Τι κερδίζουμε κρυμμένοι σ’ έναν υπολογιστή;
Πόσο πραγματικά ζούμε τη ζωή μας όπως θα θέλαμε; Τι κερδίζουμε, αλλά κυρίως τι χάνουμε κρυμμένοι πίσω από έναν υπολογιστή, τσατάροντας με αγνώστους; “Μετά από μια σειρά από μάσκες, πώς μπορείς να αναγνωρίσεις το αληθινό σου πρόσωπο; Κι όμως έρχεται η στιγμή που πρέπει να κοιτάξεις στον καθρέπτη και να αναρωτηθείς ποιος τελικά είσαι» διάβασα σε μία ενδιαφέρουσα ανάρτηση στον κόσμο του internet.
“Μπορεί εκεί που θα κοιτάξεις να υπάρχει κενό. Έχασες τη δυνατότητα να συγκινείσαι, θεώρησες την ευγένεια ψυχής αδυναμία και περιττή. Ξέχασες τους άλλους ανθρώπους για να σε ξεχάσουν”.
Πολύ σωστά επισημαίνεται ότι μέτρο έγινε το χρήμα. «Ξέχασες το παρόν, το πούλησες για ένα μέλλον που δεν σου ανήκει πλέον ούτε κι αυτό.
Προτίμησες τον άχαρο τρόπο, τον illustration, τον αντιαισθητικό. Άφησες το μέλλον σ ’αυτούς που αναγορεύτηκαν σε διαχειριστές του, μπήκες στη γραμμή με αντάλλαγμα την πόζα και τα πράγματα. Πράγματα, αλλά όχι πραγματικότητα».
Οι σκέψεις των περισσότερων είναι στο χρήμα. «Τα αξιολογείς, αγαπάς με χρήμα, σχεδιάζεις με χρήμα, ονειρεύεσαι με χρήμα, μιλάς για το χρήμα, αναζητάς το χρήμα, γίνεσαι το χρήμα.
Το πήδημα αντικατέστησε τον έρωτα, το chatting την πρόσωπο με πρόσωπο αληθινή κουβέντα, οι web εφαρμογές το άγγιγμα» είναι η πραγματικότητα σήμερα, όπως αναφέρεται σε κείμενα εκείνων που έχουν τις ίδιες απόψεις.
«Προτίμησες την κονσέρβα και το σκυλάδικο από την αφτιασίδωτη διασκέδαση, από την τέχνη και την αναζήτηση. Το χρήμα επέβαλε την κουλτούρα του.
Προτίμησες να δουλεύεις παραπάνω ώρες, απ’το να έχεις ελεύθερο χρόνο για ρέμβη, αγάπη και δημιουργία. Αυτούς που τα αναζητούν τους αποκάλεσες τεμπέληδες. Δεν ακολούθησαν τον δικό σου δρόμο.
Σαν ιθαγενής θαμπώθηκες από τις χάντρες και τις υποσχέσεις για «μεγάλη ζωή».