Το να έχει κάποιος ποικιλία από φρούτα στο σπίτι του αποτελεί εικόνα του ένδοξου παρελθόντος

– Πώς είναι, παιδί μου, η ζωή στο Λονδίνο;

– Άσε, θεία, οι Εγγλέζοι είναι τρελοί, πηγαίνουν σούπερ μάρκετ και αγοράζουν δύο ντομάτες, τρία αγγούρια και δύο πιπεριές.

– Αν είναι δυνατόν!

Η παραπάνω στιχομυθία ήταν η συνηθισμένη ανάμεσα σε θεία και ανιψιό, όταν ο δεύτερος πήγαινε στην Αγγλία για σπουδές.

Δεν του έκανε τόση εντύπωση το παλάτι του Μπάκιγχαμ, το Μπιγκ Μπεν, οι έφιπποι αστυνομικοί, το Βρετανικό Μουσείο, όσο το γεγονός ότι οι Άγγλοι συνήθιζαν όταν πήγαιναν για ψώνια να αγοράζουν μονάχα ένα με δύο κομμάτια από το κάθε λαχανικό.

Αυτή η εικόνα ερχόταν σε πλήρη αντίθεση με όσα είχε συνηθίσει ο νεαρός φοιτητής από την Ελλάδα να βλέπει στη χώρα του. Μιλάμε για τη δεκαετία του ’90, αλλά και το 2000, πριν από την περίφημη κρίση, που άλλαξε άρδην τις καταναλωτικές μας συνήθειες.

Οι Έλληνες αγόραζαν πέντε κιλά πορτοκάλια, άλλα τόσα μήλα, αχλάδια, ντομάτες, αγγούρια, αγαθά που δεν έλειπαν ποτέ από τα σπίτια τους, ιδιαίτερα όσων είχαν οικογένεια. Η αλήθεια είναι ότι ένα μεγάλο ποσοστό από αυτά τα φρούτα και τα λαχανικά κατέληγαν στον κάλαθο των αχρήστων, αφού κανένα μέλος της οικογένειας δεν ήταν σε θέση να καταναλώσει τρία μήλα, τρία πορτοκάλια και τρία αχλάδια την ίδια μέρα επί μία βδομάδα!

Σήμερα, από μία βόλτα στο σούπερ μάρκετ, εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι οι Έλληνες μάλλον κόλλησαν το μικρόβιο των Εγγλέζων. Στο περίφημο καλάθι της νοικοκυράς μπορεί κανείς να μετρήσει πόσα μήλα, και μόνο μήλα, αγοράζει. Το να έχει κάποιος ποικιλία από φρούτα στο σπίτι του αποτελεί εικόνα του ένδοξου παρελθόντος. Τρία μήλα για να βγάλουμε τη βδομάδα είναι αρκετά, από Δευτέρα παίρνουμε και πορτοκάλια.

Ένας άλλος χώρος που φαίνεται να έχει αφουγκραστεί τις ανάγκες των καταναλωτών είναι οι φούρνοι.

Πόσοι δεν είχαν αναγκαστεί στο παρελθόν να αγοράσουν ένα κιλό βουτήματα; Τώρα, στο ταμείο βρίσκει εύκολα κανείς πακεταρισμένα μονάχα δύο με τρία μπισκοτάκια στη δελεαστική τιμή των 2 ευρώ, ίσως και λιγότερο.

Αυτό βγάζει τον πελάτη από τη δυσάρεστη θέση να ζητήσει μόλις τρία μπισκότα.

Πλέον, τα αγοράζει έτοιμα-συσκευασμένα. Γίναμε, λοιπόν, Ευρωπαίοι!