει σε φίλους και γνωστούς που τον χαιρετούν. Πατέρας πια…

Στο  Ναυτικό Μουσείο έχει ουρές από μαθητές. Στην αναμονή τραγουδάκια, καλαμπούρι, σέλφι και νεανικά σκιρτήματα…

Εκεί μέσα στο πολύβουο πλήθος συνάντησα και μία παιδική φίλη που είχα να τη δω χρόνια… Είναι πια μητέρα δύο πανέμορφων παιδιών. Κάνει χημειοθεραπείες, μου είπε. «Είναι πολύ δύσκολα, αλλά παλεύω» χαμογέλασε, κοιτώντας με νόημα προς τα δύο παιδιά της που περίμεναν λίγο πιο πέρα. Σφίχτηκε η καρδιά μου, της έσφιξα το χέρι. Περιπλανιέμαι στα σοκάκια. Μύρισε αγιόκλημα και γιασεμί…