Η λέξη «πανελλήνιες» για μένα έχουν τη μυρωδιά του ελληνικού καφέ που κάθε πρωί φρόντιζε η μητέρα μου να μου προσφέρει
Με το θερμόμετρο να ανεβαίνει, το ταλαίπωρο κορμί να ζητάει παραλία, μετά από δύο Κυριακές εκλογών, έχουμε και τις πανελλήνιες! Στα σπίτια χιλιάδων παιδιών, η πρώτη συζήτηση που κυριαρχεί αυτό το διάστημα δεν αφορά στους Δήμους, τις περιφέρειες, τις ευρωεκλογές και την ελληνική βουλή. Το θέμα που μονοπωλεί το ενδιαφέρον τους είναι τα Αρχαία, τα Μαθηματικά, τα Νέα Ελληνικά και το «μυστικό» για να έρθει η πολυπόθητη επιτυχία.
Χιλιάδες παιδιά αισθάνονται ότι σε λίγα 24ωρα ξεκινά η μεγαλύτερη μάχη της ζωής τους. Δεν μπορούν να κοιμηθούν, αδυνατούν να βάλουν μία μπουκιά στο στόμα τους ή τρώνε συνέχεια για να καταπολεμήσουν το άγχος τους. Οι καφέδες έχουν την τιμητική τους δίπλα στα βιβλία, τα κινητά θεωρούνται απαγορευμένα, για πρόσβαση στο Facebook ούτε λόγος…
Όσοι έχουν περάσει από αυτό το στάδιο, καταλαβαίνουν πως ο, τι και να πουν, όποια συμβουλή και να τους δώσει κανείς, ο υποψήφιος ένα έχει στο μυαλό του, το στόχο του, τα άλλα δεν έχουν αξία…
Η πραγματικότητα απέχει, βέβαια, από αυτή την εικόνα που έχουν στο κεφάλι τους.
Οι εξετάσεις είναι ένα κομβικό σημείο στη ζωή τους, αλλά μονάχα μία τελεία από μια τεράστια γραμμή. Θα ακολουθήσουν πολλές μάχες αλλά και πολλές χαρές, λύπες, απογοητεύσεις, πανηγυρισμοί, τόσες στιγμές στο μέλλον που θα αξίζουν περισσότερο από τις πανελλήνιες.
Μέσα σε όλα, έχουμε τις εκλογές, τις ανατροπές που ίσως φέρουν, το μηχανογραφικό που έχει νέα δεδομένα, τον χάρτη της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που αλλάζει δραστικά. Αν μου επιτρέπεται μία συμβουλή, είναι ο κάθε υποψήφιος να πάρει μια βαθιά ανάσα, να μπει στο εξεταστικό κέντρο με το βλέμμα στραμμένο στη φοιτητική ζωή που έρχεται και τη μοναδική ξεγνοιασιά που φέρνει.
Όσο αφορά στο μηχανογραφικό, ας κοιτάξει τι θέλει, τι δουλειά φαντάζεται τον εαυτό του να κάνει, με τι θα ήταν ευτυχισμένος, ποιο είναι το μεράκι του, για ποιο λόγο αξίζει να σηκώνεται από το κρεβάτι κάθε πρωί και ποια θα είναι αυτή η δουλειά που θα τον κάνει να αισθάνεται «γεμάτος»…
Η λέξη «πανελλήνιες» για μένα έχουν τη μυρωδιά του ελληνικού καφέ που κάθε πρωί φρόντιζε η μητέρα μου να μου προσφέρει, μία περιποίηση που απολάμβανα μονάχα εκείνο το μήνα κάποια χρόνια πριν, την οποία φρόντιζα να εκμεταλλεύομαι. Ας κάνουν το ίδιο και οι σημερινοί υποψήφιοι, έχουν και τα καλά τους οι εξετάσεις.