-“Το επόμενο πρωί με ξύπνησε μια λοξή και θερμή ηλιαχτίδα που πλημμύρισε το κρεβάτι μου και έβαλε τέλος στα παράξενα και κάπως μπερδεμένα όνειρα, που με παίδευαν.

Μισοκοιμισμένη ακόμη κούνησα το χέρι μου και προσπάθησα να διώξω από το πρόσωπό μου εκείνη την επίμονη ζέστη, άλλα γρήγορα τα παράτησα. Η ώρα ήταν δέκα.

Κατέβηκα στη βεράντα, κάθισα ήσυχα-ήσυχα στα σκαλιά μ’ ένα φλιτζάνι καφέ στο χέρι κι ένα πορτοκάλι και αφέθηκα να απολαύσω το πρωινό μου.

Δάγκωνα το πορτοκάλι και ενώ ο ζαχαρένιος χυμός γλιστρούσε στο στόμα μου, έπινα μια γουλιά καυτού καφέ και αμέσως μετά μια καινούρια δαγκωνιά μου έφερνε πάλι τη δροσιά του φρούτου.

Στο μεταξύ ο πρωινός ήλιος μού ζέσταινε τα μαλλιά και έσβηνε από το δέρμα μου τα τελευταία ίχνη από τα σεντόνια.

Σε πέντε λεπτά θα πήγαινα για μπάνιο.”

-“Η θάλασσα δε μου έφτανε πια, χρειαζόμουν ένα δροσερό ποτάμι, νερά στον ίσκιο των δέντρων. Μου μίλησε γι’ αυτό το ποτάμι, για το πανδοχείο, τα βουνά που σκιάζουν την κοιλάδα, για το υποβρύχιο ψάρεμα.

Αν δεν έχεις ψαρέψει ποτέ, δεν μπορείς να φανταστείς πώς είναι. Την πρώτη φορά φοβάσαι, μετά δεν κάνεις χωρίς αυτό. Τα χρώματα είναι πολύ όμορφα, τα ψάρια περνάνε κάτω από την κοιλιά σου… μια γαλήνη, δε φαντάζεστε.

Μου μίλησε για τους χορούς που γινόταν τα βράδια, για τα φρούτα της περιοχής, κάτι λεμόνια μεγάλα σαν πορτοκάλια.

Κάθε τόσο ξυπνούσα από την ανυπόφορη ζέστη. Μάγκρα, έλεγα σιγανά.

Και μόνο το όνομα του ποταμού δρόσιζε την ψυχή μου.”

Η πιο ωραία στιγμή… Έχεις κολυμπήσει, έχεις φάει, έχεις κάνει ντους, έχεις στρώσει δροσερά σεντόνια, κλείνεσαι στο δωμάτιο, ακούς τα τζιτζίκια και διαβάζεις στο κρεβάτι με μισόκλειστα στόρια.

Μυρωδιά ρίγανης και κομμένος βασιλικός στο φλιτζάνι. Η μυρωδιά του καλοκαιριού.

Tα βράδια, βεγγέρα στην αυλή. Μυρωδιά από φιδάκι, ρακή με σύκα και δροσερά σταφύλια, υποβρύχιο σε παγωμένο νερό.

Η γεύση του καλοκαιριού..

Μια ματιά στο καλοκαίρι κι όλα φωτίζονται αλλιώς.

Ήρεμα, φιλικά, γαλήνια.

Μακριά από τα περιττά, δίχως έγνοιες και, κυρίως, χωρίς ειδήσεις.

Γιατί υπάρχει κι ένας άλλος κόσμος. Αλλά είναι μέσα σ’ αυτόν εδώ.